یونس دلفی و مهدی قائدی با دستهای کاملا خالی به ایران برگشتند
امیدهای ناامید
خبر قطعی شدن انتقال دلفی به آیندهوون، یک اتفاق فوقالعاده برای فوتبال ایران به شمار میرفت. این انتقال هیجانانگیز هم میتوانست در تنگنای مالی، کمک بزرگی برای استقلال خوزستان باشد و هم یکی از چهرههای آیندهدار فوتبال ایران را خیلی زود راهی اروپا کند.
حتی اگر دلفی در تیم اصلی پی اس وی پذیرفته نمیشد، میتوانست در آکادمی این باشگاه پیشرفت کند. آیندهوون نیز مثل آژاکس، صاحب یکی از بهترین آکادمیهای فوتبال در قاره اروپاست و در سالهای گذشته ستارههای زیادی از همین آکادمی به دنیای فوتبال معرفی شدهاند. در اولین روزهای اعزام تیم ملی امید به بازیهای آسیایی ۲۰۱۸، گفته میشد دلفی بعد از بازی اول با عربستان اردو را برای پیوستن به تیم هلندی ترک میکند. مدتی بعد گفته شد که او تیم امید را به حال خود رها نخواهد کرد و تا پایان تورنمنت در کنار همبازیها باقی خواهد ماند. با این وجود در بازگشت این تیم از جاکارتا، دلفی به جای آیندهوون به اهواز سفر کرده و بار دیگر به اردوی استقلال خوزستان ملحق شده است.
یونس در بازیهای آسیایی، درخشان ظاهر نشد و تقریبا در هیچ نبردی، فراتر از یک بازیکن معمولی نشان داد. درست مثل دیگر ستاره مهم تیم یعنی مهدی قائدی. یونس و مهدی قرار بود نقش بالهای پرواز تیم امید را بازی کنند اما تورنمنت اندونزی، سکوی پرتابشان نشد. هر دو جوان جنوبی فوتبال ایران، حالا باید برای رقابتهای لیگ برتر هجدهم مهیا شوند تا شاید در هفتههای باقیمانده از لیگ، به ستاره تیمهایشان تبدیل شوند. نقطه اشتراک مهم هر دو بازیکن، یک گذشته درخشان است. قائدی در لباس ایرانجوان شگفتانگیز بود و دلفی در تیم ملی نوجوانان، نمایشهایی رویایی را پشت سر گذاشت. با این وجود در مرحله بعدی از دوران بازی، آنها هنوز از پسربچههای بااستعداد به مردان جنگی تبدیل نشدهاند.
دیدگاه تان را بنویسید