«رسولی» در گفت‌و‌گو با «توسعه ایرانی» نمرة خیلی خوب شهردار به خود را ناشی از رویکرد تبلیغاتی و توأم با بی‌پروایی او دانست
زاکانی هم ممتحن است و هم در حال نمره‌دهی به خود!
یک عضو سابق شورای شهر تهران معتقد است: امروز اگر بخواهیم سازمان و مدیریت شهرداری تهران را با استانداردهای مربوط به این ابرسازمان مقایسه کنیم، نمی‌توان نمره قبولی به آقای شهردار داد. البته، چون رویکرد، رویکرد تبلیغاتی و توأم با رفتارهای بی‌پروایانه است. در این وضعیت، طبعاً وقتی خود مدیر هم ممتحن است و هم در حال نمره‌دهی به خود، بنابراین قطعاً نمره ۲۰ به خود می‌دهد.
به گزارش گروه شهرنوشت «توسعه ایرانی»، در هفته‌های اخیر انتصابات شهردار تهران بارها موضوع تذکر اعضای شورای شهر تهران بوده، با وجود تأکید اعضای شورا به اینکه دخالتی در انتصابات ندارند اما ورود برخی از مدیران که سابقه حضور در شهرداری تهران را ندارند، بدون سابقه کار اجرایی یا برخلاف اساسنامه سازمان‌ها و شرکت‌ها مورد انتقاد آنها بوده است. همچنین مشکلات اجرایی طرح «من شهردارم» در هفته‌های اخیر باز هم موضوع تذکر اعضای شورای شهر تهران بود و ناصر امانی عضو شورای شهر تهران به آمارسازی در این طرح اشاره و نسبت به روشی که در این طرح باعث نارضایتی شهروندان و کارکنان شهرداری تهران شده است، اعتراض کرده است. این درحالی است که شهرداری تهران علاوه بر اینکه به تذکرات اعضای شورا درباره انتصابات پاسخ قانع‌کننده‌ای نداده است از سایر اقدامات خود به ویژه در کاهش آلودگی هوای شهر ابراز رضایتمندی دارد و نمره خیلی خوب به خود می‌دهد.
شهردار جزء کاندیداهای جدی ریاست جمهوری بود. طبیعتاً، کسی که فاقد دانش و تجربه مدیریتی قبلی است و عمدتاً در جاهایی فعالیت کرده که غیر اجرایی و غیر عملیاتی بوده است، مانند بسیج دانشجویی که مأموریت‌های مشخصی دارد یا در مجلس که وظایف آن نیز معلوم است. این فرد نسبت به حوزه اجرا بیگانه است و میل طبیعی او بازگشت به همان جایگاه قبلی سیاسی‌اش خواهد بود
شورای شهر همان نسبتی را با شهرداری دارد که مجلس با دولت
حسن رسولی، عضو سابق شورای شهر تهران درباره انتقادات اعضای شورای شهر تهران به انتصابات صورت گرفته در شهرداری تهران گفت: مسئولیت اعضای شورای شهر در قبال اداره پایتخت شامل مقررات‌گذاری، تنظیم بودجه و نظارت بر حسن اجرای این قوانین و مقررات است. به عبارتی، شورای شهر به‌عنوان پارلمان شهری، همان نسبتی را با شهرداری دارد که مجلس با دولت دارد، اما در مقیاس مدیریت شهری پایتخت. در این راستا، رابطه بین شورای شهر و شهرداری به لحاظ عملکردی شامل نظارت، برنامه‌ریزی و تأمین منابع است و به نوعی تعیین ریل‌گذاری و خط‌مشی‌گذاری در حوزه اجرا برعهده شهردار و کابینه وی است.
وی ادامه داد: ایده‌آل این است که با حفظ استقلال حوزه اختیارات و مسئولیت‌های این دو بخش، یعنی مدیریت شهری شامل شورا و شهرداری، به گونه‌ای عمل شود که مأموریت‌های ذاتی شهرداری به نحوی محقق شود که رضایت شهروندان را در بخش‌های مختلف جلب کند. در این ارتباط، رویکرد شهردار در تمامی حوزه‌ها، به‌ویژه در بحث انتصابات، نقش بسیار تعیین‌کننده‌ای دارد.
این عضو سابق شورای شهر تهران در ارتباط با انتصابات در شهرداری تهران گفت: این حوزه مانند سایر حوزه‌ها تخصصی است و مأموریت‌های شهرداری تنها در صورتی به نحو مطلوب قابل انجام است که سازمان و مدیریت ارشد، میانی و پایه و عملیاتی شهرداری از لحاظ شرایط احراز، قابلیت‌ها، حوزه‌های تخصصی و تجارب قبلی، بیشترین تناسب را با این مأموریت‌های ذاتی داشته باشند. مهم‌تر از همه، خود رأس هرم راهبردی شهرداری، یعنی شهردار، باید از حوزه مدیریت شهری برآمده باشد. هرچند الزاماً نباید شهردار بوده باشد، اما در پیشینه و سابقه‌اش باید مقاطعی وجود داشته باشد که نشان دهد شهردار، قبل از ورود به این جایگاه مهم، که فراتر از برخی وزراست، در حوزه مدیریت شهری فعالیت کرده است و نسبت به این حوزه شناخت و تجربه دارد و به صورت پلکانی بالا آمده است.
شهردار قبل از تهران، حتی یک شهرک را نیز اداره نکرده
رسولی تصریح کرد: هرچه دانش، مهارت و تجربه شهردار در حوزه مدیریت شهری بیشتر باشد، در چیدمان کابینه موفق‌تر خواهد بود. در این صورت، افرادی را به کار خواهد گمارد که در بخش‌های کارشناسی مربوط به مأموریت و وظایف خود، نه تنها از شهردار کمتر نباشند، بلکه به‌دلیل تخصصی‌تر بودن، از بنیه قوی‌تری برخوردار باشند. متأسفانه، آنچه که برای اداره پایتخت لازم و شایسته است، در سیمای مدیریت فعلی شهرداری تهران دیده نمی‌شود.
حسن رسولی در گفت‌و‌گو با «توسعه ایرانی»: آنچه که برای اداره پایتخت لازم و شایسته است، در سیمای مدیریت فعلی شهرداری تهران دیده نمی‌شود. شهردار تا قبل از ورود به این جایگاه مهم، حتی یک شهرک را نیز اداره نکرده‌اند. بنابراین، اگر خطایی از وی سر بزند، پیش و بیش از هر چیز، باید از دو مرجع انتخابی و انتصابی، یعنی شورای شهر و وزیر وقت کشور، سؤال شود
شهردار تا قبل از ورود به این جایگاه مهم، حتی یک شهرک را نیز اداره نکرده بود. بنابراین، اگر خطایی از وی سر بزند، پیش و بیش از هر چیز، باید از دو مرجع انتخابی و انتصابی، یعنی شورای شهر و وزیر وقت کشور، سؤال شود.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت: نکته بعدی این است که تله‌ای بسیار بزرگ همواره و در ادوار مختلف، فراروی حوزه مدیریت شهری وجود داشته است و آن تله، وسوسه‌های سیاسی است. این عارضه، مسئله‌ای بسیار جدی است که شهرداری تهران با آن مواجه است، زیرا شهرداری یک ابرسازمان است که با ارائه حدود ۱۰۰۰ خدمت به شهروندان در زوایای مختلف زندگی و حیات شهری، به‌طور گسترده با سایر بخش‌های حکومتی، مدنی و نهادهای حاکمیتی در تعامل است.
اگر شورا مراقبت نکند،
شهردار به حوزه سیاسی وارد می‌شود
این عضو سابق شورای شهر تهران خاطرنشان کرد: این ظرفیت به‌طور بالقوه با توجه به ساختاری که در حوزه سیاست داخلی کشور وجود دارد، فرصتی را ایجاد می‌کند که کسی که در رأس شهرداری قرار می‌گیرد، اگر شورا مراقبت نکند و خود او نیز پرهیز نکند، به حوزه‌های سیاسی وارد شود. به‌عنوان مثال، شهردار جزء کاندیداهای جدی ریاست جمهوری بود، چرا که تجربه محمود احمدی‌نژاد را پشت سر داشت. طبیعتاً، کسی که فاقد دانش و تجربه مدیریتی قبلی است و عمدتاً در جاهایی فعالیت کرده که غیر اجرایی و غیر عملیاتی بوده است، مانند بسیج دانشجویی که مأموریت‌های مشخصی دارد یا در مجلس که وظایف آن نیز معلوم است. این فرد نسبت به حوزه اجرا بیگانه است و میل طبیعی او بازگشت به همان جایگاه قبلی سیاسی‌اش خواهد بود.
زاکانی در جریان اصولگرا یک مهره بیش‌فعال و کمتر ملاحظه‌کار است. بلای شهردار نگرش«تانک» جریان اصولگرایی نسبت به خود دارد و به این ترتیب طبعا باید در لبه کت‌وشلوار مدیریتش، میکروفونی داشته باشد تا در عرصه‌های مختلف حضور تبلیغاتی داشته باشد و نسبت به ثبت و ضبط فعالیت‌هایش اقدام کند. کمتر به مواضع لازم در این جایگاه وزین توجه دارد و بیشتر به جدل‌ها و زد و خوردهای سیاسی متمایل است
زاکانی در جریان اصولگرا یک مهره بیش‌فعال و کمتر ملاحظه‌کار است
رسولی گفت: زاکانی در جریان اصولگرا یک مهره بیش‌فعال و کمتر ملاحظه‌کار است. نقشی که همواره به او واگذار شده، همان‌طور که خود او و طرفدارانش به‌درستی بیان کرده‌اند، این است که وی «تانک» جریان اصولگرایی است. این بلا بلای بسیار جدی است؛ هنگامی که شهردار چنین نگرشی دارد، طبعاً باید در لبه کت‌وشلوار مدیریتش، میکروفونی داشته باشد تا در عرصه‌های مختلف حضور تبلیغاتی داشته باشد و نسبت به ثبت و ضبط فعالیت‌هایش اقدام کند. کمتر به مواضع لازم در این جایگاه وزین توجه دارد و بیشتر به جدل‌ها و زد و خوردهای سیاسی متمایل است. نکته‌ای که ما در شورای پنجم به‌عنوان خط قرمز به آن پرداختیم، و به دنبال این بودیم که با توجه به جایگاه مهم شهرداری تهران یک دولتمرد مجرب در این جایگاه قرار بگیرد. شما به یاد دارید که نامزدها چه کسانی بودند و من جزو افرادی بودم که مذاکرات اولیه را با آنها انجام می‌دادم. شرط و قرار اصلی و حتمی ما این بود که آقایان یا خانم‌هایی که در این لیست قرار می‌گیرند، از خیابان بهشت هوس رفتن به پاستور را نداشته باشند.
عضو سابق شورای شهر تهران: امروز اگر بخواهیم سازمان و مدیریت شهرداری تهران را با استانداردهای مربوط به این ابرسازمان مقایسه کنیم، نمی‌توان نمره قبولی به آقای شهردار داد. البته، چون رویکرد، رویکرد تبلیغاتی و توأم با رفتارهای بی‌پروایانه است. در این وضعیت، طبعاً وقتی خود مدیر هم ممتحن است و هم در حال نمره‌دهی به خود، بنابراین قطعاً نمره ۲۰ به خود می‌دهد
زاکانی در چنبره حضور تبلیغاتی و پاستور گرفتار است
وی تصریح کرد: به نظر می‌رسد شهردار در این چنبره گرفتار شده و شورای اسلامی شهر تهران نیز قادر نبوده و نیست که مانع این روند شود؛ البته برخی از اعضای شورا نیز با این رویکرد موافق هستند. چون برخاسته از همین فعل و انفعالات هستند برخی نیز مخالف هستند. به هر حال، به نظر من امروز اگر بخواهیم سازمان و مدیریت شهرداری تهران را با استانداردهای مربوط به این ابرسازمان مقایسه کنیم، نمی‌توان نمره قبولی به آقای شهردار داد. البته، چون رویکرد، رویکرد تبلیغاتی و توأم با رفتارهای بی‌پروایانه است. در این وضعیت، طبعاً وقتی خود مدیر هم ممتحن است و هم در حال نمره‌دهی به خود، بنابراین قطعاً نمره ۲۰ به خود می‌دهد.
این عضو شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به آلودگی هوای تهران و صحبت‌های شهردار تهران درباره عملکردش در این حوزه خاطرنشان کرد: در مورد آلودگی هوا، به نظر من این مأموریت و مسئولیت، فرابخشی و فرادستگاهی است و بخش قابل توجهی از آن بر عهده شهرداری است. اما اینکه تمام انتظارات خود را از کاهش آلودگی هوا به شهرداری معطوف کنیم، منطقی نیست؛ زیرا شهرداری نه سهمی در تکنولوژی خودرو دارد و نه نقشی در حضور بیش از یک میلیون دستگاه موتورسیکلت و سایر منابع آلاینده که در حوزه تصمیم‌گیری و سیاست‌گذاری شهرداری نیست. بنابراین، به نظر من نمی‌توان تمام تقصیرها را به گردن
شهردار انداخت.
دیدگاه تان را بنویسید