نگاهی به توقف استقلال در اراک
بازگشت نگرانی؟!
آریا طاری
استقلال تهران در حالی که بعد از روزهای بحرانیاش در ابتدای فصل رگههایی از امید را با پیتسو موسیمانه نشان داد، در دو بازی اخیرش در لیگ برتر نتیجهای گرفته که از تصورات هواداران این تیم دور بود. آبیها بعد از تساوی خانگی مقابل گلگهر سیرجان به مصاف آلومینیوم اراک رفتند و باز هم امتیازات این دیدار را تقسیم کردند. دو حریفی که در جدول ردهبندی همسایه استقلال هستند اما در ردههای پایینتر این تیم قرار دارند. استقلال در حالی پا به این میدان گذاشت که در 6 بازی اخیر در تمامی رقابتها هیچ شکستی متحمل نشده و آبیها تلاش داشتند تا بتوانند با موسیمانه یک پیروزی دیگر را جشن بگیرند. اتفاقی که درنهایت رقم نخورد و آنها با یک امتیاز از اراک به تهران برگشتند. در همین راستا نگاهی خواهیم داشت به نکتههایی که در دل این توقف خارج از خانه رقم خورده است.
فرکانسهای نگرانی
شاید توقف بدون گل مقابل گلگهر سیرجان آنقدرها هواداران تیم را ناراحت نکرد. چون گلگهر تیمی است که بهترین خط دفاعی را دارد و نمایش استقلالیها هم در این بازی قابل قبول بود. مقابل آلومینیوم اما اوضاع متفاوت بود؛ چراکه هم بازیکنان میزبان بیشتر سوار بازی بودند و هم مرد آفریقایی در پایان از نمایش شاگردانش شکایت کرد. این در حالی است که استقلال طی چهار سال اخیر نتایج درخشانی در اراک به دست آورده است. اما نمایشی که رنگ و بویی از اقتدار نداشت، برتری که حفظ نشد و درنهایت تعویضهایی که نتیجه را برای استقلال تغییر نداد، باعث شد که فرکانسهای نگرانی بار دیگر پیرامون این تیم شکل بگیرد.
رکوردی که کاظمیان خرابش کرد
خط دفاعی استقلال در ابتدای لیگ آنقدر فاجعهبار کار کرد که با وجود اینکه این تیم چند هفته دفاع خوبی داشت و دروازهاش را بسته نگه داشت، هنوز بر اساس آمار به عنوان ضعیفترین خط دفاعی لیگ شناخته میشود. درواقع استقلال از گلی که در بازی با تراکتور توسط سجاد آشوری در هفته دهم لیگ برتر خورد، در خط دفاعی به ثبات رسید. به این نحو که در سه بازی پیاپی لیگ برتری مقابل مسرفسنجان، فولاد خوزستان و گلگهر هیچ گلی دریافت نکردند تا هم حسینی از فشار انتقادات دور شود و هم خط دفاعی هماهنگی جدیدش را به رخ رقبا بکشد. در این بین استقلال یک تساوی مهم دو-دو مقابل الاهلی و برد یک بر صفر در جام حذفی مقابل مس کرمان را هم تجربه کرد. در هوای سرد اراک اما دروازه این تیم بعد از 333 دقیقه با شوت محمدامین کاظمیان باز شد تا استقلال هم از کلینشیت دور بماند و هم رکورد گل نخوردنش در جریان بازی در 6 بازی اخیر را از دست بدهد.
با وجود اینکه استقلال برنده این بازی نشد، اما نمیتوان به نکات مثبت توجه نکرد. شاید برای تیمی که در چند هفته ابتدایی فصل برای هیچ رقیبی شکستناپذیر نبود، گام برداشتن در مسیر بدون شکست اتفاق خوبی باشد. آبیها با قبول تساوی مقابل آلومینیوم اراک، هفتمین بازی متوالی بدون شکست را ثبت کردند
نوری در دل تاریکی
با وجود اینکه استقلال برنده این بازی نشد، اما نمیتوان به نکات مثبت توجه نکرد. شاید برای تیمی که در چند هفته ابتدایی فصل برای هیچ رقیبی شکستناپذیر نبود، گام برداشتن در مسیر بدون شکست اتفاق خوبی باشد. استقلال از بازی با مس رفسنجان به بعد در مسیر رشد قرار گرفت و به سمت نقطه مطلوب حرکت کرد. این نقطه مطلوب البته بعد از دیدار این تیم مقابل ایرالکو به خطر افتاده است. به خصوص که با وجود تحولی که در عملکرد برخی بازیکنان در بازیهای اخیر شاهد بودیم، همچنان ضعفهایی در خط میانی و حمله تیم دیده میشود. به خصوص بازیکنان خارجی که قرار بود گره مشکلات تیم را حل کنند و بازیکنان به فرمی که باید نرسیدهاند. در این بین نکته امیدوارکننده برای این تیم، دور ماندن از شکست در هفتمین مسابقه متوالی است که حتی تساوی در اراک هم نمیتواند روند رو به جلوی این تیم را زیر سایه ببرد.
آیا چمن مقصر است؟
نباید در این بازی کیفیت چمن ورزشگاه امام خمینی اراک را هم نادیده گرفت. چمنی که شرایط نامساعدی داشت و مشکلاتی را برای هر دو تیم ایجاد کرد. به نحوی که چه بازیکنان استقلال و چه اراکیها امکان انجام دادن بازی روان و روی زمین را در این چمن نداشتند. موضوعی که حتما روی عملکرد بازیکنان استقلال بیتاثیر نبود. به هر حال بازیکنان آلومینیوم در ورزشگاه خانگی مقابل استقلال قرار گرفتند و با شرایط چمن آشنایی داشتند. از سوی دیگر وضعیت نابسامان چمن ورزشگاه موضوع تازهای در فوتبال ایران نیست. تقریبا میتوان گفت بسیاری از استادیومهای کشور از داشتن چمن باکیفیت بیبهره هستند و به ندرت میتوان ورزشگاهی را نام برد که استاندارد لازم برای برگزاری یک مسابقه را داشته باشد. به این ترتیب این مرد آفریقایی است که باید راهکاری مناسب برای تیمش بیندیشد تا در شرایط سخت هم شانس بیشتری برای کسب سه امتیاز کامل بازی داشته باشد.
ستارهای که دوباره روشن شد
یکی دیگر از اتفاقات خوب برای استقلال در دیدار مقابل آلومینیوم، بازگشت یکی از بازیکنان این تیم به روزهای اوج بود. صحبت از جلالالدین ماشاریپوف است. بازیکنی که در زمان جواد نکونام به استقلال ملحق شد و در نخستین فصل حضورش در جمع آبیها عملکرد پر فراز و نشیبی داشت. او فصل گذشته را با دو گل و یک پاس گل به پایان برد که آمار خوبی برایش به حساب نمیآید. او اما در فصل جدید روند متفاوتی را در پیش گرفته و از روزهای افت خود عبور کرده است. با رفتن نکونام، این بازیکن آزادی عمل بیشتری در ترکیب پیدا کرد و از فرصت پیش آمده به بهترین شکل ممکن استفاده کرد. ماشاریپوف بیشتر در نقش وینگر و یک هافبک بازیساز کار خود را دنبال کرد و در پیشرفت استقلال تاثیرگذار بود. موسیمانه تصمیم گرفت ماشاریپوف را به عنوان بازیکن آزاد به زمین بفرستد و حالا جلالالدین در حال اثبات کیفیت فنی بالای خود است.
جلالالدین تکگل استقلال به آلومینیوم را هم به ثمر رساند تا اولین گل خود در فصل جدید را جشن بگیرد. ستاره ازبک آبیها حالا اعتماد به نفس گذشته را دوباره به دست آورده و برای یک پایان خوب در جام بیستوچهارم فرصت زیادی پیش رویش وجود دارد.
وقتی پیتسو عصبانی میشود
عصبانیت پیتسو موسیمانه بعد از پایان بازی، بسیاری را به یاد روزهای اول حضور این مربی روی نیمکت استقلال انداخت. استقلال با این تساوی به 16 امتیاز رسید و در رده هشتم جدول قرار گرفت. ردهای که به هیچ عنوان مورد قبول هواداران و حتی مرد آفریقایی نیست. او در کنفرانس خبری بعد از بازی از عملکرد تیمش اعلام نارضایتی کرد و انتقاداتی که به تیمش وارد شد را پذیرفت. او حالا باید برای دو نبرد دیگر تا پایان نیمفصل تیمش را آماده کند. دو نبردی که آسان به نظر نمیرسد. آبیها در هفته چهاردهم باید با چادرملو اردکانی مصاف بدهند که در نخستین تجربه لیگ برتری شدن نتایج خوبی گرفته و در جدول هم بالاتر از استقلال قرار دارد. بازی آخر نیمفصل اول هم مقابل سپاهانی است که چشم به قهرمانی دارد و با پاتریس کارترون جنگنده به میدان میآید. بعد از این دو مسابقه مهم فرصت مناسب 17 روزهای در اختیار موسیمانه قرار میگیرد تا هم از نظر بدنی و تاکتیکی تیمش را به بلوغ برساند و هم با اضافه کردن چند بازیکن رفتهرفته به ترکیب دلخواه خود نیز برسد.
کاظمیان، مدعی جدید آقای گلی
یکی دیگر از اتفاقات مهمی که در پایان بازی استقلال و ایرالکو رقم خورد، ورود یک چهره جدید به جمع مدعیهای آقای گلی بود. جمعی که در انحصار تراکتوریها بود و تا پیش از دیدار این تیم مقابل شمسآذر که روز گذشته برگزار شد، یک نفر جدید را در میان خود دید. محمدامین کاظمیان وینگر 28 ساله آلومینیوم با گلی که وارد دروازه سیدحسین حسینی کرد، هم پنجمین گل خود را در فصل جاری به ثمر رساند و هم تیمش را از یک باخت خانگی نجات داد. او با این گل در کنار امیرحسین حسینزاده، مهدی هاشمنژاد و تومیسلاو اشترکالی که مثلث خط حمله تراکتور تبریز هستند به صدر جدول گلزنان رسید. کاظمیان که در نیمفصل نخست لیگ بیستوسوم پیراهن ذوبآهن اصفهان را میپوشید، به آلومینیوم پیوست تا ماجراجوییاش را در تیم اراکی ادامه دهد. او در مجموع دوران حضورش در لیگ برتر تجربه گلزنی برابر تیمهای مختلف را دارد اما در گلزنی برابر سرخابیهای پایتخت به همراه تراکتور و سپاهان ناکام بود. وینگر اراکیها سرانجام با ضربه زیبای خود که روی حرکت انفرادی و با پای غیرتخصصی زده شد، توانست به یکی از طلسمهای دوران فوتبال خود پایان بدهد و اولین گلش برابر استقلال را به ثمر رساند. کاظمیان در پنج بازی برابر فولاد سه گل زده و این تیم خوزستانی رقیب محبوب او محسوب میشود. نکته جالب توجه اینکه کاظمیان فصل گذشته در 27 بازی (در لیگ برتر و جام حذفی) پنج گل زده بود و حالا در 14 بازی در فصل جدید، توانسته این رکورد گلزنی را تکرار کند تا روند رو به رشد خود را نشان بدهد. باید دید او میتواند در پایان فصل بالاتر از ستارههای تراکتورسازی عنوان آقای گلی را به دست بیاورد یا این مهاجمان خطرناک تیم تبریزی هستند که بار دیگر رقابت آقای گلی را به انحصار خود در میآورنند.
دیدگاه تان را بنویسید