بلومبرگ:
فروش نفت ایران به چین کُند شده است
بلومبرگ نوشت: دور‌های متوالی تحریم‌ها علیه شرکت‌ها و نفت‌کش‌هایی که گفته می‌شود به تهران کمک می‌کنند، سرانجام جریان نفت ایران به چین را کُند کرده‌اند، زیرا هزینه‌ها افزایش یافته و معامله‌گران بیشتری مجبور به انجام تلاش‌های پرمخاطره برای دور زدن اقدامات آمریکا شده‌اند. در این رسانه آمده است: به گفته مدیران پالایشگاه‌های خصوصی چین که خریداران عمده محموله‌های نفتی تهران هستند، در هفته‌های اخیر، ارسال محموله‌ها به دلیل مجموعه‌ای از موارد عدم پایبندی فروشندگان مختل شده است. آنها اظهار داشتند که دلیل مشخصی ارائه نشده است، اما مشکلات لجستیکی و افزایش هزینه‌ها که زنجیره تأمین را دچار اختلال کرده، عامل این مسئله بوده است.
برخی از نفت‌کش‌های ایرانی در مسیر رسیدن به مقصد تحت تحریم قرار گرفته‌اند که به آشفتگی اوضاع افزوده است. این مدیران که به دلیل محرمانه بودن گفت‌و‌گو‌ها نخواستند نامشان فاش شود، این موضوع را مطرح کردند.
بر اساس داده‌های شرکت تحلیل اطلاعات «کپلر» (Kpler)، پس از آخرین دور تحریم‌ها علیه نفت‌کش‌ها، مالکان، واسطه‌ها و تاجران، فهرست سیاه آمریکا اکنون بیش از دو سوم از حدود ۱۵۰ نفت‌کشی را که در سال ۲۰۲۴ محموله‌های نفت خام ایران را حمل کرده‌اند، شامل می‌شود.
چین تحریم‌های یک‌جانبه را به رسمیت نمی‌شناسد و بار‌ها از حق خود برای تجارت با ایران دفاع کرده است. اما واقعیت‌های سیستم مالی گسترده آمریکا باعث شده که بنادر و شرکت‌های کشتیرانی که ارتباطاتی خارج از سرزمین اصلی چین دارند، از همکاری با نهاد‌ها و کشتی‌های تحریم‌شده اجتناب کنند، به‌ویژه با توجه به اینکه رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، وعده اجرای سخت‌گیرانه‌تر تحریم‌ها را داده است.
اوایل امسال، گروه بندری شاندونگ- که به استانی خدمات می‌دهد که یک مرکز مهم پالایشگران خصوصی است - از اپراتور‌ها خواست که از همکاری با نفت‌کش‌های فهرست سیاه خودداری کنند.
هزینه دور زدن محدودیت‌های واشنگتن سنگین است و رو به افزایش. نرخ اجاره یک سوپرتانکر غیرتحریم‌شده که مایل به انتقال نفت ایران از مالزی به چین باشد، اوایل این ماه بین ۵ تا ۶ میلیون دلار تعیین شد- رقمی که معامله‌گران آن را بالاترین میزان ثبت‌شده می‌دانند و افزایشی تا ۵۰ درصد نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد.
بر اساس داده‌های شرکت «کپلر» (Kpler)، استفاده از نفت‌کش‌های کوچک‌تر-که نسبت به نفت‌کش‌های بزرگ معمولی مقرون‌به‌صرفه نیستند-افزایش یافته است. در ماه فوریه، انتقال کشتی‌به‌کشتی نفت در آب‌های مالزی بین یک سوپرتانکر حامل نفت ایران و سه کشتی از نوع «آفرامکس» انجام شد، اقدامی که هم کندتر و هم پرهزینه‌تر از روش‌های معمول بود.
تحلیل‌گران حوزه حمل‌ونقل دریایی همچنین به کاهش تعداد نفت‌کش‌های در دسترس اشاره کرده‌اند، زیرا فهرست سیاه آمریکا در حال گسترش است. این مسئله مانعی جدی محسوب می‌شود، زیرا تجارت نفت ایران تا حد زیادی به انتقالات دریایی متکی است و به تعداد زیادی کشتی نیاز دارد.
از سوی دیگر، واسطه‌ها و معامله‌گران معمولاً نفت ایران را با قیمتی تعیین‌شده بر اساس اختلاف نسبت به یک شاخص جهانی، مانند قرارداد‌های آتی برنت، به خریداران عرضه می‌کنند. این قیمت شامل ارزش محموله و همچنین هزینه‌های اضافی مانند اجاره نفت‌کش‌ها-که معمولاً برای این مسیر به دو یا چند کشتی نیاز است-، انتقال کشتی‌به‌کشتی (STS)، بیمه و هزینه‌های بندری می‌شود.
هرگونه افزایش ناگهانی در این هزینه‌ها، یا حتی عدم تأمین کشتی یا تأخیر، می‌تواند سود معامله‌گران را از بین ببرد و معامله را غیرعملی کند. در عین حال، افزایش قیمت، جذابیت خرید نفت ایران را برای خریداران چینی که به هزینه حساس هستند، کاهش می‌دهد.
دیدگاه تان را بنویسید