فرشاد مؤمنی:
آنچه درباره حمایت از تولید می‌گویند، توخالی و بی‌محتواست
استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی گفت: روند تحولات ارقام رسما اعلام شده از فساد را در دو دهه گذشته ببینید! هر کس الفبا را بفهمد می‌داند که در این مناسبات، آنچه که درباره حمایت از تولید در کشور گفته می‌شود اظهاراتی توخالی و بی‌محتوا است. به گزارش جماران، فرشاد مؤمنی، که در نشست «کندوکاوی در نظام علم فناوری و نوآوری در ایران» سخن می‌گفت، افزود: اگر کسی بخواهد تولید فناورانه شکل بگیرد، به غیر از اینکه باید یک برنامه کنترل پیشگیرانه فساد داشته باشد، باید هزینه فرصت مفت‌خوارگی را بالا ببرد. اگر افراد بتوانند از طریق سوداگری، قاچاق، دلالی و واردات‌چی‌گری، سودهای سرشار و بدون ریسک پیدا کنند، روشن است که ظرفیت‌‌های مادی و انسانی خود را صرف کار پرمشقت، پر ریسک و پر دردسر تولید نمی‌کنند. به گفته رئیس موسسه مطالعات دین و اقتصاد، اینها جزء الفبا هستند، اما از فرط نادیده گرفتن‌‌های غیر عادی، به طور حیرت انگیزی در تبلیغات رسمی می‌گویند ما در تخصیص اعتبار به بخش تولید و سرمایه‌گذاری کولاک کردیم! اما وقتی گزارش‌‌های رسمی مجموعه زیر نظر همان گوینده بیرون می‌آید، روشن می‌شود که از بیخ و بن دروغ است و واقعیت دقیقا در جهت خلاف آن است.
هولناک‌ترین ضربه‌ها به تولید صنعتی همزمان با تشدید تحریم‌ها بود
این اقتصاددان، با بیان اینکه باید پرسید چرا هولناک‌ترین ضربه‌ها به تولید صنعتی ایران دقیقا همزمان با جدی‌تر شدن تحریم‌ها ایجاد شده است، اضافه کرد: یکی از بزرگترین فرصت‌طلبی‌ها و فریبکاری‌ها در ایران این است که هر آنچه که می‌خواهند بر عهده رانت‌جوها، رباخوارها و دلال‌ها بگذارند و در آن قانون جنگل حاکم کنند، می‌گویند ما آن را به بازار سپرده‌ایم! کدام بازار!؟ به گونه‌ای حرف می‌زنند که گویا در ایران در همه بازارها رقابت کامل با قله شفافیت بهینگی و کارایی وجود دارد! رئیس موسسه مطالعات دین و اقتصاد، ادامه داد: متفکران بزرگ می‌گویند بخش اعظم آنچه در کشورهای در حال توسعه به آن بازار می‌گویند سازوکار غارت و چپاول است، اما اسمش بازار است. احاله به بازار در ایران به معنای رهاشدگی است، اینها حتی آبروی «تئوری بازار» را هم برده‌اند. ما مفهوم «بازارگرایی» را هم در ایران به ابتذال کشانده‌ایم.
پیش‌نیاز جذب سرمایه خارجی، کنترل دلالی و مفت‌خوارگی است
مؤمنی با انتقاد از برخی دیدگاه‌ها که مسائل را در ایران به عدم جذب سرمایه‌گذاری خارجی تقلیل می‌دهند تاکید کرد: شما نمی‌توانید سرمایه‌های داخلی‌تان را متقاعد کنید که به سمت تولید کانالیزه شوند. در این بستر نهادی کژکارکرد، همه می‌گوید اگر سودهای بی‌ضابطه می‌خواهید سراغ تولید نروید، مگر کسی که صاحب سرمایه خارجی است این مسائل را نمی‌فهمد! اگر می‌خواهید سرمایه خارجی باکیفیت جذب کنید، ابتدا باید بستر نهادی را مشوق تولید کنید. واسطه‌گری، دلالی و مفت‌خوارگی را کنترل کنید، در غیر این صورت جذب سرمایه خارجی نیز کارکردی نخواهد داشت؛ اما خطر دست‌نشاندگی و اعمال اراده خارجی‌ها به شکل موثر در کشور را ایجاد می‌کند.
دیدگاه تان را بنویسید