بیمه‌گرانی که پرداخت خسارت ضعیفی دارند هم از بازار سهم می‌خواهند

حکایت نرخ شکنی شرکت‌های بیمه‌گر به خصوص در رشته‌های پرمخاطب قصه‌ای عجیب است که هنوز که هنوز است با وجود تاکیدات و بخشنامه‌های متعدد بیمه مرکزی ادامه دارد. لازم به ذکر است نرخ شکنی به معنی کاهش دادن نرخ حق بیمه از سطح تعادل انحصاری است، سطحی که صنعت بیمه را به سمت یک رقابت متعادل سوق می‌دهد.

به گزارش اقتصاد 24، شرکت‌های خصوصی به ویژه برای کسب سهم بیشتر از بازار در رقابت با بیمه ایران و سایر بیمه‌های بزرگ و باقدمت، دست به اقداماتی زدند. این شرکت‌ها بیش از آنکه از جنبه نوآورانه، سهم خود را در بازار به دست آورند، اقدام به نرخ شکنی کردند تا بلکه بیمه گذار را به سمت و سوی خود بکشانند و همین مسئله به معضلی برای صنعت بیمه تبدیل شده است.

تاکنون بار‌ها و بار‌ها مسئولان بیمه مرکزی در گفتگو با رسانه‌ها از «برخورد سخت» با نرخ شکنی شرکت‌های بیمه سخن گفته‌اند، اما این تهدید‌ها ظاهرا در لفظ است. همچنین بیمه مرکزی بیش از آنکه نقش رگولاتوری صنعت بیمه را ایفا کند خود به بازی پیچیده شرکت‌های بیمه‌گر متخلف که نرخ شکنی می‌کنند درگیر شده و از آن خلاصی نیست. 

این نرخ شکنی که به منظور افزایش سهم از بازار به خصوص در رشته‌های اجباری مثل ثالث صورت می‌گیرد عمدتا از سوی شرکت‌های بیمه‌گر تازه تاسیس صورت می‌گیرد تا بلکه مشتری بیشتری را به خود جلب کنند. این شرکت‌ها، نرخ‌گذاری بیمه مرکزی در رشته ثالث که یک بیمه اجباری برای صاحبان خودرو است را نادیده گرفته و گاه تا ۵۰۰ هزار تومان نرخ‌شکنی می‌کنند.

این شرکت‌های بیمه‌گر نرخ شکن که تعداد شعبات پرداخت خسارتشان به کل ۳۱ استان کشور هم نمی‌رسد در حالی با همکاری پلتفرم‌های فروش آنلاین بیمه اقدام به فروش بیمه می‌کنند که به مشتریان خود توضیح نمی‌دهد که اگر چنانچه در یک استانی دچار خسارت شوند، با چه بدبختی باید به دنبال جبران خسارت خود باشند. به طور مثال حق بیمه یک پژو ۲۰۶ تیپ ۲ با ۱۵ درصد تخفیف بیمه در یک شرکت بیمه خصوصی تقریبا با سابقه، سه میلیون و ۸۵۲ هزار تومان و در یک شرکت باسابقه بیمه، چهار میلیون و ۲۴۸ هزار تومان است؛ به عبارتی اختلافی حدودا ۴۰۰ هزار تومانی. این نشان می‌دهد حتی یک شرکت تقریبا باسابقه نیز در غیاب نظارت بیمه مرکزی اقدام به نرخ شکنی برای کسب سهم بیشتر از بازار ثالث کرده است.

اگرچه در علم اقتصاد، بر ایجاد بازار رقابتی برای ارائه خدمات به مشتری تاکید شده است، اما قید مهم آن، تنوع و کیفیت ارائه خدمات است نه صرفا ارائه خدمت. اینکه یک شرکت بیمه‌گر بدون کمترین پشتیبانی در پرداخت خسارت، در سودای افزایش سهم خود از بازار رشته‌های مختلف بیمه باشد، ظلم به بیمه‌گذار و ضربه زدن به صنعت بیمه است و تنها عایدی آن پر شدن جیب شرکت بیمه مختلف ولو به صورت کوتاه مدت است.