اندازهگیری نور ستارهها از روز ازل
یک تیم بینالمللی با سرپرستی اخترشناسان کالج کلمسون(Clemson) در اقدامی جالب موفق شدند میزان نور تابیده شده از ستارگان از روز آغاز جهان تاکنون را اندازهگیری کنند.
به گزارش ایسنا و به نقل از گاردین، تمام نور همه ستارگانی که تا به حال وجود داشتهاند، مقداری غیر قابل تصور است، اما اکنون اخترشناسان آن را اندازه گرفتهاند. براین اساس یک تیم بینالمللی از ستارهشناسان، نور اولین و کمنورترین ستارگان تا بزرگترین کهکشانهایی که در طول تاریخ ۱۳.۷ میلیارد ساله جهان وجود داشته و دارند را اندازهگیری کرد و به رقم باورنکردنی (۴ ضرب در ۱۰ به توان ۸۴) یا۴,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰ فوتون رسیدند!
تولد ستارهها؛ پس از انفجار Big Bang
«مارکو آژولو» یک اخترفیزیکدان کالج کلمسون در کارولینای جنوبی و نویسنده اصلی این مقاله گفت: این کار هرگز تاکنون انجام نشده بود. برایناساس اولین ستارهها چند صد میلیون سال پس از انفجار بزرگ (مهبانگ) یا همان Big Bang شروع به سوسو زدن کردند. از آن زمان تاکنون کهکشانها با سرعت جنونآمیزی ستارهها را متولد کردهاند و دانشمندان بر این باورند که اکنون حدود یک تریلیون تریلیون ستاره در پهنه هستی وجود دارد. اخترشناسان برآورد میکنند که در کل ستارگان از آغاز تا به حال، ۴ ضرب در ۱۰ به توان ۸۴ فوتون است. فوتون کوچکترین واحد اندازهگیری نور است.
ستارهشناسان محاسبات خود را بر پایه اندازهگیری نور پس زمینه فراکهکشانی(EBL) گذاشتند که یک مه کیهانی متشکل از انباشت تابش اولین نور ستارهها در تاریکی، تاکنون است که در پهنه فضا گسترده شده است. بیش از ۹۰ درصد از نور ستارهها را میتوان از EBL محاسبه کرد.
«کری هلگاسون» از دانشگاه ایسلند و همکار این مقاله گفت: امروز ما در دریایی از نور هستیم. این مشاهدات که در طول بیش از ۹ سال توسط تلسکوپ فضایی «فرمی» (Fermi) متعلق به ناسا جمع آوری شده است، از نور بلیزرها که ابرسیاهچالههایی هستند که فوارههای قدرتمندی از اشعه گاما منتشر میکنند، برای دریافتن نور مه کیهانی استفاده کرد. هلگاسون گفت: آنها به قدری روشن هستند که میتوانند تقریبا در تمام جهان قابل مشاهده باشند.
سالانه چند ستاره در کهکشان راه شیری ایجاد میشود؟
فوتونهای گاما از میان یک مه کیهانی عبور میکنند و شانس بالایی برای جذب دارند. بنابراین، با در نظر گرفتن بلیزرها در فاصلههای مختلف از زمین و تشخیص اینکه چه میزان از تابش آنها در طول مسیر از بین رفته است، میتوان نور کل ستارهها در دورههای زمانی مختلف را مشخص کرد. محققان نور ستارهها را به تفکیک ۱ میلیارد سال پیش، ۲ میلیارد سال پیش، ۶ میلیارد سال پیش و همینطور تا زمانی که ستارگان برای اولین بار شکل گرفتند، اندازهگیری کردند.
اندازهگیریها نشان میدهد که تشکیل ستارگان در حدود ۱۱ میلیارد سال پیش در اوج خود بوده است و از آن زمان تاکنون به مرور از بین رفتهاند که برایناساس هر ساله حدود هفت ستاره جدید در کهکشان راه شیری ایجاد میشود. این دادهها همچنین بینشهای جدیدی را در مورد «اولین یک میلیارد سال» تاریخ جهان که دورهای است که هنوز توسط ماهوارههای فعلی بررسی نشده است، فراهم میکنند. لازم به ذکر است که این یافتهها در مجله Science منتشر شده است.
دیدگاه تان را بنویسید