رئیس کل سازمان نظام پرستاری خبر داد:
تنها بخشی از معوقات پرستاران پرداخت شده است
طی روزهای گذشته در برخی از شهرستان‌ها یک بار دیگر پرستاران تجمعات اعتراضی برگزار کردند. بزرگ‌ترین آن روز چهارشنبه در شهرستان یزد اتفاق افتاد. بسیاری از پرستاران به تحقق نیافتن وعده‌های دولت در مورد پرداخت مطالبات اعتراض دارند.
گرچه مسئولان اعلام کردند هفت هزار میلیارد تومان برای تحقق مطالبات پرستاری در نظر گرفته شده اما هنوز در بسیاری از شهرستان‌ها پرستاران حتی حقوق معوقه و اضافه‌کاری‌های خود را دریافت نکرده‌اند. از سوی دیگر با حذف اضافه‌کار اجباری بسیاری از بیمارستان‌ها با کمبود شدید پرستار مواجه شده‌اند.
تمام این مشکلات بیش از هر چیز به ضرر بیماران تمام می‌شود و پرستاران می‌گویند تنها برای احقاق حقوق خود دست به اعتراض نمی‌زنند بلکه بیشتر به این دلیل که حقوق بیماران به خاطر بی‌توجهی مسئولان وزارت بهداشت و درمان تضییع می‌شود می‌خواهند صدای خود را به گوش آنها برسانند.
مساله دیگری که باید مد نظر قرار گیرد مهلتی است که جامعه پرستاری برای احقاق حقوق پرستاران به دولت داده؛ این مهلت تا روز پرستار (17 آبان) اعتبار دارد و بعد از آن اگر مطالبات جامعه پرستاری محقق نشود معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار سیستم بهداشت و درمان خواهد بود.
طبق گفته بسیاری از کارشناسان و فعالان این حوزه بی‌توجهی دولت و وزارت بهداشت و درمان می‌تواند به وقوع بحرانی کنترل‌ناپذیر در حوزه سلامت بینجامد. بحرانی که قطعاً بیش از همه گریبان مردمی را می‌گیرد که نیازمند دریافت خدمات بهداشتی و درمانی در بیمارستان‌ها هستند.
مطالبات پرستاران تنها معوقات مالی نیست
احمد نجاتیان، رئیس کل سازمان نظام پرستاری، دراین‌باره به تجارت‌نیوز می‌گوید: «مساله مهم این است که مطالبات پرستاران تنها به معوقات مالی خلاصه نمی‌شود. هرچند متاسفانه این معوقات هم به طور کامل پرداخت نشده اما تا زمانی که وضعیت کارانه، اضافه‌کار، استخدام و حق پرستاری مشخص و تثبیت نشود متاسفانه این اعتراضات ادامه خواهد داشت.»
تنها 3 هزار میلیارد تومان به حوزه پرستاری
تعلق گرفت
او می‌افزاید: «دولت هفت هزار میلیارد تومان به وزارت بهداشت و درمان داد و توصیه کرد این مبلغ در حوزه پرستاری هزینه شود اما متاسفانه چون ردیف مشخصی برای آن تعیین نشده بود در حوزه‌های دیگر هم استفاده شد و تنها سه هزار میلیارد تومان به حوزه پرستاری تعلق گرفت که قطعاً این مبلغ پاسخگوی تمامی معوقات پرستاران نبوده است.»
مطالبه تامین مسکن پرستاران در شهرهای بزرگ
رئیس کل سازمان نظام پرستاری در بخش دیگری از توضیحات خود می‌گوید: «یکی دیگر از مشکلات بزرگی که جامعه پرستاری با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند مساله مسکن در شهرهای بزرگ است. متاسفانه با افزایش قیمت اجاره‌بها ماندگاری پرستاران در شهرهای بزرگ به چالشی سخت برای آنها تبدیل شده است.»
او ادامه می‌دهد: «بی‌توجهی به همین مسائل باعث می‌شود ما نیروی پرستار خود را از دست بدهیم. بسیاری از آنها کار را رها می‌کنند و برخی دیگر هم اگر امکانش را داشته باشند دست به مهاجرت می‌زنند. متاسفانه بی‌توجهی به نیروی کار و به‌خصوص پرستاران در وزارت بهداشت و درمان به رویه‌ای غلط اما ادامه‌دار تبدیل شده است.»
احمد نجاتیان توضیح می‌دهد: «کمبود پرستار و نارضایتی پرستاران می‌تواند صدمات جبران‌ناپذیری به حوزه بهداشت و درمان وارد کند. مساله جان انسان‌هاست که در سایه این بی‌اعتنایی‌ها به خطر می‌افتد. دولت در قبال سلامت جامعه مسئولیت دارد و باید تمام امکانات خود را به کار گیرد تا بتواند در این راه موفق عمل کند. شاید وعده‌ها مدتی جامعه پرستاری را ساکت کند و به دولت زمان بدهد اما اگر خبری از اجرایی شدن آنها نباشد ممکن است موج جدید اعتراضات بسیار گسترده‌تر و غیرقابل کنترل‌تر باشد.»
لزوم افزایش مجوزهای استخدام است
رئیس کل سازمان نظام پرستاری در پاسخ به این سوال که با حذف اضافه‌کار اجباری چطور می‌توان کمبود نیروی پرستار در بیمارستان‌ها را جبران کرد می‌گوید: «مهم‌ترین مساله‌ای که باید در این زمینه مد نظر قرار گیرد افزایش مجوزهای استخدام است. همین الان هم با حذف اضافه‌کار اجباری بسیاری از بیمارستان‌ها با کمبود شدید پرستار مواجه‌اند. نبود پرستار یعنی کاهش کیفیت خدمات درمانی که به بیماران ارائه می‌شود و این کاهش می‌تواند به قیمت جان بیماران تمام شود.»
او با اشاره به این مطلب که در شرایط کنونی برخی از بیمارستان‌ها به دلیل کمبود نیرو مجبور به تعطیلی بعضی از بخش‌های بیمارستانی شده‌اند توضیح می‌دهد: «تعطیلی بخش‌های بیمارستانی به‌خصوص در دانشگاه‌های علوم پزشکی که بیماران به خاطر استفاده از بیمه به آن مراجعه می‌کنند یعنی ناقص شدن خدمات درمانی که قرار است به بیماران عرضه شود. این مساله می‌تواند عواقب ناخوشایندی در پی داشته باشد چراکه برخی از بیماران واقعاً شرایط مالی استفاده از بیمارستان‌های خصوصی را ندارند و به‌ناچار درمان را رها می‌کنند.»
ترک درمان در برخی از بیماری‌ها
نجاتیان در آخر می‌گوید: «در برخی از بیماری‌ها ترک درمان ممکن است به قیمت جان بیماران تمام شود یا حتی باعث تشدید بیماری شود و در این شرایط هزینه‌های دولت نیز برای درمان این دسته از بیماران افزایش پیدا می‌کند، در حالی که اگر بیمار به‌موقع درمان شود از عوارض بعدی بیماری در امان خواهد ماند.»
دیدگاه تان را بنویسید