محمد مهاجری تبیین کرد؛
چرا قالیباف رئیس‌جمهور خوبی نخواهد بود؟
روزنامه‌نگار و فعال سیاسی نوشت: ابروباد و مه و خورشید و فلک در کارند تا آقای قالیباف به پاستور برود. اگر همین خودش دلیل بر این نباشد که او رئیس‌جمهور خوبی نیست، دلایل محکمتری هم وجود دارد.
محمد مهاجری در کانال تلگرامی خود افزود: حلقه اطراف آقای قالیباف نگاه کنید. 5 نفر که بتوانند مثلا وزیرخارجه یا اقتصاد یا صنعت یا آموزش وپرورش یا ارتباطات بشوند و طبقه متخصص جامعه قبولشان داشته باشد، می‌بینید؟
به گفته وی، قالیباف خیلی روی شفافیت مانور می‌دهد و تلاش می‌کند تلاش‌هایی را که در این زمینه انجام گرفته به نام خود سند بزند، اما آیا کتمان‌گری در زمینه خودروهای شاسی‌بلند، املاک نجومی شهرداری، داستان قائم مقامش در شهرداری و... کافی نیست برای اینکه او را رئیس‌جمهور خوبی ندانیم؟ (قطعا ورود به مسائل زندگی خصوصی اش را غیراخلاقی می‌دانم هرچند توضیح ندادن در باره آنها هم ضعف اوست)
مهاجری با طرح این پرسش که «همه حرف‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی قالیباف را از سال 1384 تا امروز جمع کنید. بیش از نصف ورق دفتر مشق دانش‌آموزان می‌شود؟»، ادامه داد: آیا حرف‌های تکراری، روبنایی، بی‌مطالعه و شعاری کافی نیست که رای‌دهندگان اسمش را روی برگ رای ننویسند؟
این فعال سیاسی در ادامه به طرح چند پرسش کلیدی دیگر پرداخت و یادآور شد:او در زمینه سیاست خارجی چه می‌داند؟ آیا جز جوگیرشدن در زمستان 1399 برای به تصویب رساندن مصوبه‌ای که امید اکثر مردم را با هوا کردن برجام به یاس تبدیل کرد، هنر دیگری هم دارد؟ شاید سفر او به مسکو و تلاش ناکامش برای دیدار با پوتین به عنوان دستاورد تلقی شود، اما آخرش معلوم شد این دستاورد را یک عضو ساده کمیسیون امنیت ملی مجلس هم می‌توانست کسب کند!
مهاجری ادامه داد: قالیباف بعد از دوران دفاع مقدس، هیچ سابقه شگرف و افتخارآفرینی ندارد، هرچند که در دوران فرماندهی نیروی انتظامی موفق‌تر از اخلاف و اسلاف خود عمل کرده. با این حال او در شهرداری تهران آثاری از خود به جا نگذاشته که در افکار عمومی پایتخت‌نشینان، برجسته باشد. حتی اگر کار قابل‌قبولی هم صورت گرفته حتما در فساد عیسی شریفی، غرق و مضمحل شده است.
این روزنامه‌نگار در ادامه به نقد این کاندایدای ریاست‌جمهوری در قامت رئیس مجلس پرداخت و تصریح کرد: قالیباف نشان داده مجلس را پادگان می‌بیند و نمایندگان نیز سرباز و امربر هستند. اما در طرف مقابل، نمایندگان چنین وقعی به او نگذاردند و رئیس مجلس را از چهره‌ای که می‌توانست پارلمانتاریست باشد، فقط به یک اداره‌کننده جلسه تنزل دادند.
به گفته مهاجری، قالیباف هرگز چهره پرنفوذ سیاسی نبوده و اوج آن در انتخابات اخیر مشاهده شد. او با اینکه با جبهه پایداری زدوبند کرد و دوستان نزدیکش را هم قربانی ائتلاف با این تشکیلات کرد، در تهران فقط 400 هزار رای آورد که نسبت به دوره قبل مجلس، حدود یک میلیون کاهش داشت. سوای این، قالیباف هرگز در فضای سیاسی کشور به عنوان یک متفکر سیاسی جدی گرفته نشده است؛ نزد اهل فرهنگ و هنر جایگاهی ندارد؛ فاقد ایده اقتصادی است و نزد اقتصاددانان کشور در حد رئیس مجلس، بانفوذ نیست و با اینکه در دانشگاه درس می‌دهد، دانشگاهیان خیلی تحویلش نمی‌گیرند؛ در گروه‌های مرجع مانند روحانیون نیز برد چندانی ندارد و....
در جمع‌بندی این یادداشت تلگرامی نیز آمده است: اینها و دلایل دیگر باعث می‌شود که او حتی اگر رای بیاورد، رئیس‌جمهور خوبی نباشد. هرچند او را به مراتب از مرحوم شهید رئیسی عملیاتی‌تر و قدرتمندتر و در اکثر اختلافات اساسی که در ماه‌های آخر عمر آن مرحوم با او داشت، قالیباف را محق می‌دانم.
دیدگاه تان را بنویسید