سیاست «دوستی با همه، دشمنی با هیچکس» پوتین برای ایران چه معنایی دارد؟

سیاست کلی روسیه در خاورمیانه دوستی با همه، اتحاد و دشمنی با هیچ‌کس است. بنابراین فروش تسلیحات به ایران ممکن است تلاش‌های مسکو را برای ایجاد توازن در روابط نزدیک‌تر با اسرائیل و امارات مختل کند، به‌ویژه در شرایطی که شاهد افزایش تنش‌ها بین این کشورها با تهران و ریاض هستیم.به گزارش سایت انتخاب به نقل از الجزیره در پی این سفر دو روزه، تحلیلگران گفتند که ایران و روسیه در مسیر بهبود روابط دوجانبه خود در سراسر جهان هستند اما مقیاس و زمان بندی این پیشرفت ها به دلیل تعدادی از عوامل پیچیده شده بود. مانند سال های گذشته، تحریم های جامع ایالات متحده علیه ایران مطمئناً تمامی تعهدات را پیچیده خواهد کرد.

در همین حال، به گفته سفیر ایران در مسکو، رکورد تجارت دوجانبه ایران و روسیه که در سال 2021 از 3.5 میلیارد دلار فراتر رفت، هنوز در مقایسه با سطوحی که بین روسیه و چندین بازیگر منطقه‌ای دیگر به دست آمده، بسیار کمتر است.

معامله تسلیحاتی

رئیسی و پوتین به عنوان مثال در مورد امکان خرید تسلیحات پیشرفته از سوی ایران به ویژه سیستم های دفاع هوایی S-400 و جت های جنگنده Su-35 صحبت کردند.

چنین چشم‌اندازی با لغو تحریم‌های سازمان ملل بر فروش تسلیحات متعارف به ایران در سال 2020 در نتیجه توافق هسته‌ای ممکن می‌شود. این همان تحریم هایی است که روسیه از آن حمایت کرد.

در حال حاضر، ایران ممکن است بودجه لازم برای پرداخت چنین معامله بزرگی را نداشته باشد، زیرا ده ها میلیارد دلار از پولش در خارج از کشور مسدود شده و درآمدهایش به دلیل تحریم های آمریکا کاهش یافته است.

علاوه بر این، ایران ممکن است مشتاق نباشد که با انتقادات محلی بالقوه از یک معامله تسلیحاتی روبرو شود، در حالی که جمعیت آن تحت فشار شدید تورم افسارگسیخته و یک اقتصاد بیمار است.به گفته ساموئل رامانی، همکار موسسه رویال یونایتد، روسیه ممکن است در حال حاضر نیز مشتاق فروش تسلیحات به ایران نباشد.

سیاست کلی روسیه در خاورمیانه دوستی با همه، اتحاد و دشمنی با هیچ‌کس است. بنابراین فروش تسلیحات به ایران ممکن است تلاش‌های مسکو را برای ایجاد توازن در روابط نزدیک‌تر با اسرائیل و امارات مختل کند، به‌ویژه در شرایطی که شاهد افزایش تنش‌ها بین این کشورها با تهران و ریاض هستیم.

اما این بدان معنا نیست که ایران و روسیه علاقه‌ای به تقویت همکاری‌های نظامی ندارند، زیرا هر دو روز جمعه یک رزمایش دریایی مشترک سه جانبه با چین در منطقه‌ای در شمال اقیانوس هند برگزار کردند.

همکاری منطقه ای

ناظران می گویند ایران و روسیه در سرتاسر منطقه منافع مشترکی دارند که بدون توجه به عوامل دیگر، مانند مذاکرات وین، حفظ  خواهد شد یا بهبود خواهد یافت. چیزی که در دیدار روسای جمهور دو کشور نیز مشهود بود.

رئیسی و پوتین هر دو به ستایش تلاش های مشترک موفق در سوریه، جایی که دو کشور از بشار اسد، رئیس جمهور این کشور در جنگ 10 ساله حمایت به عمل آوردند، پرداختند. آنها توافق کردند که مبارزه با تروریسم در سوریه یک هدف مشترک است.

ایران و روسیه نگرانی مشترکی در مورد سرنوشت افغانستان تحت کنترل طالبان پس از خروج پر هرج و مرج آمریکا در ماه اوت دارند. به همین دلیل تهران و مسکو در سازماندهی گفتگوها برای یافتن راه حل در مورد تعدادی از مسائل فعال بوده اند.

در کنار چین، ایران و روسیه بارها یکجانبه گرایی آمریکا را محکوم کرده اند. از سوی دیگر، مسکو و پکن اخیراً از عضویت کامل تهران در سازمان همکاری شانگهای حمایت کردند.

پوتین روز چهارشنبه همچنین حمایت خود را از ایران برای به دست آوردن جایگاه قوی تری در اتحادیه اقتصادی اوراسیا ابراز کرد و گفت که هر دو طرف برای ایجاد یک منطقه آزاد تجاری تلاش خواهند کرد. در نهایت، روسیه درباره منافع خود از مشارکت فزاینده در تلاش‌های میانجی‌گرانه در خلیج فارس و امنیت منطقه صحبت کرد.