حناچی؛ بخت سوم شورای پنجم

محبوبه ولی، روزنامه نگار

ظاهرا باران خود را با انتخاب شهردار در تهران هماهنگ می‌کند! آخرین باری که تهران را سیل داشت می‌برد و شورای شهر به دنبال انتخاب شهردار برای آن بود، چندان دور نیست، همین چند ماه پیش است؛ اردیبهشت. باران بهاری از آسمان می‌بارید و شهر را آب گرفته بود و تهران بی‌شهردار بود چون محمدعلی نجفی که اولین شهردار منتخب شورای شهر پنجم بود به جشنی در برج میلاد رفته بود که چند دختر آنجا رقصیده بودند و صدای اعتراض‌ها بلند شد و بعد هم گفته شد شهردار بیمار است و نمی‌تواند به شهرداری ادامه دهد. 

شورای شهر مشغول انتخاب شهردار از بین 7 گزینه بود و در اندیشه اینکه شهردار کارگزارانی باشد یا اهل اعتماد ملی. درنهایت هم قرعه به نام افشانی، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی افتاد و او شهردار شد. اما صندلی بهشت به او هم وفا نکرد و او که بازنشسته بود با اجرای قانون منع به کارگیری بازنشستگان مجبور به ترک بهشت شد. دیروز در حالی که شش ماه از آن اردیبهشت بارانی می‌گذشت، باران پاییزی تهران را مبتلا به آبگرفتگی کرد و باز هم تهران شهردار نداشت، چون افشانی مشغول جمع کردن چمدانش بود و شورای شهر مشغول انتخاب بین دو گزینه حزب اتحاد ملت برای سپردن تهران به آن.

وقتی روز یکشنبه شورای شهر اصلاح‌طلب تهران 16 رأی به عباس آخوندی، وزیر مستعفی دولت روحانی داد و 11 رأی به پرویز حناچی، جماعت بسیاری انگشت به دهان و حیران ماندند که ویروس قحط‌‌الرجالی چگونه در تمام پیکره کشور خود را تکثیر کرده که در دولت محمد شریعتمداری از صندلی وزارت صمت بلند می‌شود و صندلی وزارت کار پیشکشش می‌شود و در شورای یکدست اصلاح‌طلب، عباس آخوندی که به‌تازگی از وزارت راه استعفا کرده است و فغان‌ها از عملکرد او بر هواست برای شهرداری تهران انتخاب می‌شود. 

ریسک‌پذیرها

آخوندی روز یکشنبه هم در شورای شهر از برنامه‌اش برای ارتقای شهرداری تهران به یک دولت محلی گفت و اینکه «در دنیا نظام دولت مرکزی و محلی وجود دارد و در بعضی کشورها سطح ایالتی هم اضافه می شود اما این موضوع در ایران تنها به دولت مرکزی ختم می شود.» بعد هم تصریح کرد که «اگر به من رأی می‌دهید باید ریسک حرف‌هایم را بپذیرید. آنچه او از تهران مورد نظرش می‌گفت، شهری شبیه به شهرهای اروپایی بود؛ همین اندازه ایده‌آل و وسوسه‌برانگیز اما مخالفانش گفتند برنامه او ایده‌آلی بدون عمل است. 

در مقابل پروبز حناچی که چند صباحی نیز معاون عباس آخوندی در وزارت راه بوده است، با طرح شعار «تهران، شهری برای همه» گفت که برنامه‌اش برای شهر تهران متوازن و واقع‌بینانه است.

شورای شهر تهران دیروز درنهایت در برابر ریسک آخوندی به واقع‌گرایی حناچی رأی داد و نگاهی به آرای اعضای شورای شهر به این دو نشان می‌دهد اتفاقا شورای شهر اصلاح‌طلب تهران ریسک‌پذیری بالایی دارد، چراکه آخوندی تنها با یک اختلاف رأی از حناچی جا ماند.

محمد سالاری، زهرا نژادبهرام، سیدحسن رسولی، محمود میرلوحی، بهاره آروین، آرش حسینی میلانی، احمد مسجدجامعی، زهرا صدراعظم نوری، ناهید خداکرمی، حسن خلیل‌آبادی اعضای ریسک‌پذیر شورای شهر هستند که به آخوندی رأی داده‌اند.

در مقابل حجت نظری، علی اعطا، محمد جواد حق‌شناس، ابراهیم امینی، الهام فخاری، مرتضی الویری، محسن هاشمی، افشین حبیب‌زاده، مجید فراهانی، محمد علیخانی، شهربانو امانی با یک رأی اختلاف به حناچی رأی دادند.

یک رأی مخالف

اما آن یک رأی که ریسک آخوندی را از بیخ گوش تهران رد کرد، کدام بود؟ آخوندی و حناچی هر دو مورد حمایت حزب اتحاد ملت بودند ولی اغلب اعضای این حزب از میان دو کاندیدای خود آخوندی را انتخاب کردند. کانال اعتمادآنلاین وابسته به حزب اعتماد ملی دیروز نوشت علی اعطا، سخنگوی شورای شهر و عضو فراکسیون اتحاد ملت به‌خلاف دیگر هم‌حزبی‌هایش که به عباس آخوندی رأی داده بودند، به پیروز حناچی رأی داد.

روز یکشنبه وقتی آخوندی 16 رأی آورد، انتخاب نهایی او به‌عنوان سکاندار پایتخت به قدری قریب‌الوقوع بود که رسانه‌های اصولگرا تیتر زدند، «تهران، شهر بی‌دفاع» و چهره‌های بسیاری از اصولگرا و اصلاح‌طلب دادشان درآمد که آخوندی در طول دوران وزارتش در وزارت راه و شهرسازی حتی یک فرغون آسفالت هم در جاده‌ها نریخته است، حالا چگونه می‌تواند شهردار تهران باشد؟

محسن هاشمی روز گذشته در مورد منتفی شدن آنچه که قریب‌الوقوع به نظر می‌آمد و ریزش آرای آخوندی از 16 به 10 گفته است که حناچی و آخوندی به کمیسیون شوراها رفته‌اند و به صورت تخصصی به سوالات اعضا پاسخ دادند و این مسئله باعث شده تا آرای برخی اعضای شورای شهر تغییر کند.

در انتظار جفت شش

حالا انتخاب حناچی 53 ساله که معاون فنی و عمرانی شهرداری هم بوده است، به جای آخوندی 62 ساله با مذاق آدم‌های بیشتری سازگار است و خیلی‌ها این انتخاب را معقول‌تر می‌دانند اما باید دید شورای شهر که سومین تاس را روی تخته نرد تهران ریخته است، این بار جفت شش می‌آورد یا سرنوشت سومین شهردارش نیز مانند دو شهردار قبلی خواهد شد. تهرانِ پس از انقلاب تا به امروز 14 شهردار به خود دیده است. طولانی‌ترین دوران مدیریت این شهرداران متعلق به محمدباقر قالیباف است که از 84 تا 96، 144 ماه رکورد حضور در بهشت را شکست و پرونده‌های مالی و املاک نجومی را نقل محافل کرد و دو شهردار منتخب شورای پنجم نیز رکورد کوتاه‌ترین دوران مدیریت بر تهران را از آن خود کردند؛ نجفی هفت ماه و افشانی 5 ماه و در این بین تهران با تمام ترافیک و آلودگی و آبگرفتگی و گرفتاری‌هایش شهری است که شورای تماما اصلاح‌طلب دارد و اصولگرایانی که شورایش را نمی‌خواهند و بحران مدیریت.

بسیاری ناکامی این شورای اصلاح‌طلب و شهردارانش در مدیریت تهران را متوجه فشارهای اصولگرایان و سنگ‌اندازی آنها می‌دانند و بسیاری دیگر در بی‌کفایتی و سیاسی‌کاری اصلاح‌طلبان؛ هریک از این دو دیدگاه که درست باشد آنچه سرش بی‌کلاه می‌ماند تهران است و تهرانی.