رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری: کارگران و بازنشستگان زیر بار هزینه‌های سلامت، له می‌شوند
گرانی دارو، به دغدغه جدی مردم بدل شده است. در دی‌ماه، قیمت ۳۷۰ قلم دارو افزایش یافت و قیمت‌های اعلامی شرکت‌های داروساز نشان می‌دهد که برخی از اقلام تا مرز ۴۰۰درصد افزایش قیمت یافته‌اند.
در این میان وزیر بهداشت ادعا کرده مابه‌التفاوت قیمت از سوی بیمه‌گرها جبران می‌شود و بار گرانی بر دوش مردم نخواهد افتاد ولی مدیرکل درمان غیرمستقیم سازمان تأمین‌اجتماعی در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد که هنوز دولت بودجه‌ای برای بیمه‌گرها و به خصوص تامین اجتماعی در نظر نگرفته است. پناهی‌زاده عنوان کرد: انتظار داریم که در یک بازده زمانی مشخصی تغییر قیمت دارو انجام شود و ما ماهانه این تغییرات را نداشته باشیم. این برای نظام سلامت و برای مردم واقعاً جالب نیست که ما ماهانه تغییر قیمت داشته باشیم. سقف تغییر قیمت و سقف بودجه سازمان‌های بیمه‌گر مشخص است و ما از بودجه داخلی خود قاعدتاً پرداخت می‌کنیم و این ایجاد بدهی می‌کند. وی ادامه داد: سقف ۲۰درصد افزایش قیمت دارو در تعرفه اعمال شده و هر آنچه خارج از ۲۰درصد باید دولت منابعش را برای سازمان‌های بیمه‌گر تأمین کند.
«حسن صادقی» رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری در این رابطه به ایلنا می‌گوید: با حذف یارانه دارو در سال جاری و مضاف بر آن، حذف ارز ترجیحی دارو در سال آینده، به جان و جسم طبقات ضعیف جامعه آتش می‌زنیم. تنها مرجع و پناهگاه دهک‌های فرودست جامعه، صندوق‌های بیمه‌ای پایه هستند اما با وضعیتی که با یارانه‌زدایی ایجاد کرده‌اند، عملاً صندوق‌های بیمه‌گر زمین‌گیر شده‌اند. تا پیش از این، وقتی فردی برای درمان سرماخوردگی یا یک بیماری ساده و دم‌دستی به مراکز درمانی به خصوص مراکز درمانی ملکی تامین اجتماعی مراجعه می‌کرد، به داروی رایگان یا ارزان دلخوش بود اما حالا کاری کرده‌ایم که صندوق‌ها در تامین هزینه داروها در سبد درمانی خود به مشکل خورده‌اند و وضعیتی به وجود آمده که مبلغی که به دارو و درمان در صندوق‌ها تخصیص می‌یابد، پاسخگوی نیازهای اولیه
بیمه‌شدگان نیست.
صادقی با بیان اینکه «واقعاً نمی‌دانیم چرا دولت‌ها مسیر غلط حذف یارانه دارو و اقلام اساسی و همچنین حذف ارز ترجیحی را با شتاب در پیش گرفته‌اند» ادامه می‌دهد: هدف دولت‌ها جبران کسری بودجه است و متاسفانه به جای اینکه سراغ مولفه‌هایی در بودجه بروند که واقعاً مازاد است و حذف آنها برای طبقات فرودست تبعات منفی ندارد، ساده‌ترین نیازهای زندگی ازجمله داروی ارزان را از مردم دریغ می‌کنند. اولین بخشی که از گرانی دارو ضربه می‌خورد، صندوق‌های بیمه‌ای هستند؛ همان صندوق‌هایی که پناهگاه ضعیف‌ترین اقشار جامعه هستند.
وی با تاکید بر اینکه «تامین اجتماعی از تصمیم حذف یارانه دارو به شدت متضرر می‌شود» تصریح می‌کند: این صندوق ۵۳.۷درصد از جمعیت کشور را تحت پوشش دارد و درمان رایگان به آنها ارائه می‌دهد. با گرانی دارو این سازمان عملاً زمین‌گیر می‌شود. همین الان این سازمان با وضعیتی که دولت پیش آورده در مسیر نیستی و نابودی‌ست و گرانی دارو سرعت این سقوط را بیشتر می‌کند. با حذف ارز ترجیحی دارو، نه تنها قدرت خدمات‌دهی صندوق‌های بیمه‌ای را کاهش داده‌ایم بلکه عملاً آنها را از بستر خدمت‌رسانی به جامعه حدف کرده‌ایم. او در ادامه می‌گوید: دارو یکی از موثرترین عوامل در درمان افراد است. وقتی دارو تامین نشود، کل حوزه درمان، اعم از سرپایی و بستری و کلینیکی، دچار مشکل می‌شود. دولت باید فکری برای این حوزه بکند و داروها را از جریان حذف یارانه‌ها معاف کند. سوبسید دارویی باید برقرار شود تا طبقات ضعیف از بدیهی‌ترین حق خود که حق درمان است، محروم نشوند.
صادقی با بیان اینکه «دارو برای نیازمندان از شام شب هم واجب‌تر است» تاکید می‌کند: دارو با جان و زندگی انسان‌ها سروکار دارد. بقای جامعه به تامین دارو وابسته است. چرا همه درها را به روی طبقات ضعیف و کارگران می‌بندند؟ ما امروز روی همه اقلام سبد معیشت، از خوراک و پوشاک گرفته تا مسکن و درمان، تورم کمرشکن داریم. همه کالاهای اساسی، دچار تورم غیرقابل تحمل هستند. حالا چرا دوباره یک تورم مازاد را که ناشی از سیاست‌های غلط بودجه‌ای‌ست، به طبقه کارگر و فرودستان تحمیل می‌کنند؟
رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری اضافه می‌کند: دهک‌های فرودست زیر بار این گرانی له می‌شوند. حذف یارانه دارو، بدترین و ناعادلانه‌ترین روش برای تامین کسری بودجه دولت است و با هیچ منطقی همخوانی ندارد. در کشورهای مترقی، حتی اگر تورم داشته باشند و حتی اگر برخی مولفه‌های اقتصاد را به قصد درآمدزایی و کسری بودجه دستکاری کنند، در مورد دارو و درمان با احتیاط برخورد می‌کنند و سعی می‌شود در این حوزه تصمیماتی نگیرند که به ضرر و زیان جانی برای مردم منتهی شود.
وی نتیجه یارانه‌زدایی از دارو را بروز پدیده‌ای به نام «اعتراض بیماران گرسنه» می‌داند و می‌گوید: اگر تا امروز فقط گرسنگی و بی‌پولی آزاردهنده بود، از امروز به بعد ما با بیماران گرسنه‌ای مواجه خواهیم بود که به‌حق به سیاست‌های غلط بودجه‌ریزی دولت و مجلس اعتراض خواهند داشت.
دیدگاه تان را بنویسید