معلمان خرید خدمات سیستان و بلوچستان حدود ۶ ماه است که حقوق خود را دریافت نکرده‌اند. حقوق این معلمان کم است و گاهی کفاف هزینه رفت و آمدشان به روستاهای دورافتاده را نیز نمی‌دهد. با این حال، آنها همین حقوق ناچیز را هم به سختی دریافت می‌کنند. البته مورد سیستان و بلوچستان استثنا نیست و در خیلی از نقاط ایران اتفاق می‌افتد.

به گزارش ایلنا، این معلمان در قالب قرارداد خرید خدماتی و پیش‌دبستانی، نهضت سوادآموزی و سربازمعلم جذب آموزش و پرورش شده‌اند تا مشکل کمبود معلم را جبران کنند. بعضی از این افراد سابقه بیش از ۱۰ سال تدریس دارند و به امید اینکه روزی نیروی قرارداد مستقیم وزارت آموزش و پرورش شوند، سال‌ها با حقوق‌های بسیار ناچیز در دورافتاده‌ترین مناطق کار کرده‌اند.

بسیاری از این معلمان، جوانان تحصیل‌کرده‌ای هستند که بعد از فارغ‌التحصیلی، چون نتوانسته‌اند کاری پیدا کنند، حاضر به کار با حقوق پایین برای آموزش و پرورش شده‌اند تا شاید روزی جذب آموزش و پرورش شوند. وعده جذب، مهم‌ترین دلیلی است که این معلمان را تا امروز نگه داشته است.

یکی از این معلمان به ایلنا می‌گوید: مجلس بارها وعده داد که مشکل ما را حل می‌کند. گاهی گفتند در قالب طرح ساماندهی این کار را می‌کنیم و گاهی هم گفتند طرح ساماندهی معلمان در دستور کار است و به نتیجه می‌رسد. در قالب برنامه‌ها و نطق‌های پیش از دستور دائم از مشکلات ما می‌گویند و وعده و وعید می‌دهند اما هیچ‌کدام از این وعده‌ها محقق نشده است.

این معلم می‌گوید: همکارانمان با حقوق‌های بسیار ناچیز که گاهی حتی به ۳ الی ۴ میلیون تومان هم نمی‌رسد و با بیمه ناقص و حتی گاهی بدون بیمه، در روستاهای دورافتاده با مشقت فراوان تدریس می‌کنند و بسیاری از آنها هنوز هم امیدوارند که مجلس فکری به حال آنها بکند. این امیدواری البته هر دفعه با تلنگر سازمان امور استخدامی به ناامیدی تبدیل می‌شود.