به اعتقاد عضو پیشین شورای عالی کار، فردی که در جایگاه معاون روابط کار قرار می‌گیرد، باید حتماً دارای ویژگی‌هایی ازجمله قدرت تعامل بالا با جامعه هدف و شناخت کافی نسبت به عرصه روابط کار و وضعیت بازار کار کشور باشد.

علی خدایی به ایلنا می‌گوید: باید از گذشته درس بگیریم و اشتباهات و کاستی‌های آن را چراغ راه آینده قرار دهیم. حوزه معاونت روابط کار، پرمخاطب‌ترین حوزه وزارت کار است و وظیفه تنظیم روابط کار میان کارگران و کارفرمایان را برعهده دارد و به اعتقاد من، مهم‌ترین معاونت وزارت کار، همین معاونت روابط کار است.

به گفته وی، در تحلیل دوره‌های گذشته به خطاها و کم‌کاری‌های فاحش در حوزه عملکرد معاونت روابط کار برمی‌خوریم. او توضیح داد: در دوره حضور در شورای عالی کار، ۴ معاون روابط کار مختلف را تجربه کردم و دیدم که معاون روابط کار و دیدگاه‌های او چه تاثیری روی مسائل مبتلابه کارگران دارد. این حوزه، تنظیم‌گر روابط میان کارگر و کارفرماست. حوزه تشکل‌های کارگری و بازرسی کار نیز زیرمجموعه این معاونت هستند و به صورت سنتی، دبیر شورای عالی کار، معاون روابط کار است. به چشم می‌دیدیم هر موقع در وزارت کار یک معاون روابط کار قوی و کاربلد داشتیم، چالش‌های تعیین دستمزد به حداقل می‌رسید.

خدایی با تاکید بر اینکه در دوره اخیر به دلیل غیرمتخصص بودن فردی که به عنوان معاون روابط کار وزارتخانه انتخاب شده بود، پرچالش‌ترین دوره در حوزه تشکل‌ها و دستمزد را تجربه کردیم، اضافه می‌کند: در این دوره، چالشی‌ترین نشست‌های شورای عالی کار با بالاترین حجم نارضایتی جامعه هدف را تجربه کردیم.

بحران دستمزد و امنیت شغلی نیازمند چاره‌اندیشی است

به اعتقاد عضو پیشین شورای عالی کار، فردی که در جایگاه معاون روابط کار قرار می‌گیرد، باید نقش یک میانجی را در نشست‌های شورای عالی کار ایفا کند. کارگران در بحث انتخاب معاون روابط کار، حساسیت کامل دارند و وزیر کار باید در انتخاب معاون روابط کار دقت کافی داشته باشد و فردی را انتخاب کند که قبل از هر چیز، حوزه تخصصی‌اش مرتبط با روابط کار باشد، با این حوزه کاملاً آشنا باشد و اولویت‌ها را به خوبی بداند.

«معاون روابط کار جدید باید بحث‌های بحرانی مانند دستمزد و امنیت شغلی را سر و سامان دهد». خدایی با بیان این مطلب و تاکید بر اینکه این موارد مهم‌ترین اولویت‌های جامعه‌ی کارگری هستند، تصریح می‌کند: در دوران وزیر قبلی، شعارهای خوب شنیدیم اما در عمل چیزی ندیدیم. قبل از هر چیز، استحکام و قوام برخی از تشکل‌ها در دوران قبل از بین رفت. برای مثال، تعداد شوراهای اسلامی کار در این دوره به شدت کاهش یافت. مداخله در امور تشکل‌ها و حذف افراد تاثیرگذار، اتفاقاتی بود که در آن دوران رخ داد.

انگ سیاسی به فعالان صنفی می‌زدند

این فعال کارگری با تاکید بر اینکه «مدیران روابط کار باید غیرسیاسی‌ترین و غیرجناحی‌ترین افراد باشند»، می‌افزاید: نگاه‌های غیرسیاسی باید در عرصه مدیریت روابط کار حاکم باشد. نگاه‌های سیاسی به این حوزه و به منافع کارگران آسیب جدی وارد می‌آورد و تجربه سالیان دراز این واقعیت را اثبات کرده است. در دوران اخیر بارها در جلسات شورای عالی کار به اصلاح‌طلبی متهم شدم و اصلاح‌طلب بودن را به عنوان یک اتهام اساسی علیه من به کار می‌گرفتند! حال آنکه ما کار صنفی می‌کنیم و اصلاً هیچ ربطی ندارد که نگاه سیاسی‌مان چیست و هیچ اهمیتی ندارد که یک فعال صنفی یا یک عضو شورای عالی کار، اصولگراست یا اصلاح‌طلب.

او ادامه می‌دهد: در مهم‌ترین جایگاه تعیین روابط کار کشور، این‌گونه نگاه‌ها به شدت آسیب‌زننده است. به اعتقاد ما به دولت ارتباطی ندارد که نماینده کارگران چه نگاه سیاسی‌ای دارد یا از چه تفکری برخوردار است.

باخت کارگران به معنای برنده شدن دولت نیست

به گفته این فعال کارگری، حتی اگر حرف آقایان درست باشد و بنده اصلاح‌طلب هم باشم، باز هم اجازه ندارند به دنبال حذف بنده به این دلیل باشند یا اینکه بگویند افراد وابسته به فلان تشکل خاص باید خط بخورند.

خدایی تاکید می‌کند: مدیران جدید باید از میان افرادی انتخاب شوند که این نگاه‌های سیاسی را نداشته باشند و با رویکرد حل مسأله به مسائل حوزه روابط کار نگاه کنند نه با رویکرد برنده شدن! وقتی می‌گوییم مسائل باید سه‌جانبه حل شود، یعنی هر سه طرف باید برنده باشند و این‌طور نیست که بازنده شدن طرف کارگری به معنای برنده شدن دولت باشد. قطعاً با باخت گروه کارگری، هر دو طرف بازنده خواهند باشند. بنابراین بهتر است فردی که به عنوان معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی انتخاب می‌شود، فردی غیرسیاسی، غیرجناحی و متخصص و کاربلد این 

حوزه باشد.

 

کپی شد