چرا بریتانیا باید به فکر بازسازی ساختار نظامی خود باشد؟

روزنامه «ساندی تایمز» روز گذشته (یکشنبه) نوشت که ناتو از «کر استارمر» نخست‌وزیر بریتانیا خواهد خواست تا مخارج نظامی خود را در حوزه هوا و دفاع موشکی افزایش دهد و این درخواست طی سال جاری میلادی هنگامی که ائتلاف نظامی ناتو از اعضای خود بخواهد مناطقی را جهت تقویت دفاع جمعی خود در اولویت قرار دهند، رسما عنوان خواهد شد. تعدادی از کشورهای عضو ناتو اخیرا نگرانی و ناامیدی خود را درباره این موضوع که بریتانیا در راستای محافظت از اروپا در برابر حملات موشکی دوربرد به اندازه کافی کمک نمی‌کند، ابراز کرده‌اند. 

هیات مستقلی که «بازنگری استراتژیک دفاعی» را رهبری می‌کند و به سفارش دولت انگلیس برای ارزیابی سلامت و جهت‌گیری آینده نیروهای مسلح این کشور انجام شده، عمیقا نگران «شکاف‌های دفاع موشکی بریتانیا» است.

انتظار می‌رود «جورج رابرستون» که سابقا وزیر دفاع انگلیس و دبیرکل ناتو بوده و در حال حاضر هیات مستقل مذکور را رهبری می‌کند به همراه «ریچارد بارونز» از فرماندهان ارشد سابق انگلیس بر «نیاز برای سرمایه‌گذاری بیشتر در حوزه دفاع بریتانیا» تمرکز کنند. گفته می‌شود که پیش‌نویس طرح ناتو تحت عنوان «هدف توانمندی ۲۰۲۵» نیاز به سرمایه‌گذاری انگلیس در سیستم‌های دفاع هوایی جهت دفاع از زیرساخت‌های مهم این کشور مانند انرژی هسته‌ای، ایستگاه‌ها یا پایگاه‌های نظامی را 

افزایش دهد. 

ساندی تایمز در این گزارش تاکید می‌کند: «مصاحبه‌هایی با چندین نفر از پرسنل‌های نظامی و کارشناسان دفاعی نشان داده که خطر فزاینده‌ای علیه بریتانیا و دارایی‌های نظامی آن در خارج وجود دارد و این درحالی است که کشورهایی نظیر چین، روسیه و ایران سریعا بر توسعه موشک‌های بالستیک خود مشغول هستند که می‌توانند با سرعت بالا از قاره‌ها عبور کنند». 

این روزنامه انگلیسی در ادامه با اشاره به توانمندی دفاع برخی کشورها نظیر ایران، روسیه و یمن و همچنین ضعفی که انگلیس با آن مواجه است، می‌نویسد: «کشتی‌های جنگی نیروی دریایی سلطنتی بریتانیا در خطر حمله موشک‌های بالستیک پیشرفته‌تر هستند؛ موشک‌هایی که گروه‌هایی مانند حوثی‌ها (انصارالله یمن) دارند. همچنین، پایگاه‌های نظامی خارج از کشور و تاسیسات جاسوسی بریتانیا از جمله در قبرس، در معرض خطر فزاینده‌ای از سوی بازیگران غیردولتی و تروریست‌ها قرار دارند». 

ساندی تایمز در جریان مصاحبه با منابع نظامی آگاه گزارش می‌دهد: «این منابع ارشد هشدار می‌دهند که بریتانیا هم‌اکنون در خطر است و طی ۱۵ سال آینده، یک موشک بالستیک قادر خواهد بود از هر جایی در جهان به بریتانیا برسد. علاوه بر این، نیروی دریایی بریتانیا به عنوان بخشی از بازنگری استراتژی دفاعی خود، دولت را تحت فشار قرار می‌دهد تا با بودجه یک ناوشکن جایگزین برای دفاع از بریتانیا در برابر حمله موشکی بالستیک موافقت کند. همچنین طبق گفته‌های این منابع نظامی، هنگامی که تعهداتی مانند بازدارندگی هسته‌ای کنار گذاشته شود، بریتانیا تنها ۱.۶ درصد از تولید ناخالص داخلی را صرف دفاع متعارف می‌کند». 

این رسانه انگلیسی بار دیگر تاکید می‌کند: «درحالی‌که جنگ اوکراین موجب شده تا کشورهای اروپایی به فکر خرید سیستم‌های دفاع هوایی بیشتر باشند، بریتانیا هیچ دفاع هوایی مستقر در زمین جهت محافظت از زیرساخت‌های حیاتی خود در برابر موشک‌های بالستیک ندارد؛ شکاف و ضعفی که برای جان هیلی، وزیر دفاع این کشور به دغدغه‌ای بدل شده است».

جیمز کارتلیج، وزیر دفاع سایه در انگلیس با اشاره به توانمندی ارتش یمن می‌گوید: «در وزارت دفاع بریتانیا نگرانی‌هایی نسبت به عملیات حوثی‌ها (انصارالله یمن) وجود دارد و شاید آنها با موشک‌های بالستیک پیچیده‌تر بتوانند کشتی‌های جنگی بریتانیا را هدف قرار دهند». 

همزمان با رشد تهدیدات علیه انگلیس، متحدان این کشور ده‌ها میلیارد پوند را خرج تقویت نظامی بریتانیا کرده‌اند. برای مثال، آمریکا در حال حاضر سیستم‌های موشکی ضد بالستیک گسترده‌ای جهت محافظت از خود و همچنین شرکای اروپایی خود در ناتو دارد. اسرائیل همچنین یکی از «پیشرفته‌ترین سامانه‌های دفاع موشکی چندلایه جهان» را توسعه داده است که گنبد آهنین بخشی جدایی‌ناپذیر آن است. البته عملکرد تل‌آویو در مقابل محور مقاومت نشان داده که ظاهرا نمی‌توان چندان روی آن حساب باز کرد.

علاوه بر اینها، آلمان نیز با نگرانی از شکاف در پدافند هوایی اروپا، سال گذشته یک قرارداد ۳.۲ میلیارد پوندی با اسرائیل برای خرید «پیکان-۳» یک سیستم دوربرد که برای رهگیری موشک‌های بالستیک خارج از جو زمین طراحی شده است، امضا کرد. در ماه اکتبر، استارمر یک توافقنامه امنیتی با آلمان برای همکاری در زمینه دفاع موشکی از جمله از طریق «طرح سپر آسمان اروپا» امضا کرد. هیلی همچنین «ابتکار دایموند» را به عنوان مشارکتی با سایر کشورهای ناتو برای ادغام بهتر دفاع موشکی ایجاد کرده است. بریتانیا هم عضو یک برنامه اروپایی برای توسعه موشک‌های دوربرد جدید شده است.