الخلیج آنلاین گزارش داد:
استقرار آمریکا در منطقه چند میلیارد دلار برای واشنگتن آب می‌خورد؟
وبگاه «الخلیج آنلاین» فاش کرد که هزینه هنگفت استقرار نظامی آمریکا در منطقه غرب آسیا یکی از برجسته‌ترین موضوعاتی است که بحث‌ها و مناقشات گسترده‌ای را در داخل و خارج از آمریکا و به ویژه در کنگره این کشور ایجاد کرده است.
در این گزارش آمده است که واشنگتن چندین دهه است که توجه زیادی به حفظ نفوذ نظامی خود در منطقه خاورمیانه داشته؛ منطقه‌ای که شاهد درگیری‌ها و تنش‌های مداوم بوده است. طبق این گزارش، این اصرار آمریکا به دلایل اقتصادی مرتبط با منابع طبیعی مانند نفت و گاز و همچنین دلایل استراتژیک به بهانه برقراری ثبات در منطقه و «مبارزه با تروریسم» است. وضعیت متشنج امنیتی در منطقه به ویژه با تداوم جنگ اسرائیل علیه غزه و جنوب لبنان، آمریکا را مجبور به افزایش حضور نظامی خود در منطقه کرد و واشنگتن برای حمایت از متحدش، ناوشکن‌های خود را به سرعت به منطقه
فرستاد.
با گذشت زمان و پس از یک سال استقرار نظامی، سؤالات و نگرانی‌هایی در میان اعضای کنگره و پنتاگون درباره هزینه مالی این استقرار در صورت ادامه درگیری برای مدت طولانی‌تر شکل گرفته است. امروز و در پی تحولات منطقه، فشار بر ارتش آمریکا از اواسط سپتامبر و پس از تشدید حملات اسرائیل به لبنان در خشن‌ترین موج تشدید تنش حدود ۲۰ سال اخیر، به طور قابل توجهی افزایش یافته است.
به همین منظور پیشتر لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا، دستوراتی مبنی بر اعزام نیروهای کمکی اضافی به منطقه صادر کرده بود که مجموع نیروهای مستقر در منطقه را به بیش از ۴۰ هزار سرباز رساند که حدود ۶ هزار بیشتر از تعداد معمول است و انتظار می‌رود که یک ناو هواپیمابر دیگر به زودی به منطقه ارسال شود.
با این حال، بر اساس گزارش دیفنس نیوز، هزینه این استقرار به ویژه با توجه به توانایی ارتش آمریکا برای برآورد کردن نیازهای آینده، روز به روز در حال آشکارتر شدن است. این وبگاه آمریکایی گزارش داد که اگر پنتاگون تصمیم بگیرد نیروهای بیشتری به خاورمیانه بفرستد، با چالش «هزینه‌های بیشتر برای جلوگیری از تلفات بیشتر» مواجه خواهد شد.
وبگاه متخصص در امور نظامی در ادامه نوشت: دولت آمریکا امنیت ملوانان و کشتی‌هایی را که میلیاردها دلار هزینه دارند به خطر می‌اندازد. نیروی دریایی آمریکا نیز تخمین می‌زند که از هفتم اکتبر تا اواسط ژوئیه، مهماتی به ارزش ۱.۱۶ میلیارد دلار را در دریای سرخ استفاده کرده است.
بر اساس گزارش روزنامه آمریکایی پولتیکو، پنتاگون در ابتدا انتظار داشت در ابتدای سال جاری حدود ۲.۲ میلیارد دلار برای حفظ این عملیات در خاورمیانه برای یک سال کامل هزینه کند که شامل ۴۷.۲ میلیون دلار برای پرسنل نظامی، ۹۴۰.۷ میلیون دلار برای عملیات و نگهداری، ۵۳۱.۴ میلیون دلار برای تدارکات، ۹۶.۱ میلیون دلار برای تحقیق، توسعه، آزمایش و ارزیابی و ۵۴۹.۸ میلیون دلار برای حمل و نقل می‌شود.
آوریل گذشته، کنگره با افزایش ۹۵ میلیارد دلاری بودجه پنتاگون، علاوه بر اختصاص ۲.۴۴ میلیارد دلار اضافی به ستاد فرماندهی مرکزی (سنتکام)، موافقت کرد. این بودجه فقط برای یک دوره شش ماهه تخصیص یافت که اکنون می‌توان گفت تقریباً به پایان رسیده است.
در همین راستا، تعدادی از کارکنان کنگره اعلام کرده‌اند که هزینه بودجه برای دوره آتی مشابه آنچه در آوریل تصویب شد؛ یعنی حدود ۲ تا سه میلیارد دلار، برآورد می‌شود. دیفنس نیوز در این باره به نقل از یکی از دستیاران ارشد کنگره که نام وی را فاش نکرده است، گزارش داد: ما در این باتلاق بی‌پایان افتاده‌ایم و مجبور شده‌ایم منابع بیشتری را اختصاص دهیم و به همین دلیل درحال فرسوده شدن هستیم.
در همین راستا، «بشار فتحی العکیدی» استاد تاریخ سیاسی به الخلیج آنلاین گفت: حضور آمریکا در منطقه از طریق پایگاه‌های نظامی مستقر، یک سوپاپ اطمینان برای دولت‌هایی است که با توافق‌نامه‌ها و معاهدات با واشنگتن سر و کار دارند و به آن پایبند هستند، بنابراین اکثر این دولت‌ها خروج آمریکا از منطقه را رد می‌کنند.
وی گفت که واشنگتن منافع خود را در راس اهداف خود قرار می‌دهد و زمانی که یک کشور یا رئیس جمهور وفادار به آن در معرض تهدیدی قرار می‌گیرد، اقدام آمریکا در قبال آن در درجه اول به آنچه منافع آن ایجاب می‌کند بستگی دارد و این همان چیزی است که در «بهار عربی» اتفاق افتاد و شاهد پایان دوران بسیاری از سران کشورها بودیم که روابط قوی با واشنگتن داشتند، اما آمریکا از آنها حمایت نکرد.
العکیدی اضافه کرد: سیاست آمریکا حضور خود در منطقه را به دلایل متعددی اجتناب ناپذیر می‌داند که مهمترین آنها حضور «اسرائیل» و لزوم حفاظت از آن و تضمین تداوم جریان نفت منطقه به بازار خود و به طور کلی بازارهای جهانی است.
وی همچنین تصریح کرد: اعتقاد بر این است که حضور نظامی آمریکا در منطقه باعث افزایش تنش‌ها می‌شود، به‌ویژه که واشنگتن با مسائل منطقه بی‌طرفانه برخورد نمی‌کند؛ چراکه ریشه‌های بحران‌های منطقه به آن بازمی‌گردد و از این طریق و بدون یافتن راه حلی برای آن مشکلات، تلاش می‌کند تا حضور خود را از نظر نظامی و سیاسی در منطقه حفظ کند.
دیدگاه تان را بنویسید