این هوادار، صعودکننده نیست؛ شنا در دریای ناامیدی
نازنین دشتی
تیم فوتبال هوادار به عنوان تیم سوم پایتخت، یکی از تیم‌های نوظهور لیگ برتر به شمار می‌رود. تیمی که بعد از چند سال سرمایه‌گذاری توانست با رضا عنایتی راهش را به سمت لیگ برتر هموار کند و برخلاف انتظارات، چندین فصل است که خودش را در بالاترین سطح فوتبال کشور نگه داشته است. تیمی که شاید اگر مانند اسمش «هوادار» داشت، این روزها شرایط بهتری را تجربه می‌کرد اما حالا در عمل تنها مدیران این باشگاه هستند که برای بقا در لیگ برتر تلاش می‌کنند.
هوادار تنها تیمی است که لیگ بیست‌وچهارم را از همان ابتدا بحرانی آغاز کرد و تا پایان هفته هجدهم نتوانست از این بحران فاصله بگیرد. بنفش‌پوشان فصل را با هدایت مهدی رحمتی آغاز کردند اما این سرمربی نتوانست این تیم را در مسیر رده‌های بهتر قرار بدهد. سرانجام با استعفای رحمتی، کار به امیدرضا روانخواه سپرده شد تا بلکه رگه‌هایی از امید در تیم دیده شود. اما هوادار هر بازی بیشتر به سمت سقوط به رده پایین‌تر حرکت می‌کند و به عنوان مدعی اصلی سقوط شناخته می‌شود. تا جایی که دیگر تیم‌های بالانشین از تقابل با هوادار برای بهبود تفاضل گل خود نسبت به رقبا استفاده می‌کنند و هر بار مقابل این تیم جشنواره گل راه می‌اندازند.
در بیان میزان بحران در جمع بنفش‌پوشان اشاره به همین مورد کافی است که 18 هفته از لیگ سپری شده اما هوادار هنوز جمع امتیازاتش دو رقمی نشده است! این تیم تنها یک بار به برد رسیده و با 6 تساوی و 11 باخت تنها 9 امتیاز به دست آورده است. آماری که آنها را به ضعیف‌ترین تیم حال حاضر مسابقات تبدیل کرده و تنها یک معجزه می‌تواند از این شرایط خارج‌شان کند. معجزه‌ای که مدیران امیدوار بودند توسط روانخواه رقم بخورد؛ سرمربی جوان و باانگیزه‌ای که مورد استقبال بازیکنان هم قرار گرفت اما هنوز خبری از موفقیت او در تیم جدیدش نیست.
روانخواه در حالی راهی هوادار شد که وعده بقا در لیگ برتر را دیده بود اما رفته‌رفته مشخص شد شرایط هوادار به شکلی است که نه‌تنها امید روانخواه، بلکه ۱۰ عدد امید روانخواه هم نمی‌توانند این تیم را از بحران خارج کنند. برای درک بهتر این موضوع بهتر است نگاهی به عملکرد رحمتی در تیم جدیدش داشته باشیم. او نیم‌فصل دوم را در شمس‌آذر آغاز کرد و توانست در اولین گام استقلال را شکست بدهد، در دومین مسابقه با چادرملو مساوی کند و در سومین مسابقه هم ترمز سپاهان که از مدعی‌های جدی قهرمانی است را بکشد و یک امتیاز این تیم بگیرد. این در حالی است که او نسبت به روانخواه در دوران هدایت هوادار عملکرد بهتری در خط دفاعی داشت. بنابراین باید گفت مشکل این تیم را باید جایی دورتر از نیمکت تیم جست‌وجو کرد.
شاید قدم اول برای این تیم فانوس به دست باید این باشد که آنها خودشان را از ورژن زنگ تفریح خارج کنند. شاید از تیمی مثل آنها انتظار نرود که برابر
پرسپولیس، سپاهان و تراکتور برنده باشند اما گلباران شدند از سوی هر سه رقیب اتفاق بسیار تلخ و قابل تاملی است. شاگردان امید روانخواه ابتدا از سپاهان پنج گل دریافت کردند و سپس نوبت به پرسپولیس رسید تا بلای مشابهی را سر هوادار بیاورد. هوادار پس از این دو شکست سنگین مقابل خیبر خرم‌آباد قرار گرفت تا حاصل کار امید روانخواه سه شکست، ۱۲ گل خورده و صفر گل زده باشد. نقطه روشن کارنامه هوادار و روانخواه اما در دیدار با ذوب‌آهن فرا رسید؛ جایی که بنفش‌ها موفق شدند پس از چهار شکست متوالی، یک امتیاز مهم را کسب کنند. امتیازی که بدون به ثمر رسیدن گل به دست آمد تا همچنان خبری از گلزنی در این تیم نباشد.
این تساوی باعث شد که کمی امید به آینده در رگ‌های این تیم تزریق شود. اما نبرد هوادار و تراکتور در هفته هجدهم بار دیگر همان ورژن همیشگی را نشان داد. شاگردان روانخواه برابر قرمزهای تبریزی تن به شکست چهار بر صفر دادند تا بیش از گذشته در دریای ناامیدی غرق شوند. اوضاع این تیم هر روز از روز قبل بدتر می‌شود. اینکه هوادار در لیگ برتر می‌ماند یا نه مشخص نیست اما اگر واقع‌بینانه به اوضاع نگاه کنیم، سقوط هوادار تقریبا روی کاغذ قطعی است! مگر اینکه روانخواه راه نجاتی پیدا کند که بتواند در هفته‌های باقی‌مانده سرنوشت دیگری را برای تیم سوم پایتخت رقم بزند.
دیدگاه تان را بنویسید