چند نکته از دوئل جنجالی دو تیم سرخپوش
بدرقه باشکوه
آریا طاری
یکی از مهمترین بازیهای نیمفصل دوم رقابتها سرانجام برگزار شد. بازیای که همیشه در تاریخ لیگ برتر پر از حاشیه بوده و این بار هم این نبرد به انتقام، جنجال، حاشیه و درگیری گره خورد تا ورزشگاه آزادی به یک میدان برای دوئل دو رقیب دیرینه تبدیل شود. دوئلی که باز هم پرسپولیس برنده آن بود و تراکتور که یکی از مدعیهای جدی قهرمانی به شمار میرود، بار دیگر مقابل این تیم شکست خورد تا همچنان پرسپولیس یک رقیب دستنیافتنی برایش باشد. در میان تمام اتفاقات این نبرد، چند نکته مهم وجود داشت که به مرور آنها میپردازیم.
بدرقه باشکوه آقا کریم
سروش رفیعی و گئورگی گولسیانی دو بازیکنی بودند که با باز کردن دروازه تراکتور، یک بدرقه باشکوه را برای کریم باقری ترتیب دادند. مردی که قرار بود برای دو بازی پایانی نیمفصل نخست هدایت موقت سرخپوشان را برعهده بگیرد اما حرکت لاکپشتی مدیران برای جذب سرمربی جدید باعث شد او در چهار بازی لیگ برتر و مسابقه سوپرجام روی نیمکت بنشیند. پرسپولیس با کریم سه برد و یک تساوی در لیگ برتر به دست آورد و در سوپرجام شکست خورد اما پیروزی مقابل صدرنشین جدول که رقیب سنتی به شمار میرود، بهترین بدرقهای بود که تیم میتوانست از باقری داشته باشد.
پایان شکستناپذیری تیتیها
یکی از رکوردهایی که تراکتورسازی به آن افتخار میکرد، شکستناپذیری این تیم در بازیهای بیرون از خانه در لیگ بیستوچهارم بود. شاگردان دراگان اسکوچیچ در 11 بازی خارج خانه آمار فوقالعاده 9 برد و دو تساوی را به ثبت رسانده بودند و امید زیادی داشتند که در تهران بتوانند این روند را ادامه دهند. آنها اما مقابل پرسپولیس شکست خوردند تا این پیشروی در هفته هفدهم متوقف شود. با این حال تراکتوریها به واسطه آمار درخشانشان همچنان با 22 امتیاز صدرنشین جدول مسابقات بیرون از خانه هستند و هنوز بهترین عملکرد را دارند.
تصمیم مهم در بازی آخر
یکی از مهمترین اتفاقات این دیدار، نیمکتنشینی محمدحسین کنعانیزادگان بود. مدافع ملیپوشی که با اطمینان از جایگاه خود، چند هفتهای آنطور که انتظار میرفت ظاهر نشد و سرانجام کریم باقری در آخرین تجربه مربیگری پرسپولیس با وجود کلینشیت تیمش مقابل ذوبآهن، تصمیمی مهم گرفت و کنعانیزادگان را روی نیمکت نشاند. این بازیکن که مشخص بود از نیمکتنشینی خوشحال نیست، تمام 90 دقیقه مسابقه را تماشا کرد و درنهایت هم فقط با تبریک این پیروزی ورزشگاه را ترک کرد. باید دید با حضور سرمربی جدید چه سرنوشتی در انتظار این مدافع باتجربه خواهد بود.
مثلثی که مرگبار نبود
یکی از دلایل موفقیت تراکتورسازی در فصل جاری لیگ برتر، مثلث مرگبار این تیم است. سه بازیکنی که در رقابت برای صدرنشینی جدول گلزنان هم حضور دارند و در هر مسابقه عصای دست اسکوچیچ به حساب میآیند. آنها اما در دیدار مقابل پرسپولیس عملکرد همیشگی را نداشتند و نتوانستند موقعیت خطرناکی روی دروازه میزبان ایجاد کنند. امیرحسین حسینزاده، مهدی هاشمزاده و تومسیلاو اشترکالی مثلث مرگبار تراکتور هستند که همین هفته گذشته هوادار را گلباران کردند. این سه نفر روی هم رفته 19 گل به ثمر رساندهاند اما مقابل پرسپولیس که در نیمه دوم 10 نفره به میدان رفت بدترین عملکرد فصل خود را تجربه کردند و حتی نتوانستند یک شوت به سمت دروازه گندوز بزنند!
پرسپولیس رکورد زد
برد مقابل تراکتورسازی پرسپولیس را به رده سوم جدول برنگرداند اما آنها را به بازگشت به کورس قهرمانی امیدوار کرد و یک رکورد ویژه هم برای این تیم به همراه داشت. سرخپوشان تهرانی با این پیروزی رکورددار بیشترین برد در تاریخ لیگ برتر شدند. پیش از این استقلال با 361 پیروزی بهترین آمار را در این زمینه داشت اما پرسپولیس حالا به برد شماره 362 رسید تا از رقیب سنتی پیش بگیرد و رکورددار بیشترین برد در تاریخ لیگ برتر شود. پرسپولیسیها پیش از این رکورد بیشترین پیروزی در دربی و بیشترین کلیتشیت را هم از استقلالیها ربوده بودند. حالا با توجه به روندی که استقلال در پیش گرفته، سرخپوشان میتوانند فاصله خود را بیشتر کنند و برای مدتی طولانی استقلال را رکوردشکنی دور نگه دارند.
آمار فاجعه برابر پرسپولیس
شکست تراکتور در آزادی یک شکست معمولی نبود. تیتیها علاوه بر اینکه به دنبال پیروزی و بقا در صدر جدول بودند، هدف دیگری را هم در این دیدار دنبال میکردند. آنها خاطرات تلخی از آزادی دارند و مدت زیادی است که در این ورزشگاه برابر سرخپوشان تهرانی برنده نبودهاند. درواقع در 11 تقابل اخیر دو تیم در این ورزشگاه، تراکتورسازی تنها یک بار طعم پیروزی را چشیده و هشت بار شکست خورده تا یک آمار فاجعهبار از این حیث داشته باشد. بردهای سریالی پرسپولیس برابر تراکتور از سال 1395 آغاز شد و تراکتور در مهرماه 1401 توانست تنها بردش مقابل این تیم را در آزادی جشن بگیرد.
یکی از رکوردهایی که تراکتورسازی به آن افتخار میکرد، شکستناپذیری در بازیهای بیرون از خانه بود. شاگردان دراگان اسکوچیچ در 11 بازی خارج خانه آمار فوقالعاده 9 برد و دو تساوی را به ثبت رسانده بودند و امید زیادی داشتند که در تهران بتوانند این روند را ادامه دهند. آنها اما مقابل پرسپولیس شکست خوردند تا این پیشروی در هفته هفدهم متوقف شود
بازگشت امید
امید عالیشاه کاپیتان باتجربه پرسپولیس که 12 مسابقه تیمش (10 مسابقه لیگ برتر و دو مسابقه لیگ نخبگان) را به دلیل چند مصدومیت از دست داد، بازگشت امیدوارانهای به ترکیب تیمش داشت. او مقابل تراکتور هر دو پاس گل تیمش را ارسال کرد تا نامش را در این پیروزی مهم خیلی زود ثبت کند و بازگشت قدرتمندش را اعلام کند. البته او در پاس گل اول قصد داشت دروازه بیرانوند را باز کند اما توپ روی پایش قرار نگرفت و با خوششانسی به پاس گل تبدیل شد. درنهایت امید عالیشاه با دو پاس گل مهمش موفق شد مهدی ترابی را پشت سر بگذارد و با 37 پاس گل به تنهایی بهترین گلساز تاریخ پرسپولیس نام بگیرد. شرایط بدنی عالیشاه نشان میدهد که او به خوبی دوران نقاهت را پشت سر گذاشته و با توجه به اینکه مصدومیتش از ناحیه صورت بوده، اجازه نداده بدنش از فرم خارج شود. به این ترتیب باید منتظر ادامه درخشش کاپیتان در بازیهای پیش رو باشیم.
روز تلخ برای زنوزی
زمانی که محمدرضا زنوزی مالک باشگاه تراکتور مشغول تشکیل تیم کهکشانیاش بود، هواداران امیدوار بودند که این تیم در مسیر رسیدن به جام قهرمانی، پرسپولیس را شکست بدهد؛ تیمی که همیشه رقیب مهمی برای تراکتور بود اما هنوز موفق به شکست دادن آن نشده است. تیتیها اما با ترکیب پرستاره خود بازی رفت را در خانه نتوانستند به سود خود تمام کنند و در بازی برگشت هم در خانه حریف مغلوب شدند تا دشمن شماره یک همچنان دست بالاتر را داشته باشد. این شکست روز تلخی را برای مالک تراکتور رقم زد و او را در حسرت پیروزی مقابل پرسپولیس نگه داشت.
دلخوری یا بیفرهنگی؟!
در پایان باید اشارهای هم به سکوها داشت. سکوهایی که انتظار میرفت در جریان بازی علیه سه ستاره سابق پرسپولیس به خصوص علیرضا بیرانوند واکنش نشان بدهند اما آنچه که از سوی هواداران دیده و شنیده شد، به معنای واقعی کلمه تاسفبار بود. شعارهایی که از سوی سکوها شنیده میشد روح فوتبال را آلودهتر کرد. مدت طولانی است که فرهنگ در ورزشگاهها یک کلیدواژه فراموششده است. راههای زیادی برای نشان دادن دلخوری از برخی بازیکنان وجود دارد اما متاسفانه هنوز هستند هوادارانی که فضای ورزش را با شعارهای دور از شأن آلوده و
مسموم میکنند.
دیدگاه تان را بنویسید