بازیهای خارج از خانه، دیگر «نقطه قوت» تیم برانکو نیستند
منفی ۱۱ امتیاز!
شرایط فاجعهبار زمین بازی در مسجدسلیمان، امکان برگزاری یک بازی در وضعیت عادی را برای پرسپولیس از بین برد. قرمزها عملا شانسی برای بازی روی زمین نداشتند و برای نزدیک شدن به دروازه حریف، تنها باید از توپهای بلند استفاده میکردند. در این مسابقه، دیگر خبری از پاسهای کوتاه و بازی زمینی سرخها نبود. با این وجود «زمین» تنها دلیل ناکامی آنها در مسجدسلیمان به شمار نمیرفت. این تیم همانند بازیهای گذشتهاش در نیمفصل دوم، کیفیت فوقالعادهای نداشت و دور از شرایط آرمانی نشان داد.
آریا طاری
«شوتبال». این لقب مدنظر سروش رفیعی برای مسابقه پرسپولیس با نفت مسجدسلیمان در زمین حریف است. به نظر میرسد «شهر اولینها» از ابتداییترین امکانات برای برگزاری یک مسابقه فوتبال برخوردار نیست. با این وجود نمیتوان نتیجه مسابقه را تنها به شرایط زمین بازی ربط داد. در استادیوم شهید بهنام محمدی، حتی امکان پاسکاری ساده توپ برای ستارههای پرسپولیس وجود نداشت. با این حال نباید از یاد برد که نمایش فردی مهرههای سرخپوش در این نبرد ضعیفتر از انتظار بود. خریدهای جدید پرسپولیس بعد از گذشت چهار هفته از شروع نیمفصل دوم، هنوز با تیمشان هماهنگ نشدهاند. مهدی ترابی و سروش رفیعی هنوز اولین گلشان را در این فصل با لباس پرسپولیس جشن نگرفتهاند. درباره بودیمیر شک و تردیدهای زیادی وجود دارد و ممکن است او به سرعت در مسیر طرد شدن از تیمش قرار بگیرد. محمد نادری با تبدیل شدن به یک مدافع مطمئن فاصله دارد و شیری همچنان همه نیازهای تیم برانکو در سمت راست خط دفاعی را برآورده نمیکند. مهدی شریفی نیز ابدا شباهتی با روزهای خوب دوران فوتبالش در ترکیب سپاهان ندارد. برخلاف آنچه تصور میشد، تغییر و تحولات در ترکیب پرسپولیس، چندان به سود این تیم تمام نشده و این تیم هنوز به مرز آمادگی روزهای محرومیت از نقل و انتقالات نرسیده است. فشردگی برنامه بازیها نیز تاثیر خاص خودش را روی پرسپولیس گذاشته و این تیم را از شرایط ایدهآل دور کرده است. قرمزها در 19 بازی گذشته 38 امتیاز به دست آوردهاند. رسیدن به میانگین دو امتیاز از هر بازی، امیدوارکننده به نظر میرسد اما برای رقابت با تیمهای قدرتمندی مثل سپاهان، پدیده، استقلال و تراکتورسازی، هر اشتباه میتواند به معنای از دست رفتن یک فرصت بزرگ برای رسیدن به قهرمانی باشد.
تغییر و تحولات در ترکیب پرسپولیس، چندان به سود این تیم تمام نشده و این تیم هنوز به مرز آمادگی روزهای محرومیت از نقل و انتقالات نرسیده است. فشردگی برنامه بازیها نیز تاثیر خاص خودش را روی پرسپولیس گذاشته و این تیم را از شرایط ایدهآل دور کرده است
پرسپولیس از شروع نیمفصل دوم، در هیچکدام از نبردها «شورانگیز» و درخشان ظاهر نشده است. در اولین دیدار نیمفصل دوم با پدیده، اتفاقات فوتبال به سود قرمزها رقم خورد. سپس آنها نتیجه را به فولاد افشین قطبی واگذار کردند. این تیم به زحمت و با درخشش سیدجلال حسینی، توانست استقلال خوزستان قعر جدولی را در خانه شکست بدهد. سپس نوبت به تساوی کمرمق در زمین استقلال خوزستان رسید. تیم برانکو در جام حذفی نیز پس از 120 دقیقه تلاش در ضربات پنالتی پدیده مشهد را شکست داد. میانگین امتیازگیری سرخها در نیمفصل دوم، از میانگین امتیازهای این تیم در کل فصل پایینتر بوده و این نشانه امیدوارکنندهای به نظر نمیرسد. «نتایج درخشان در دیدارهای خارج از خانه» مهمترین نقطه قوت تیم برانکو به شمار میرفت که این تیم را با پرسپولیس همه ادوار گذشته لیگ برتر متمایز میکرد اما در این فصل، این ویژگی در قرمزها دیده نمیشود. تیم پروفسور در لیگ برتر هجدهم 9 بازی خارج از خانه انجام داده و تنها دو بار در این دیدارها برنده بوده است. به جز این دو پیروزی، 6 تساوی و یک شکست نیز در این بازیها برای پرسپولیس اتفاق افتاده است. پدیده و ماشینسازی تبریز تنها تیمهایی هستند که این فصل در خانه نتیجه را به پرسپولیس واگذار کردهاند. برای پی بردن به تفاوت این آمار با آمار فصل گذشته سرخها، کافی است بدانیم آنها در لیگ برتر هفدهم از 9 بازی اول خارج از خانه، هفت پیروزی و دو تساوی دشت کرده بودند. در واقع پرسپولیس فصل گذشته در این مقطع، 23 امتیاز از دیدارهای دور از خانه داشت و در این فصل تنها 12 امتیاز از همان تعداد مسابقه به دست آورده است. تیم برانکو فصل گذشته هر سه دیدار اول خارج از خانهاش را با پیروزی پشت سر گذاشته بود. حالا دیگر پرسپولیسیها «ابرقدرت» دیدارهای خارج از خانه به شمار نمیروند. این ویژگی در دو فصل گذشته کمک کرده بود تا آنها از همه رقبا در ردههای بالای جدول فاصله بگیرند اما حالا پرسپولیس بیرون از خانه یک تیم معمولی است و این موضوع، موجب شده که در کورس قهرمانی دیگر دست بالا را نداشته باشد.
«هماهنگی» برگ برنده پرسپولیس در شروع این فصل بود اما تغییر و تحولات در ترکیب این تیم، هماهنگی میان نفرات را به هم زده است. همه باشگاههای آماده، باید با زمانی شبیه به این دست و پنجه نرم کنند و توانایی خودشان را برای خروج از بحران محک بزنند. تماشای افت پرسپولیس این روزها به «چشم مسلح» نیاز ندارد. آنها تیم همیشگی نیستند و هنوز شباهتی به پرسپولیس دو فصل گذشته ندارند. شاید برق ورزشگاه غدیر اهواز و یا زمین بیکیفیت مسجدسلیمان، ناکامیهای این تیم را تسهیل کرده باشند اما دلیل اصلی این افت را به هیچ وجه نباید در «عوامل بیرونی» جستوجو کرد. این مشکل از درون پرسپولیس آغاز شده و تنها در درون این تیم حل خواهد شد.
دیدگاه تان را بنویسید