پارالمپیک پاریس با ۲۵ مدال برای ایران به پایان رسید
پایان طلایی...
نگار رشیدی
روز گذشته آخرین مسابقات پارالمپیک پاریس برگزار شد تا پرونده هفدهمین دوره این رقابتها بسته شود. در مسابقات روز آخر، کاروان ایران تنها سه نماینده در دو رشته پاراکانو و پاراوزنه‌برداری داشت که حاصل کارشان دو مدال طلای خوشرنگ بود. به این ترتیب فرزندان ایران با کسب 25 مدال شامل هشت مدال طلا، 10 نقره و هفت برنز به کار خود پایان دادند. علی‌اکبر غریب‌شاهی و احمد امین‌زاده دو پاراوزنه‌بردار ایران بودند که در روز آخر به میدان رفتند و یک پایان طلایی را رقم زدند.
به این ترتیب از نظر تعداد مدال، کاروان ایران بیشترین مدال خود را در ادوار حضورش در رقابت‌های پارالمپیک به دست آورد. پیش از این ورزشکاران پارالمپیکی کشورمان در بازی‌های لندن، ریو و توکیو به 24 مدال رسیده بودند. هرچند آنها در پاریس نتوانستند بهترین عملکرد کاروان را ثبت کنند و تنها از نظر کمی تعداد مدال‌ها را افزایش دادند.
رکورد بزن، طلا بگیر
به نظر می‌رسد کسب مدال طلا با رکوردشکنی به عادت ورزشکاران پارالمپیکی کشورمان تبدیل شده است. روز گذشته علی‌اکبر غریب‌شاهی ملی‌پوش ایران در دسته ۱۰۷ کیلوگرم پاراوزنه‌برداری هم با رکوردشکنی روی سکوی نخست مسابقات ایستاد و هفتمین مدال طلا را برای کاروان ایران به ارمغان آورد. او که چهار عنوان قهرمانی جهان و یک طلای بازی‌های آسیایی را دارد، در نبرد قهرمانی پارالمپیک به مصاف رقیبانی از امارات، برزیل، مالزی، آمریکا، ژاپن، مکزیک، ازبکستان و مغولستان رفت و از همان حرکت اول به آنها نشان داد که مدال طلا را برای خود رزرو کرده است. پاراوزنه‌بردار ایران در حرکت اول خود وزنه ۲۴۷ کیلوگرمی را انتخاب کرد که با موفقیت بالای سر برد و رکورد پارالمپیک را هم شکست. او که رکورددار جهان هم محسوب می‌شود در دومین حرکت وزنه ۲۵۲ کیلوگرمی را درخواست داد که به درستی آن را مهار کرد و یک بار دیگر رکورد شکست. سومین حرکت غریب‌شاهی وزنه ۲۶۱ کیلوگرمی بود که او در مهارش ناموفق بود و در نهایت با همان رکورد ۲۵۲ کیلو قهرمان پارالمپیک پاریس شد. در این دسته وزنه‌بردار مغولستانی نقره گرفت و مدال برنز هم به نماینده مکزیک رسید.
قوی‌ترین مرد پارالمپیک وارد می‌شود
از همان اولین حرکت مشخص بود که احمد امین‌زاده آمده تا آخرین مدال طلای کاروان ایران را به گردن بیاویزد. امین‌زاده در رقابت‌های دسته 107+ کیلوگرم پاراوزنه‌برداری با حریفانی از غنا، بریتانیا، مصر، گرجستان، اوکراین و اردن به رقابت پرداخت. او در اولین تلاش زیر وزنه ۲۵۳ کیلوگرم قرار گرفت و موفق به مهار آن شد تا خیلی زود اختلاف ۱۳ کیلوگرمی با نزدیک‌ترین رقیبش داشته باشد و در رده اول قرار بگیرد. او در دومین حرکت وزنه ۲۵۸ کیلوگرمی را انتخاب کرد و باز هم آن را به درستی مهار کرد. امین‌زاده که اولین حضورش در پارالمپیک را تجربه می‌کند، در تلاش سوم و در شرایطی که مدال طلایش قطعی شده بود، در مواجهه با وزنه ۲۶۳ کیلوگرمی سه چراغ سفید داوران را به خود اختصاص داد تا یک قهرمانی شیرین را با رقم زدن هشتمین طلای کاروان تجربه کند. او حالا قوی‌ترین مرد پارالمپیکی دنیاست و جای خوشحالی دارد که در غیاب سیامند رحمان فقید که هنوز کسی نزدیک رکوردهایش هم نشده، یک ایرانی بار دیگر این عنوان را به دست آورده است.
این رقابتها در حالی برگزار شد که «جمیل الشبلی» قهرمان دوره قبل که به دلیل وزن کمتر نسبت به منصور پورمیرزایی طلا گرفته بود، پس از ناکامی در مهار وزنه ۲۴۲ کیلوگرمی از ادامه رقابت انصراف داد. همچنین نمایندگان اوکراین و گرجستان به ترتیب با ۲۵۱ و ۲۵۰ کیلوگرم در رده‌های دوم و سوم ایستادند.
قایق بهروزی‌راد به مدال نرسید
شهلا بهروزی‌راد آخرین نماینده قایقرانی ایران در مسابقات پاریس بود که روز گذشته برای رسیدن به مدال قایقش را به آب انداخت. او که در مرحله نیمه‌نهایی کایاک 200 متر زنان در کلاس KL3 حضور داشت، با رقبایی از کشورهای اسپانیا، آلمان، مجارستان و برزیل مصاف داد و درنهایت با ثبت زمان ۵۲.۱۲ چهارم شد و به فینال B راه یافت تا شانس رسیدن به مدال را از دست بدهد. او در این مرحله با ثبت زمان ۵۱.۸۷ دوم شد و در مجموع در رده دهم این رقابتها ایستاد.
به نظر می‌رسد کسب مدال طلا با رکوردشکنی به عادت ورزشکاران پارالمپیکی کشورمان تبدیل شده است. روز گذشته علی‌اکبر غریب‌شاهی ملی‌پوش ایران در دسته ۱۰۷ کیلوگرم پاراوزنه‌برداری هم با رکوردشکنی روی سکوی نخست مسابقات ایستاد و هفتمین مدال طلا را برای کاروان ایران به ارمغان آورد
وقتی طلای ایران پرید...
دهمین روز بازی‌های پارالمپیک می‌توانست با دو مدال شیرین در پارادوومیدانی به پایان برسد. اما در اتفاقی عجیب و البته قابل نقد مدال طلا و رکوردشکنی صادق بیت‌سیاح در پرتاب نیزه مردان کلاس F41 از دست رفت تا کار کاروان ایران در این روز با برنز الهام صالحی در پرتاب نیزه بانوان کلاس F54 به پایان برسد. بیت‌سیاح که در بازی‌های توکیو به مدال نقره رسیده بود، برای طلایی شدن در پاریس خیلی زود از فاصله رقبا گرفت. او در پرتاب‌های اول و دوم پرتابی به میزان ۴۳.۴۸ متر و ۴۶.۸۴ متر را داشت تا بالاتر از دیگر شرکت‌کنندگان قرار بگیرد. پرتابگر ایران در پرتاب سوم مرتکب خطا شد و تا ورزشکار هندی از این فرصت بهره ببرد و با شکستن رکورد پارالمپیک (۴۷.۳۲ متر) به رده اول صعود کند. بیت‌سیاح در تلاش چهارم نیزه را ۴۳.۷۸ متر و در تلاش پنجم ۴۷.۶۴ متر پرتاب کرد و رکورد پارالمپیک را شکست. ملی‌پوش ایران در آخرین پرتابش خطا کرد اما در نهایت با ۴۷.۶۴ متر ضمن شکستن رکورد پارالمپیک صاحب مدال طلا شد.
بیت‌سیاح اما با دو کارت زردی که از سوی داور در پایان مسابقه‌اش گرفت، به جای اینکه راهی سکو شود پرواز مدالش روی گردن حریف هندی را تماشا کرد. خوشحالی بیت‌سیاح که بریدن گردن را نشان می‌داد کارت زرد اول و خارج کردن پرچمی خاص که رویش نامی مذهبی درج شده بود از ساک ورزشی‌اش کارت زرد دوم را برایش به دنبال داشت تا قهرمانی و رکوردشکنی‌اش با دیسکالیفه شدن از بین برود.
اینکه ورزشکاری به باتجربگی بیت‌سیاح مرتکب چنین اشتباه بزرگی شده است سوال‌برانگیز است. اما انتقاد اصلی به تیم سرپرستی برمی‌گردد که این قوانین را به ورزشکار خود گوشزد نکردند تا خیلی راحت بر اساس قوانینی که بسیار واضح و شفاف است و به تمام کمیته‌های ملی المپیک و پارالمپیک هم ارسال شده، مدال طلا از کف برود. کمیته‌های بین‌المللی المپیک و پارالمپیک در منشور خود موارد مشخصی را به عنوان تخلف تعریف و تعیین کرده است که شامل مسائل سیاسی، مذهبی، جنسیتی و تبلیغاتی می‌شود. چطور می‌شود ورزشکاری به یک رویداد بین‌المللی اعزام شود اما از قوانین آن مسابقه مطلع نباشد؟ مسئولان تیم دوومیدانی به دیسکالیفه شدن بیت‌سیاح اعتراض کرده‌اند اما بعید به نظر می‌رسد خبری از بازگشت این مدال طلا باشد؛ به خصوص که این کارت‌های زرد بعد فنی ندارد. مسئولان ایران دو بار به این رای اعتراض کردند که اعتراض‌شان هر دو بار رد شد تا طلای این رشته به هندوستان برود.
بیت‌سیاح که اشک چشم‌هایش جایگزین لبخند قهرمانی شده بود، بعد از این اتفاق گفت:«در پارالمپیک توکیو که فیلمش موجود است، بنده پرچم حضرت ام‌البنین را نشان دادم اما هیچ مشکلی پیدا نکردم، هیچ!» بهتر است این ورزشکار کشورمان برای مسابقات پیش رو به جای تکیه به اتفاقات گذشته، قوانین مسابقات را مرور کند تا مدالش را برای خود حفظ کند. اگر سیاح مدال طلا را از دست نمی‌داد، ایران به 9 طلایی که مسئولان کمیته ملی پارالمپیک پیش‌بینی کرده بودند، می‌رسید.
صفرزاده و صلحی‌پور
دور از مدال
هاجر صفرزاده ملی‌پوش پارادوومیدانی و حامد صلحی‌پور ملی‌پوش پاراوزنه‌برداری دیگر نمایندگان ایران در روز دهم بودند که با ایستادن در رده چهارم مسابقات خود، از رسیدن به مدال بازماندند. صفرزاده که به فینال دوی 200 متر کلاس T12 رسیده بود، با سه حریف از کشورهای ونزوئلا، کوبا و هند مسابقه داد و با ثبت زمان ۲۴.۹۱ ثانیه در رده چهارم ایستاد تا کارش با نقره 400 متر به پایان برسد. نکته ناراحت‌کننده درباره صفرزاده تنها دویدن او در پیست بود. در رقابت‌های پارادوومیدانی بیشتر ورزشکاران کم‌بینا یا نابینا با همراه مرد در پیست می‌دوند که این موضوع شامل حال صفرزاده نشد. شاید اگر او هم همراهی در زمین داشت، دومین مدالش را در پاریس به دست می‌آورد. البته این دوومیدانی‌کار ایران با مشکلی بی‌سابقه پیش از دیدار فینال هم روبه‌رو شده است. او پیش از آغاز مسابقه متوجه جدا شدن سه میخ کفشش شده و برخلاف همیشه کفش یا میخ اضافه همراه خود نداشته است. این موضوع باعث می‌شود که ابتدا اجازه مسابقه به او ندهند اما با پیدا شدن سه میخ کفش، صفرزاده خودش را به مسابقه رساند و با کفش نامناسب دوید. او معتقد است اگر کمی بیشتر تلاش می‌کرد، دومین مدالش را هم
دشت می‌کرد.
حامد صلحی‌پور ملی‌پوش دسته 97 کیلوگرم پاراوزنه‌برداری نیز در حرکت نخست وزنه ۲۱۸ کیلوگرم را با موفقیت مهار کرد اما در حرکت دوم وزنه ۲۲۶ و در حرکت سوم وزنه ۲۳۰ کیلوگرم را نتوانست مهار کند و بدین ترتیب از کسب مدال بازماند. صلحی‌پور در نهایت با همان رکورد ۲۱۸ کیلوگرم چهارم شد.
دیدگاه تان را بنویسید