ایران و فربیک، دوباره به هم رسیدند
وقت خوب انتقام!
خیلیها باور دارند که تیم ملی در جام ملتها در یک «مسیر هموار» قرار گرفته است. در یکچهارم نهایی اما احتمالا «چین» با مارچلو لیپی انتظار ایران را خواهد کشید. مردی که یکی از بهترین تئوریسینهای فوتبال دفاعی در دنیا به شمار میرود و سابقه قهرمانی جام جهانی با تیم ملی ایتالیا را نیز دارد. برای رسیدن به چین، تیم ملی ابتدا باید از دیوار عمان عبور کند. حریفی که تا یک قدمی شکست دادن ژاپن رفت و تنها به خاطر اشتباه داوری، موفق به خلق یک شگفتی بزرگ نشد. آنها تیمی کاملا جانسخت هستند که به سادگی تسلیم هیچ حریفی نمیشوند.
آریا طاری
اگر تنها دو تیم از گروههای مختلف جام ملتها راهی مرحله حذفی میشدند، عمان درست مثل همیشه پشت خط صعود باقی میماند. جام ملتها اما در این دوره 24 تیمی شد و عمانیها توانستند صعود را به عنوان یکی از تیمهای سوم جشن بگیرند.
آنها با تصاحب سه امتیاز در سه بازی و تفاضل گل صفر، سومین تیم سوم برتر گروههای جام ملتها بودهاند اما نمایشهایشان کاملا غافلگیرکننده و دلچسب از آب درآمده است. عمان در مسابقه اول، ازبکستان را زجر داد و در نهایت با یک اختلاف نتیجه را به این حریف واگذار کرد. در مسابقه دوم، عملکرد این تیم بهتر نیز شد. آنها اگرچه با نتیجه یک بر صفر مغلوب ژاپن شدند اما ابدا ضعیفتر از ساموراییها نبودند. اشتباه داور در اعلام پنالتی به سود حریف و نادیده گرفتن پنالتی عمان، موجب شد یک شگفتی هیجانانگیز در جام ملتها رخ ندهد. بدون تردید اگر کمکداور ویدئویی از مرحله گروهی در تورنمنت وجود داشت، عمان نبرد با ژاپن را بدون امتیاز و شاید حتی بدون پیروزی ترک نمیکرد. قرمزها برای قطعی کردن صعود در روز پایانی، باید ترکمنستان را با اختلاف دو گل شکست میدادند. آنها خیلی زود دروازه این حریف را باز کردند اما در همان نیمه اول گل مساوی را خوردند. عمان در دقایق پایانی این جدال، دو بار دیگر توپ را از خط دروازه حریف عبور داد و سرانجام صعود را در دقیقه 93 جشن گرفت. حریف امروز آنها، تیمی با سه کلینشیت متوالی در جام ملتها است. تیمی که در سه بازی گذشته با یمن، ویتنام و عراق هفت گل به ثمر رسانده و هیچ گلی دریافت نکرده است. در شرایط عادی، تیم ملی نباید دردسر زیادی را برای شکست دادن عمان تحمل کند اما از طرفی نیز نباید از یاد ببرد که تیم رقیب بدون فشار و استرس به زمین مسابقه قدم خواهد گذاشت. حتی در صورت باختن عمان در این جدال، هیچکس این تیم و مربیاش را زیر سوال نمیبرد اما در ایران هیچ نتیجهای به جز یک پیروزی روحیهبخش، اهالی فوتبال را راضی نخواهد کرد.
در شرایط عادی، تیم ملی نباید دردسر زیادی را برای شکست دادن عمان تحمل کند اما از طرفی نیز نباید از یاد ببرد که تیم رقیب بدون فشار و استرس به زمین مسابقه قدم خواهد گذاشت
تیم ملی ایران، سه بار متوالی قهرمان آسیا شده و بارها در بین چهار تیم نهایی جام حاضر بوده است. عمان اما اولین تجربه جام ملتهایش را سال 2004 در چین سپری کرد. این تیم در سالهای 2004 و 2007 در همان مرحله گروهی از جام کنار رفت و سال 2011 حتی موفق نشد مجوز حضور در جام ملتها را به دست بیاورد.
آنها دوباره در استرالیا به جام ملتها برگشتند و بخشی از این جام شدند اما باز هم سرنوشتی به جز حذف زودهنگام در همان دور اول در انتظارشان نبود. این طلسم برای اولین بار در امارات باطل شد اما آنها باز هم در رده اول یا دوم گروهشان قرار نگرفتند. غیبت علی الحبسی که سالها در انگلستان دروازهبانی کرده، برخلاف انتظارها تیم ملی عمان را چندان تحت تاثیر قرار نداده است.
فایز الرشیدی تا امروز به خوبی توانسته از دروازه تیمش محافظت کند. محسن القسانی ستاره اصلی تیم ملی عمان محسوب میشود. مهرهای که جام را به عنوان بازیکن ذخیره آغاز کرد اما در دو بازی بعدی فیکس شد و دو گل نیز برای تیم ملی کشورش به ثمر رساند. یافتن مهره کلیدی در تیم ملی ایران کمی دشوار به نظر میرسد. چراکه همه بازیکنان این تیم از آمادگی مطلوبی برخوردار هستند و علاوه بر این، کارلوس کیروش مدام ترکیب تیمش را عوض میکند. سردار آزمون با سه گل زده، هنوز به تلاش برای آقای گلی جام ملتها امیدوار است.
نگرانی بزرگ هواداران تیم ملی، تاثیر گذاشتن مصاحبهها و رفتارهای کیروش روی شاگردان این مربی است. موضوعی که به مراتب ترسناکتر از رویارویی با عمان به نظر میرسد. تیم ملی باید در اوج اتحاد و هماهنگی، برای مسابقه با پیم فربیک و تیمش آماده شود. این مربی در جام ملتهای 2011 دوحه قطر، روی نیمکت تیم ملی کرهجنوبی حاضر بود و در مرحله یکچهارم نهایی در ضربات پنالتی، تیم امیر قلعهنویی را حذف کرد. حالا زمان مناسبی برای انتقام از فربیک از راه رسیده و پسران تیم ملی باید درهای خروجی جام را به این مربی نشان بدهند.
ایران تا امروز مسیرش را در جام ملتها به خوبی طی کرده اما حقیقت آن است که چیزی به نام مسیر هموار وجود ندارد و همه مسیرها، ناهمواریهای خاص خودشان را خواهند داشت.
دیدگاه تان را بنویسید