پای مقانلو روی پوست موز؟!

زمانی که فدراسیون تکواندو با ریاست هادی ساعی تصمیم به خانه تکانی در کادرهای فنی تیم‌های ملی بانوان و آقایان گرفت، عنوان شد که نتیجه قهرمانی آسیا یکی از عوامل تاثیرگذار در ماندگاری سرمربی‌های جدید است. مینو مداح با سه مدال طلای ناهید کیانی، زهرا پوراسماعیل و اکرم خدابنده، دو مدال نقره مبینا نعمت‌زاده و نسترن ولی‌زاده و یک مدال برنز زهرا شیدایی که به قهرمانی تاریخی در قاره کهن ختم شد، نشان داد که انتخاب مناسبی در راس تیم بانوان بوده است. در تیم آقایان اما اوضاع اصلا راضی‌کننده نبود. بیژن مقانلو که مدتی بعد از المپیک ریو با ناکامی تیم ملی را ترک کرد، در بازگشت دوباره‌اش عملکرد رضایت‌بخشی از خود نشان نداد. پسران مقانلو در قهرمانی آسیا حتی یک مدال طلا هم به دست نیاوردند و هیچ سکویی را به خود اختصاص ندادند. اتفاقی که بعد از 20 سال برای تکواندوی مردان ایران رقم خورد! تیم ملی تکواندوی ایران از سال 2002 همیشه صاحب یکی از دو سکوی اول قهرمانی آسیا بود. این تیم در دوره قبل پس از 19 سال سوم شد و امسال در رده پنجم ایستاد! این در حالی است که تیم مقانلو بی‌تجربه نبودند. میرهاشم حسینی که به مدال نقره رسید، یکی از دو نماینده ایران در المپیک توکیو بود. فرزان عاشورزاده که از دور رقابت‌ها حذف شد نیز هم تجربه المپیک را دارد و هم مدت طولانی در جمع بهترین‌های تکواندو جهان قرار داشت. مهدی‌ حاج‌موسایی و علی نادیان که به مدال نقره و دانیال بزرگی که به مدال برنز رسیدند کم‌نام‌ونشان‌تر از هم‌تیمی‌ها بودند و عملکرد بهتری داشتند. از امیرمحمد بخشی هم انتظار نمی‌رفت که از دور مسابقات حذف شود و جایی در لیست مدال‌آوران نداشته باشد. حال باید دید فدراسیون تکواندو برای مسابقات قهرمانی جهان که پیش رو است چه تصمیمی می‌گیرد.