برای استقلال، فرهاد و روزهای پیش رو
از اعداد عبور کن!
پنج هفته. به نظر میرسد این همه فاصله استقلالیها با بردن دوباره لیگ برتر باشد. اتفاق بزرگی که آنها نزدیک به یک دهه برایش صبر کردهاند. شرایط استقلال، اصلا بیشباهت به وضعیت سالهای گذشته پرسپولیس نیست. پرسپولیسیها بعد از بردن لیگ برتر هفتم، 9 سال پیاپی قهرمان لیگ نشدند و این موفقیت را در لیگ شانزدهم جشن گرفتند. با این وجود رسیدن به این موفقیت به تنهایی کافی نبود. آنها تیمی ساختند که در چهار فصل بعدی هم رقبا را کنار زد و مدام روی سکوی اول به زندگی ادامه داد. استقلال هم درست 9 سال بعد از قهرمانی در لیگ دوازدهم، دیگر قهرمان لیگ برتر نشده و حالا باید تیمی بسازد که به تنهایی به بردن یک جام بسنده نکند. برای این کار، آنها باید قبل از هر چیزی از اعداد و رکوردها فاصله بگیرند. بدون باخت ماندن تا پایان فصل و تمام کردن لیگ بیست و یکم بدون شکست، فوقالعاده به نظر میرسد اما به شرطی که به قهرمانی لیگ هم گره بخورد. اگر همه ذهنیت این تیم صرف نباختن شود، اتفاقهای خوبی برای استقلال رخ نخواهد داد. تیم فرهاد در چند مسابقه آخرش اصلا خوب کار نکرده و به شکل درست یا غلط، این تصور را برای هوادارانش به وجود آورده که به «نباختن» بیشتر از هر چیزی اهمیت میدهد. استقلالیها اما تیم شجاعتری میخواهند. تیمی که آرمانی بزرگتر از شکست نخوردن در ذهن داشته باشد. تیمی که برای بردن رقبا به زمین برود و به حریف فرصت نفس کشیدن ندهد. تنها با دو مساوی دیگر، این احتمال وجود دارد که استقلالیها با حریف سنتیشان همامتیاز شوند. پس درست به همان اندازه که نباختن برای این تیم غرورآمیز به نظر میرسد، نبردن نیز خطرآفرین خواهد بود. حالا وقت شوخی کردن با فرصت بزرگ قهرمانی لیگ نیست و رکوردها هم نمیتوانند سرنوشت استقلال را تعیین کنند. شاید سالها بعد بعضیها یادشان بماند که نبازترین تیم تمام ادوار لیگ برتر کدام تیم بود اما بدون هیچ شک و تردیدی حتی چند دهه بعد هم هیچکس اسم تیم قهرمان این دوره را از یاد نمیبرد. استقلال میخواهد همان تیمی باشد که به سلطه پرسپولیس در قهرمانی لیگ پایان میدهد و باشگاه برای انجام چنین کاری، شجاعت زیادی لازم دارد. هیچ اشکالی هم ندارد که تیم در این مسیر یک بار شکست بخورد و به نتیجه دلخواهش نرسد. هیچ اشکالی هم ندارد که تیم در این مسیر، دست به ریسک بیشتری بزند و از این احتیاط همیشگی برای رسیدن به تساوی فاصله بگیرد. فرهاد پنج هفته فرصت دارد تا به همه ثابت کند که قهرمانی را بیشتر از نباختن دوست داشته است. همه در انتظار نمایش قهرمانانهتری از سوی او و تیمش هستند. نمایشی در قامت و قواره تیمهای قهرمان که نشان بدهد این تیم سزاوار بردن لیگ برتر بوده است. عقب رفتن، مساوی گرفتن و در صدر ماندن، چیزی نیست که هواداران این باشگاه را به وجد بیاورد و رویاییترین فصل ممکن را برای استقلالیها بسازد. آنها چیز بیشتری از این تیم دوستداشتنی میخواهند.
دیدگاه تان را بنویسید