بی‌پول، بی‌زمین، بی‌برنامه

درست در همان یکشنبه‌ای که فوتبال اروپا غرق در لذت و هیجان مسابقه‌های بزرگ، استادیوم‌های مملو از هوادار و نتایج غیرقابل‌پیش‌بینی بود، در فوتبال ایران هم دو مسابقه برای انجام دادن وجود داشت. آن‌چه در این دو مسابقه اتفاق افتاد به تنهایی خلاصه دقیق همه آن چیزهایی بود که این روزها در فوتبال ایران رقم می‌خورند. بازی اول بین نفت مسجدسلیمان و سپاهان در شرایطی برگزار شد که نفتی‌ها از زمین استانداردی برای انجام این مسابقه برخوردار نبودند. تا صبح روز انجام بازی حتی یک نفر هم نمی‌دانست که این مسابقه بالاخره کجا برگزار می‌شود و سپاهانی‌ها هم به شدت سردرگم شده بودند. سرانجام تصمیم بر این شد که بازی در اهواز صورت بگیرد و دو تیم در این شهر با هم مسابقه بدهند. اتفاق عجیب‌تر اما وقتی رقم خورد که خبر لغو مسابقه دوم از راه رسید. دیدار تیم‌های پدیده و مس رفسنجان به دلیل سفر نکردن بازیکنان تیم مشهدی به رفسنجان، لغو شد تا یکی از زودهنگام‌ترین لغو‌ بازی‌های تاریخ لیگ برتر رقم بخورد. شاید این رفتار به شدت غیرحرفه‌ای باشد اما مهره‌های پدیده هم حق دارند که در چنین شرایطی به کار ادامه ندهند. لیگ برتر بعد از مد‌ت‌ها انتظار شروع شده اما هنوز معلوم نیست طرف حساب این بازیکنان چه نفراتی هستند. لیگ برتر شروع شده اما شرایط مالکیت و حتی «اسم» این باشگاه در رقابت‌های لیگ برتر معین نشده است. در نتیجه هر اتفاقی می‌تواند در مورد این تیم رخ بدهد و اصلا عجیب نیست اگر نفرات این باشگاه راضی نباشند تیم‌شان را در اولین مسابقه خارج از خانه فصل همراهی کنند.

معلوم نیست چرا فدراسیونی‌ها یک بار برای همیشه با تیم‌هایی که فاقد منابع مالی یا استادیوم استاندارد هستند، برخورد نمی‌کنند. اگر تیمی حتی یک ورزشگاه معمولی برای انجام یک مسابقه فوتبال ندارد، بهتر است از لیگ برتر کنار بکشد یا از سوی سازمان لیگ کنار گذاشته شود. اگر تیمی نمی‌تواند هزینه کند و قراردد بازیکنان‌شان را بدهد، بهتر است از لیگ برتر کنار برود یا کنار گذاشته شود. اگر هم تک تک تیم‌ها چنین مشکلاتی دارند، پس بهتر است به طور کلی لیگ را تعطیل کنیم و قید این فوتبال سراسر مشکل را بزنیم. یک بار برای همیشه باید تکلیف تیم‌ها در این فوتبال روشن شود. اگر سازمان لیگ تبلیغات محیطی را به آنها واگذار نکند و همچنان به درآمدزایی میلیاردی‌اش از فوتبال ادامه بدهد، اگر رسانه ملی دست از انحصار برندارد و همچنان اصرار داشته باشد که حق پخش را ندهد، شرایط تغییر نخواهد کرد. برانکو ایوانکوویچ، چند سال قبل پیش‌بینی کرده بود که فوتبال ایران به زودی در مسیر آماتور شدن قرار می‌گیرد و هیچ راهی برای نجات خودش ندارد. باور کنیم یا نه، این پیش‌بینی در حال تبدیل شدن به واقعیت مطلق است. فوتبالی که حتی یک مسابقه‌اش در شرایط استاندارد برگزار نمی‌شود، فوتبال ایده‌آلی نیست و با تمام سرعت به سراغ آماتور شدن رفته است. فوتبالی که هیچ‌کس در آن سر جای خودش نیست، هیچ راه نجاتی را پیش روی خودش نمی‌بیند و محکوم به یک سقوط همه جانبه است.