همین چند روز قبل بود که تونی کروس خبر وداع همیشگی با تیم ملی آلمان را رسانه‌ای کرد. در روزهای گذشته، کادر فنی جدید تیم ملی آلمان تلاش کردند تا او را از این تصمیم منصرف کنند اما تونی در نهایت تصمیمش را گرفته بود و به هیچ وجه نمی‌خواست آن را پس بگیرد. خیلی‌ها تصور می‌کردند این ستاره حداقل تا جام جهانی در ترکیب مانشافت باقی می‌ماند اما او می‌خواست در همین تابستان به دوران بازی در رده ملی پایان بدهد.

 کروس در حالی از تیم ملی آلمان جدا می‌شود که حتی با وجود نمایش بد تیم یوگی لوو در یورو 2020، همچنان یکی از بهترین مهره‌های این تیم بوده است. او حتی در همین یورو هم عملکرد بدی نداشته و همچنان می‌توانسته به تیم ملی کمک کند. هافبکی در قواره‌های کروس اما اهمیت وداع به موقع را خیلی خوب می‌فهمد. او اصلا نمی‌خواهد خاطرات درخشانی که در تیم ملی ساخته را به سادگی خراب کند. تونی با همین تیم قهرمان دنیا شده و برای سال‌ها یکی از فوق‌العاده‌ترین مهره‌های تیم ملی کشورش بوده است.

او همچنان در ترکیب ثابت رئال مادرید دیده می‌شود و بدون تردید از قابلیت‌های لازم برای ادامه درخشش در رده ملی برخوردار است اما ایده‌آل‌ترین زمان وداع با رده ملی را به راحتی از دست نمی‌دهد. این یک هنر فوق‌العاده است که در بسیاری از چهره‌های شاخص فوتبال ایران دیده نمی‌شود. چهره‌هایی که هرگز زمان درست برای ترک تیم ملی را انتخاب نکردند. علی دایی، یک چهره درخشان و فوق‌العاده برای فوتبال ملی ایران بود اما آنقدر در این تیم باقی ماند تا به جای ستایش‌های همیشگی، با موجی از سرزنش‌ها روبه‌رو شد. پایان دوران ملی شهریار با وجود همه دستاوردهای جذاب او، اصلا دلچسب به نظر نمی‌رسید.

جواد نکونام هم آنقدر در تیم ملی ماند تا تصویرش را از یک هافبک دفاعی بی‌مانند به هافبکی تقلیل دهد که تنها به دادن پاس‌های کناری کم‌ریسک فکر می‌کند. جواد برای شکستن رکورد تعداد بازی‌های شهریار در تیم ملی باقی ماند و خیلی دیر تصمیم به ترک این تیم گرفت. مسعود شجاعی هم همین شرایط را داشت. او برای مدتی کاپیتان تیم ملی بود اما دیگر درخشش گذشته را در این تیم نداشت. جالب اینجاست که مسعود همچنان با تیم ملی خداحافظی نکرده و حتی پس از آن نمایش فاجعه‌بار روبه‌روی تیم ملی عراق و اخراج از زمین، چنین تصمیمی نگرفته است. درست مثل اشکان دژاگه که او هم با وجود مصدومیت دائمی و دوری از فرم ایده‌آل، پیامی برای خداحافظی از تیم ملی منتشر نمی‌کند. این هنر ستاره‌ا‌ی مثل کروس است که می‌داند در دنیای فوتبال، «وقت‌شناسی» چقدر اهمیت دارد. او در نقطه اوج از تیم ملی می‌رود تا شرایط را برای مهره‌های جوان‌تر فراهم کند. کمک به تیم ملی یک کشور، فقط با بازی کردن در آن تیم اتفاق نمی‌افتد. اینکه به موقع کنار بکشی و به دیگران این امکان را بدهی که جای خالی‌ات را با گزینه جوان‌تری پر کنند، خودش یک کمک بزرگ به شمار می‌رود. کمکی که ستاره‌های خودمان نسل به نسل از آن دریغ کرده‌اند.

 

کپی شد