تنها در خانه!

استفاده از حداقل گل‌ها برای رسیدن به حداکثر امتیازها؛ این همان کاری است که پرسپولیسی‌ها این اواخر در انجام دادنش به درجه «استادی» رسیده‌اند. شاید این تیم خیلی جذاب و شورانگیز بازی نکند و شاید در زدن گل کمی مشکل داشته باشد اما به هر حال راه برنده شدن را پیدا می‌کند و به نتایج دلخواهش می‌رسد. تیمی که در پایان اولین دیدار مرحله گروهی قعرنشین شده بود، حالا در بالاترین رده جدول گروه ایستاده و مدعی سرگروهی به شمار می‌رود. آنها به لطف ۶ امتیازی که از رقیب عربستانی‌شان گرفته‌اند، قبل از پایان ماراتن جذاب مرحله گروهی، چهره متفاوتی را پس از شروع کرونا در آسیا از خودشان به نمایش گذاشته‌اند.

آریا رهنورد

ساعاتی پس از شکست غیرمنتظره الدحیل روبه‌روی الشارجه امارات و البته اخراج خبرساز مهدی بن‌عطیه که او را از نبرد هفته آینده با پرسپولیس محروم کرد، یحیی و پسرها باز هم نتیجه محبوب‌شان را به دست آوردند و با یکی از همان «یک-هیچ»‌های معروف، مسیر رسیدن به صدر جدول گروه را به بهترین شکل ممکن طی کردند. حالا همان تیمی که از دو بازی اولش در لیگ قهرمانان فقط یک امتیاز دشت کرده بود و با انتقادهای زیادی روبه‌رو شده بود، از دو بازی با حریف عربستانی 6 امتیاز گرفته و فعلا بدون رقیب، در بالاترین رده جدول گروه دیده می‌شود. پشت سر پرسپولیس هفت امتیازی، التعاون و الدحیل با 6 امتیاز ایستاده‌اند و الشارجه نیز با چهار امتیاز، هنوز از صعود به مرحله بعدی ناامید نیست. فاصله نزدیک امتیاز‌ها، یک زنگ خطر جدی برای قرمزها به شمار می‌رود. چراکه کار صعود حتی پس از این دو برد هم تمام نشده و حتی این احتمال وجود دارد که صدرنشین امروز، در پایان دیدارهای گروه در آخرین رده جدول چهار تیمی دیده شود. پس رقابت هنوز در اوج هیجان و جذابیت ادامه پیدا خواهد کرد. پرسپولیس حالا به اندازه یک پیروزی، با قطعی کردن صعودش به مرحله بعدی فاصله دارد. اگر آنها دوشنبه‌شب از الدحیل انتقام بگیرند و رفقای رامین رضاییان را شکست بدهند، به طور حتم راهی مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان خواهند شد. پرسپولیس با دو پیروزی نیز به صورت قطعی سرگروه خواهد شد اما شاید حتی چهار امتیاز نیز برای سرگروهی این تیم کافی به نظر برسد. البته در نهایت با توجه به برخورد این تیم با حریفی از گروه النصر و السد، یک رقیب بسیار سرسخت در مرحله بعدی انتظار پرسپولیس را می‌کشد اما آنها می‌خواهند مرحله گروهی را در بهترین حالت ممکن و در بالاترین رده پشت سر بگذارند.

آن‌چه در دومین نبرد پرسپولیس با التعاون در لیگ قهرمانان آسیا بیشتر از هر چیز دیگری جلب توجه می‌کرد، عوض شدن ترکیب اصلی این تیم بود. موضوعی که شاید حتی برای مهره‌های حریف نیز غافلگیرکننده به نظر می‌رسید. سرمربی تازه‌وارد تیم عربستانی، وقت زیادی برای آنالیز کردن تیم یحیی نداشت و احتمالا تنها مسابقه قبلی را برای رسیدن به شناخت کافی از این تیم مدنظر قرار داده بود اما تیم گل‌محمدی با دو تغییر به زمین آمد. تغییراتی که به نظر، بیشتر برای استراحت دادن به دو مهره اصلی در نظر گرفته شده بودند. در قلب دفاع، سیدجلال حسینی به جای کنعانی‌زادگان به زمین رفت و در میانه میدان نیز کمال کامیابی‌نیا جای احمد نوراللهی را گرفت. پرسپولیس حتی با استراحت دادن به دو بازیکن اصلی قبل از نبرد دشوار با الدحیل، باز هم کم‌اشتباه و دقیق نشان داد و باز هم همه امتیازهای بازی را از آن خودش کرد. بسته نگه داشتن دروازه در دومین جدال پیاپی، نشان می‌دهد که آنها کارشان را به درستی انجام داده‌اند. این بار علاوه بر درخشش تکراری تازه‌واردهایی مثل حامد لک و میلاد سرلک، ورودی‌های دیگر پرسپولیس مثل سعید آقایی، عیسی آل‌کثیر و احسان پهلوان هم نمایش خوبی داشتند و رگه‌هایی از پیشرفت را در زمین مسابقه به نمایش درآوردند. پرسپولیس یحیی شاید گل‌های زیادی به ثمر نرساند اما با همین روش، می‌تواند در آسیا حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.

پرسپولیس حالا به اندازه یک پیروزی، با قطعی کردن صعودش به مرحله بعدی فاصله دارد. اگر آنها دوشنبه‌شب از الدحیل انتقام بگیرند و رفقای رامین رضاییان را شکست بدهند، به طور حتم راهی مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان خواهند شد

پس از رسیدن به تنها «یک امتیاز» از دو بازی اول در لیگ قهرمانان، صعود پرسپولیس تا حدودی «غیرممکن» به نظر می‌رسید و حالا صعود نکردن برای این تیم، نزدیک به غیرممکن است. با این حال دو بازی بعدی می‌تواند چیزهای زیادی را تغییر بدهد و قرمزها اصلا نباید خیال آسوده‌ای داشته باشند. این تیم برای ادامه درخشش در لیگ قهرمانان، باید قدر موقعیت‌های گل‌زنی را کمی بهتر بداند و در حفظ توپ لحظات پایانی نیز، کمی بهتر شود. آنها در آخرین دقایق بازی با التعاون، بارها توپ را لو دادند و به جای کشتن جریان بازی، شرایط را برای حمله‌های تیم حریف مهیا کردند. مهم‌ترین ویژگی پرسپولیس یحیی، وابسته نبودن به نفرات مختلف است. این تیم نه با جدایی علیپور و ترابی و نه حتی با نیمکت‌نشینی نوراللهی، دچار فروپاشی نشد و همان نقشه‌های همیشگی را به خوبی در زمین به اجرا درآورد. شاید نداشتن سوپراستار تعیین کننده در زمین در رقابت با تیم‌های بزرگ‌تر و پرمهره‌تر برای پرسپولیس کمی دردسرساز شود اما سرخ‌ها درست مثل یک تیم می‌برند و تک تک تصمیم‌ها را نیز مثل یک تیم می‌گیرند. آنها یک تیم واقعی هستند و با این روحیه، کنار زدن‌شان از لیگ قهرمانان برای هر حریفی بسیار سخت خواهد بود.