اپیدمی مسئولیتناپذیری و لجبازی در فوتبال ایران
جفت پوچ!
«آماده بازی بودیم». پس از لغو مسابقه سپاهان و پرسپولیس در نقش جهان، این جمله بارها و بارها از سوی مدیرعامل باشگاه اصفهانی مطرح شده است. تابش به جز کنار هم قرار دادن این سه کلمه، ظاهرا هیچ حرف دیگری برای گفتن ندارد. آن هم در شرایطی که عملا همه شواهد، علیه باشگاه سپاهان هستند. آنچه پس از مسابقه اتفاق افتاده، حتی از خود ماجراهای نقشجهان نیز ناامیدکنندهتر به نظر میرسد. این حجم از بداخلاقی، دعوا، اتهام و نیش و کنایه برای مسابقهای که نهایتا «سه امتیاز» داشته، عملا پرستیژ تیمها را زیر سوال میبرد. در این ماجرای زشت، همه «بازنده» هستند. چراکه یک بار دیگر اپیدمی لجبازی را در فوتبال ایران به نمایش گذاشتهاند.
آریا رهنورد
تصاویر باقیمانده از روز مسابقه برگزارنشده سپاهان و پرسپولیس در آزادی، همه چیز را به روشنی روایت میکنند. حالا دیگر هیچ تردیدی در مورد دلایل انجام نشدن این بازی وجود ندارد. آنچه از هتل محل اقامت اصفهانیها و البته خود استادیوم شکار دوربینها شده، روایتی بیپرده از یک داستان حیرتانگیز است. داستانی که در آن دو تیم فوتبال، همه تلاش خود را برگزار نشدن یک مسابقه مهم انجام دادند. در واقع سپاهانیها تا میتوانستند ورود به زمین را به تاخیر انداختند تا حریف زمین را ترک کند و پرسپولیسیها نیز تا میتوانستند، به سرعت از زمین خارج شدند و ورزشگاه را ترک کردند. سپاهان به هیچ قیمتی نمیخواست بدون چند مهره کلیدی و بدون تماشاگر روبهروی پرسپولیس حاضر شود و قرمزها نیز تصمیم داشتند از قانون، برای بردن این بازی در کمیته انضباطی کمک بگیرند. این وسط تماشاگرهایی که برای دیدن بازی به صفحه تلویزیون زل زده بودند، عملا در متن یک فریب بزرگ قرار داشتند. یکی از هوادارهای سپاهان مقابل هتل این باشگاه، گفتوگوی صریحی با خبرنگار تلویزیون داشت. گفتوگویی که اتفاقا در روز مسابقه نیز، به صورت زنده از تلویزیون پخش شد. این هوادار اعلام کرد که مدیرعامل باشگاه، از هوادارها خواسته تا در صورت عدم تمایل به برگزاری بازی، خودشان به صحنه بیایند و راهها را ببندند. با همین جمله ساده، به راحتی میتوان متوجه شد که خود باشگاه، مشکلی با این تجمع نداشته است. یک تماس تلفنی ساده، برای متفرق کردن همه این هوادارها کافی بود اما سپاهان هرگز عزمی برای این کار نداشت. بعدها تابش اعتراف کرد که تا ساعت 15 و 30 دقیقه، برای لغو مسابقه تلاش کرده و نتیجه نگرفته است. حالا سپاهانیها، ماجراهای این مسابقه را با نبرد فینال جام حذفی مقایسه میکنند اما داستان پشت در ماندن هواداران داماش در آن نبرد، نه یک مساله قانونی بلکه یک خطای فاحش انسانی بود. سپاهانیها برای آنکه روی اعصاب حریف راه بروند، برای اولین بار در تاریخ لیگ برتر در راهروی استادیوم گرم میکنند و به درون زمین نمیروند و به محض پایان مهلت قانونی نیز، افشین پیروانی از بازیکنان تیمش میخواهد که به سرعت از زمین خارج شوند. حالا ویدئویی از قلعهنویی نیز منتشر شده که به بازیکنان تیمش تاکید میکند تا به هیچ وجه قبل از رفتن پرسپولیسیها، به درون زمین نروند. ژنرال همان مردی است که یک هفته قبل، هنگام بازدید از امکانات باشگاه السد دائما جملاتی زیبا در مورد حرفهایگری به زبان میآورد. او حالا رهبر غیرحرفهایترین ارکستر دنیا بود.
این ننگ، روی پیشانی هر دو تیم خواهد ماند. اگر پرسپولیس با سه بر صفر شدن بازی قهرمان شود، خیلیها این مساله را برای کنایه زدن تیم خرج میکنند و اگر سپاهانیها نیز قهرمان شوند، تا همیشه در مورد انصرافشان از این بازی صحبت خواهد شد. این «جفت پوچ»ترین بازی سال فوتبال ایران بود
مسئول ناآشنا و بیاقتدار سازمان لیگ پای «تلفن» با سرپرستهای دو باشگاه کاری از پیش نمیبرد و ناظر بازی که خودش همه مسئولیتها را بر عهده دارد، معلوم نیست چه چیزی را دائما با تلفن همراهش چک میکند. این فوتبالی است که در آن ناظر برگزاری مسابقه، دائما باید از جای دیگری دستور بگیرد. بازی لغو میشود و اتوبوسها استادیوم را ترک میکنند. دعوا اما در برنامههای مختلف تلویزیونی و رادیویی ادامه دارد. از یکشنبهشب تا امروز، چهرههای مطرح دو باشگاه در تک تک برنامههای ورزشی صداوسیما به هم کنایه زدهاند. یکی از «اوج» زدن سواد گفته و اینطور سوادش را به رخ کشیده و دیگری که یک عمر از قوانین فوتبال بیاطلاع بوده، ذکر گفتن طولانی مدت تیمش را توجیه کرده است. چرا فکر میکنید این نبرد «برنده» هم دارد؟ این جدال آدمهایی است که برای بردن یک بازی، حاضرند از همه چیز بگذرند. این جدال آدمهایی است که در اوج مشکلات کشور، حتی حاضر به کمی و فقط کمی کوتاه آمدن نیستند. چطور بعضیها پشت آنها میایستند و برایشان هورا میکشند؟ چطور بعضیها سر رای کمیته انضباطی با هم درگیر میشوند؟ این همه زشتی را اصلا چطور میتوان تحمل کرد؟
در آستانه بازی حساس با پرسپولیس، هواداران سپاهان شعار میدادند که اگر حتی بازی سه بر صفر به سود حریف تمام شود، نباید غرورشان آسیبی ببیند. حالا این جماعت طبیعتا نباید کوچکترین مشکلی با سه بر صفر شدن بازی به سود حریف داشته باشند. در همان روز اما غرور استقلال و شهرخودرو له نشد و هر دو تیم، زمین مسابقه را در ورزشگاههای خانگی بدون تماشاگر با پیروزی ترک کردند. این ننگ، روی پیشانی هر دو تیم خواهد ماند. اگر پرسپولیس با سه بر صفر شدن بازی قهرمان شود، خیلیها این مساله را برای کنایه زدن تیم خرج میکنند و اگر سپاهانیها نیز قهرمان شوند، تا همیشه در مورد انصرافشان از این بازی صحبت خواهد شد. این «جفت پوچ»ترین بازی سال فوتبال ایران بود.
دیدگاه تان را بنویسید