غیبتی که برای قرمزها دردسرساز شد
در کمال حسرت!
روند بیشکستی پرسپولیس برابر تراکتورسازی، پس از پنج سال بالاخره قطع شد. قرمزهای تبریز در بیشتر دقایق بازی با پرسپولیس، تیم برتر زمین بودند و موقعیتهای زیادی روی دروازه تیم کالدرون به وجود آوردند. تراکتور دنیزلی در دومین هفته لیگ برتر، نشان داد که میتواند در قوارههای تبدیل شدن به یکی از مدعیان جدی کسب جام در لیگ برتر نوزدهم باشد. پرسپولیس اما در غیاب یکی از بهترین هافبکهایش، انسجام چندانی نداشت و در فاز دفاعی، کاملا آسیبپذیر به نظر میرسید. با چنین نمایشی، آنها در دیدارهای حساس و سخت پیشرو نیز مشکلات زیادی خواهند داشت.
آریا رهنورد
تیمی که در دوران برانکو، هرگز پرسپولیس را شکست نداده بود، در اولین رویارویی با کالدرون و تیمش به یک پیروزی حساس و تعیینکننده دست پیدا کرد. تراکتوریها در اولین مسابقه فصل جدید، نمایش خوبی برابر نفت مسجدسلیمان نداشتند و حتی میتوانستند بازنده آن مسابقه باشند اما ورود مهرههای خارجی تازهوارد به ترکیب، کیفیت این تیم را متحول کرد. علاوه بر این، آنها همیشه در حضور هوادارانشان تیم قدرتمندتری هستند و روبهرو شدن با این تیم در تبریز، همیشه سخت و طاقتفرسا به نظر میرسد. پرسپولیس شروع بدی برابر تراکتور نداشت اما در دقایق زیادی از نیمه اول، هر دو تیم ترجیح میدادند «احتیاط» کنند و بیمحابا به طرف دروازه حریف نروند. گل نخوردن، کلیدیترین اولویت نیمه اول هر دو تیم بود و این محافظهکاری، تاثیرش را روی کیفیت مسابقه گذاشت. به نظر میرسید این نیمه با تساوی بدون گل تمام خواهد شد اما یک شلیک استثنایی از احسان حاجصفی، اوضاع را به سود تراکتوریها تغییر داد. پرسپولیسیها در مواجهه با این موقعیت، سهلانگاری به خرج دادند و هیچ بازیکنی، برای احسان مزاحمتی ایجاد نکرد. این وظیفه هافبکهای میانی تیم بود که ستاره حریف را قبل از شوت زدن به دردسر بیندازند اما حاجصفی فضای کافی را برای شوت در اختیار داشت و همین صحنه، سرنوشت مسابقه را تعیین کرد. در جریان دیدار هفته گذشته با پارس جنوبی، خطوط هافبک و دفاع پرسپولیس محک جدی نخوردند اما حالا در اولین بازی بزرگ و دشوار فصل، غیبت «کمال» به شدت در ترکیب قرمزها نمایان شد. بدون شک اگر این بازیکن در زمین حضور داشت، تراکتور به همین سادگی فرصت شوتزنی و خلق موقعیت روی دروازه را به دست نمیآورد. تیم مصطفی دنیزلی در نیمه دوم نیز، چند بار فرصتهای ایدهآلی برای گلزنی داشت اما این موقعیتها در نهایت از دست رفتند. پرسپولیس برانکو به همین سادگی، به رقبا بخت گلزنی نمیداد و این همان اتفاقی بود که در نتیجه غیبت هافبک دفاعی اصلی سرخپوشان، در تبریز اتفاق افتاد. کمال کامیابینیا بازیکن بسیار مهمی برای پرسپولیس است و شاید تصمیم ناگهانی او برای جراحی، در نهایت به قیمت فروپاشی این تیم در این فصل تمام شود.
کمال کامیابینیا برای مدتها، تنها هافبک دفاعی سرخپوشان به شمار میرفت. برانکو ترجیح میداد از احمد نوراللهی در سمت راست خط هافبک استفاده کند و محسن ربیعخواه را نیز در پستهای دیگر مورد آزمایش قرار بدهد. پرسپولیس به استفاده از کامیابینیا در میانه میدان خو گرفته بود و این بازیکن نیز با نمایشهای خوبش، کمک بزرگی به تیم میکرد.
اهمیت کمال وقتی بیشتر به چشم میآمد که او یک مسابقه را از دست میداد و پرسپولیسیها ناچار بودند بدون او به مصاف یکی از رقبا بروند. این بازیکن در یک سال گذشته، بارها با مشکل مصدومیت از ناحیه کتف دست و پنجه نرم کرد و حتی به این خاطر، سوژه شوخی هواداران فوتبال نیز شد. با این وجود او در دوران برانکو هرگز تمایلی برای برطرف کردن دائمی این مشکل از خودش نشان داد. چراکه مطمئن بود در آن تیم، در هر شرایطی به عنوان بازیکن ثابت به میدان خواهد رفت. حتی در بدو ورود کالدرون نیز، کمال باز هم به مساله کتف توجهی نشان نداد اما مدتی بعد، همین که متوجه شد ممکن است به خاطر این قضیه جایگاهش در ترکیب اصلی را از دست بدهد، ناگهان زیر تیغ جراحی رفت. کامیابینیا، بدترین زمان ممکن را برای چنین کاری انتخاب کرد. او میتوانست دوری دو ماهه از فوتبال را در تابستان بگذراند اما اجازه نداد دوران نقاهت، مزاحم دوران استراحت و تعطیلاتش شود. از طرف دیگر او میتوانست جراحی را به بعد از هفتههای سرنوشتساز اول لیگ موکول کند اما باز هم چنین کاری انجام نداد تا دست پرسپولیس در شروع فصل، ناگهان خالی بماند.
پرسپولیس به استفاده از کامیابینیا در میانه میدان خو گرفته بود و این بازیکن نیز با نمایشهای خوبش، کمک بزرگی به تیم میکرد. اهمیت کمال وقتی بیشتر به چشم میآمد که او یک مسابقه را از دست میداد و پرسپولیسیها ناچار بودند بدون او به مصاف یکی از رقبا بروند
احمد نوراللهی، تنها هافبک دفاعی این روزهای پرسپولیس محسوب میشود و نمیتواند به تنهایی فشار دیدارهای حساس با سپاهان، استقلال و پدیده در هفتههای آینده را تحمل کند. ستارههایی مثل امید عالیشاه و وحید امیری نیز به شدت تنزل کردهاند و کمک چندانی به احمد نمیکنند. پرسپولیسیها در فصل نقل و انتقالات، توجه چندانی به میانه زمین نشان ندادند. خرید بازیکنی مثل رضا اسدی که حالا در خط میانی تراکتور میدرخشد، میتوانست تحمل غیبت کمال را برای این تیم سادهتر کند اما به نظر میرسد مدیران باشگاه بیش از حد روی کامیابینیا حساب کردند و این بازیکن نیز، همه محاسبهها را در پرسپولیس تغییر داد.
دیدگاه تان را بنویسید