درحالی که به سال‌های آخر فوتبال دو قطب دو دهه اخیر نزدیک می‌شویم اما آنها همچنان درحال رکوردشکنی هستند تا طرفداران خود را تا آخرین لحظه حضورشان در مستطیل سبز سرخوش نگه دارند. پس از رکوردشکنی کریستیانو رونالدو در زمینه تعداد بردهای ملی، با در جریان دیدار آرژانتین و پرو در چارچوب انتخابی جام جهانی، کاپیتان آلبی سلسته رکورد جدیدی را به نام خودش زد.درواقع باید گفت برنده هشت توپ طلا با پیراهن آرژانتین در زمین بوکا از رقابت رسمی سال 2024 خداحافظی کرد و یکی از بهترین‌های پیروزی یک بر صفر مقابل پرو بود. تا جایی که نشریه کلارین بازی مسی را به بهترین شکل توصیف کرده است. 

در این دیدار لئو از بازی لذت برد و در هر گوشه‌ای از ورزشگاه بومبونرا مورد تحسین هواداران قرار گرفت. به لائوتارو مارتینز برای یک گل فوق‌العاده پاس زیبایی داد، با یک رکورد دیگر برابری کرد و حتی جمله معروف «به چی نگاه می‌کنی احمق» را نیز تکرار کرد. او وقتی از کارلوس زامبرانو، بازیکن سابق بوکا عصبانی شد، به او گفت «چه مرگته احمق؟» لئو فقط گلزنی را کم داشت، هرچند که با این حال راضی بود و با ذهنی آماده برای استراحت و آماده‌سازی برای یک پیش‌فصل کلیدی که پایه‌ای برای سال 2025 خواهد بود، سالی که پیش از یک جام جهانی دیگر است، زمین را ترک کرد. 

مسی گویی تصمیم گرفته بود که در آخرین شب خود در بوینوس آیرس در سال 2024 خوش بگذراند. او با انرژی وارد زمین بومبونرا شد. پرو با پنج مدافع و ابتدا با سه و سپس با چهار هافبک به دفاع پرداخت تا پائولو گررو را در خط حمله تنها بگذارد و تقریبا از حمله صرف‌نظر کند و به طور کامل از گل آرژانتین جلوگیری کند. مسی زود فهمید که کار آسانی نخواهد داشت و با وجود برتری مطلق، گلزنی ساده نیست. او زمان‌ را به نفع تیمش مدیریت کرد، حرف می زد و دستور می‌داد. و وقتی یک توپ خوب گرفت، سعی کرد با آن پاس یا حرکت غیرمنتظره‌ای که هیچ‌کس انتظارش را نداشت، با استفاده از ابزار غیرقابل پیش‌بینی بودن، استراتژی خورخه فوساتی را بشکند. 

مسی تقریبا همه حملات آرژانتین را فرماندهی کرد. وقتی توپ را داشت، سعی می‌کرد پاس بدهد یا با تغییر جهت و فرار از مدافع مستقیم خود، حریف را به چالش بکشد. لئو مدام از سکوها تشویق می‌شد. پرو ترجیح می‌داد او را با خطاهای زیاد متوقف نکند، همان‌طور که پاراگوئه گوستاوو آلفارو در آسونسیون انجام داد. پرو نیز دفاع منطقه‌ای را در دستور کار داد. فضا محدود بود و لئو باید کاری می‌کرد. سبک بازی آرژانتین در بیشتر دقایق بازی قابل پیش‌بینی‌ بود مگر زمانی که کاپیتان توپ را می‌گرفت. همیشه از پاهای او چیزی بی‌سابقه انتظار می‌رود. اما در این مقطع چه چیز دیگری می‌تواند اختراع کند؟ البته همیشه چیزی بیشتر در کلاه جادویی او وجود دارد. چیزی که در نیمه اول با وجود همه تلاش‌ها به دست نیاورد، در نیمه دوم به دست آورد. در دقیقه 10 نیمه دوم، موتور شماره 10 روشن شد. توپی از خولین آلوارز دریافت کرد، از بین دو پرویی عبور کرد انگار که مرد نامرئی است و از حفظ، چون نگاه نکرد، توپ را برای لائوتارو فرستاد. لائوتارو پاس لیونل را در هوا گرفت و با پای چپ و یک ضربه آکروباتیک آن را به گوشه دروازه چسباند. 

مسی کاری که باید را انجام داد و حالا با 58 گل مشترک با لاندن داناوان ستاره سابق تیم ملی آمریکا بیشترین پاس گل در بازی‌های ملی را داده است. البته به نظر نمی‌رسد این رکورد مدت زیادی مشترک بماند و باتوجه به بازی‌های ملی پیش رو خیلی زود شاهد رد شدن ستاره سابق بارسا از داناوان خواهیم بود. نکته قابل توجه در این آمار نفر سوم برترین پاسورهای ملی دنیاست. نیمار جونیور که با انتخاب‌های اشتباه دوران فوتبالش را به نوعی تباه کرد با 57 پاس گل رتبه سوم را در اختیار دارد. باتوجه به سن و سال کمتر نیمار نسبت به مسی، اگر ستاره برزیلی در مسیر درستی قدم برمی‌داشت، قطعا می‌توانست رکورد دوست صمیمی‌اش را به نام خود کند.

در پایان باید به شرایط آلبی‌سلسته هم اشاره کرد. شاگردان لیونل اسکالونی در بازی‌های اخیر خود عملکرد خوبی نداشتند و در چهار بازی دو شکست را تجربه کرده بودند اما آنها موفق شدند دوباره به مسیر پیروزی برگردند. البته بازهم نمایش چندان دلچسبی از قهرمان جهان ندیدیم، با این حال یاران لیونل مسی توانستند تک گل لوتارو مارتینس را حفظ کنند و سه امتیاز را در خانه نگه دارند. آرژانتین با این پیروزی 25 امتیازی شد و جایگاه خود را در صدر جدول آمریکای جنوبی تثبیت کرد. تیم دوم در این گروه 10 تیمی اروگوئه  20 امتیازی است.

 

کپی شد