پیمان‌سپاری ارزی تجارت غیررسمی را سوق داد

رئیس پیشین اتاق بازرگانی ایران عنوان کرد: صادرات غیرنفتی همواره به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین منابع ارزآوری و کاهش وابستگی به درآمدهای نفتی مطرح بوده است. اما در سال‌های اخیر با چالش‌های جدی در این حوزه مواجه بوده‌ایم.

حسین سلاح‌ورزی در گفت‌وگو با تجارت‌نیوز، افزود: مهم‌ترین مشکلات شامل تحریم‌های اقتصادی است که دسترسی صادرکنندگان به بازارهای بین‌المللی و سیستم‌های مالی جهانی را مختل کرده است. علاوه بر این، سوءمدیریت داخلی و سیاست‌های نادرست نیز نقش بسزایی در کاهش انگیزه صادرکنندگان داشته است.

او تصریح کرد که به‌طور خاص، پیمان‌سپاری ارزی، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین موانع، باعث شده بسیاری از صادرکنندگان به دلیل فشارهای مقرراتی و بروکراسی پیچیده، از مسیرهای غیررسمی استفاده کنند که در نتیجه بازگشت ارز به کشور با مشکلات عدیده‌ای مواجه است. این عضو اتاق بازرگانی درباره مشکلات پیمان‌سپاری ارزی بیان کرد: پیمان‌سپاری ارزی که صادرکنندگان را ملزم می‌کند ارز حاصل از صادرات را به سامانه نیما بازگردانند، به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین مشکلات شناخته می‌شود. در واقع، بسیاری از صادرکنندگان به‌ویژه در صنایع کوچک‌تر و کالاهای صادراتی سنتی، به دلیل محدودیت‌های ناشی از تحریم‌ها و مشکلات بانکی نمی‌توانند ارز خود را به راحتی بازگردانند. این مقررات، نه‌تنها انگیزه صادرکنندگان را برای فعالیت کاهش داده، بلکه زمینه‌ساز افزایش استفاده از روش‌های غیررسمی برای انتقال ارز شده است.

سلاح‌ورزی ادامه داد: برای مثال، یک صادرکننده فرش یا زعفران یا پسته که کالای خود را به اروپا یا هر کشور دیگری صادر می‌کند، با مشکلات زیادی در بازگرداندن ارز روبه‌روست و به دلیل این مقررات مجبور می‌شود از روش‌های پیچیده و غیررسمی برای تبادل ارز استفاده کند که روند فعالیت او را با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌کند.

او همچنین عنوان کرد: یکی از مشکلات جدی ایران در بخش صادرات، ضعف در برندسازی ملی و غیبت در بازارهای بین‌المللی است. بسیاری از کالاهای ایرانی با کیفیت بالا، به دلیل نبود یک برند قوی و عدم تلاش برای بازاریابی صحیح، در بازارهای جهانی به درستی شناخته نمی‌شوند. رئیس پیشین اتاق بازرگانی تاکید کرد: آینده صادرات غیرنفتی ایران با وجود چالش‌های فعلی، همچنان روشن است به شرط آن‌که اقدامات اصلاحی اساسی در حوزه سیاست‌گذاری و مدیریت اجرایی انجام شود. اصلاح نظام پیمان‌سپاری ارزی، کاهش بروکراسی، توسعه زیرساخت‌های لجستیکی و تقویت دیپلماسی اقتصادی از جمله اقدامات ضروری هستند.