یک کارشناس انرژی:
سیاست نامتوازن نفتی، ایران را وابسته به شرق می‌کند
یک کارشناس ارشد انرژی عنوان کرد: اینکه همه نگاه‌مان به شرق و بخصوص روسیه و یا چین باشد، سیاست نامتوازنی است که ما را وابسته به کشورهایی می‌کند که حتی اگر نیت مثبتی هم داشته باشند آنچه عاید ما می‌شود هیچ است.
مهدی حسینی در گفت‌وگو با ایلنا، در ارزیابی حضور روسیه در پروژه‌های نفتی ایران اظهار داشت: اگر قرار باشد یک دیپلماسی فعال در جهت منافع ملی داشته باشیم این دیپلماسی باید متوازن باشد، یعنی همان‌گونه که زمانی همه تخم‌مرغ‌ها را در سبد امریکا قرار دادیم و اشتباه بود امروز چرخیدن صرف به سمت روسیه، چین و شرق هم اشتباه است، باید رابطه متوازن برقرار شود.
او افزود: عده‌ای عنوان می‌کنند که غرب ما را تحریم کرده؛ مجبوریم به سمت شرق برویم اما واقع اینکه اگر منافع ما حفظ نمی‌شود مجبور نیستیم فقط شرق را ببینیم. ضمن اینکه بنده معتقد نیستم که روس‌ها توان اقتصادی لازم را داشته باشند که ما بدون دردسر بتوانیم از آنها استفاده کنیم، اقتصاد روسیه قبل از جنگ با اوکراین بیش از ۱۰ برابر کوچک‌تر از امریکا بود اکنون که جنگ و هزینه جنگ و تحریم را هم دارد و حساب کردن روی کمک این اقتصاد نه چندان بزرگ که شاید در حد ایتالیا هم نباشد؛ کار درستی نیست.
این کارشناس در ادامه به موضوع اجرای پروژه با چین اشاره و تصریح کرد: در مورد چین هم بنده در گزارش مفصلی که ارائه دادم؛ اعلام کردم سعی کنیم حد را رعایت کنیم، مثلا توصیه کردم در پروژه بسیار مهم یک‌کمربند-یک‌راه ورود کرده و شریک شویم تا به‌طور درستی به چین نزدیک شویم. اما واقعیت این است که چینی‌ها ما را مشاکت ندادند و اکنون هیچ سرمایه‌گذاری از سوی چین در کشور نداریم و دلمان را به چینی بسته‌ایم که همواره به ما یادآوری می‌کند ایران تحت تحریم امریکا قرار دارد، یا اینکه چین در پروژه یک‌کمربند-یک‌راه به مرز بندر گوادر در پاکستان رسیده و بدون توجه به ایران به سمت شمال می‌ر‌ود، اینها باید ما را به فکر بیندازد که آیا این کشور از سر دوستی و همکاری با ایران رابطه دارد یا خیر.
حسینی همچنین به چالش‌های تولید گاز اشاره کرد و گفت: کویت و امارات به میزان زیادی خواهان گاز ایران بودند و ما پاسخ ندادیم و اکنون این کشورها از امریکا گاز و ال‌ان‌جی وارد می‌کنند، در حالی که ما با ۱۰۰ کیلومتر خط لوله می‌توانستیم نیاز این کشورها را تامین کنیم، ما توان خط لوله‌گذاری دریایی حداقل ۵ کیلومتر در روز را داریم براحتی با یک پروژه یک‌ماهه می‌توانستیم خودمان را به کویت و امارات متصل و گاز را صادر کنیم، قرارداد کرسنت را منعقد کردیم و نگذاشتند اجرا شود، اگر مشکل قیمت بود بعدها می‌توانستیم قیمت‌ها را اصلاح کنیم.
او ادامه داد: زمانی در خصوص صادرات ۱۰ میلیون تن ال‌ان‌جی با چین مذاکره کردیم و بر همان اساس در مورد توسعه فازهای ۱۱ و ۱۳ برنامه‌ریزی کردیم و بنا شد کارخانه پارس‌ال‌ان‌جی و پرشین‌ال‌ان‌جی را احداث کنیم، با امارات و کویت مذاکره کردیم حتی با امارات قرارداد امضا کردیم اما به خاطر مسائل سیاسی پروژه صادرات گاز را اجرا نکردیم و اکنون هم این گاز را هم استخراج نکرده‌ایم تا با صادرات کشورهای منطقه را به خودمان وابسته کنیم.
این کارشناس با عنوان اینکه ما امروز بزرگترین قدرت گازی هستیم؛ کافی است سرمایه داشته باشیم که میادین را توسعه دهیم و به روس‌ها برسیم، در نهایت خاطرنشان کرد: ما حتی می‌توانیم با این ابزارها؛ تحریم‌ها را برداریم و فضای سیاسی، انرژی و اقتصادی کشور را از وضعیت فلاکت‌بار کنونی تغییر دهیم و کشورهای متعددی را به خودمان وابسته کنیم، ما باید کاری کنیم تا به جای اینکه ترکیه به سمت آذربایجان بچرخد و هاب منطقه شود به سمت ما بیاید، افغانستان، هند و پاکستان را رها نکنیم باید از مزیت نسبی نفت و گاز کشور نهایت استفاده را برای حداکثری کردن قدرت اقتصادی داشته باشیم. ما می‌توانیم در بازار نفت و گاز اثرگذاری سیاسی داشته باشیم، ولی مرغ ما یک پا دارد.
دیدگاه تان را بنویسید