ربیس انجمن مهندسی گاز ایران، درباره تداوم ناترازی گاز در کشور عنوان کرد: ناترازی گاز در ایران خیلی جدی و خطرناک است. در بیست سال گذشته به طور مداوم هر سال مقداری افزایش تولید داشتیم و با توسعه پارس جنوبی به طور متوسط ۵ درصد به تولید ما اضافه می‌شد، مصرف هم به طور متوسط ۵ الی ۷ درصد اضافه می‌شد. با این وجود همواره در زمستان با مشکل تامین گاز مواجه بودیم.

منصور دفتریان در گفتگو با انتخاب تصریح کرد: از این به بعد ما نه تنها افزایش تولید نداریم، بلکه کاهش تولید هم داریم و کاهش تولید نیز قابل توجه است. ناترازی با این روند به سرعت و به شدت افزایش پیدا خواهد کرد. یعنی به جایی می‌رسیم که یک دهم گاز مورد نیاز کشور را هم نمی‌توانیم تامین کنیم. از آن طرف پول هم نداریم، صندوق توسعه ملی ما تقریبا خالی است و درآمد نفت کفاف اداره کشور را نمی‌دهد. ما در ۵ ماه اول سال ۱۹ میلیارد دلار صادرات و ۲۴ میلیارد دلار واردات غیرنفتی داشتیم. در ۶ ماه اول سال درآمد نفتی ما یک پنجم عراق بود. نتیجتا همه چیز در جهت نگرانی است.

او با اشاره به همکاری‌های ایران با کشورهای منطقه در حوزه انرژی ادامه داد: ما مخزان مشترک با کشور‌های همسایه داریم که با سرعت آن را تخلیه می‌کنند، ما پول نداریم و فقط نگاه می‌کنیم. اگر پول نداریم که مخزن مشترک را توسعه دهیم، پول برای تامین گاز هم نداریم. گاز جنوبی نیز درگیر افت است و تولید ما با سرعت کاهش پیدا می‌کند. در هر صورت وضعیت غیرعادی است. ما با این واقعیت مواجه هستیم که تولید در پارس جنوبی کاهش پیدا کرده است.

ربیس انجمن مهندسی گاز ایران با تاکید بر اینکه حوزه انرژی در کشور متولی ندارد خاطرنشان کرد: از سوی دیگر انرژی در کشور باید متولی داشته باشد، وقتی بالاترین هزینه کشور و درآمد کشور از انرژی است و ۱۰۰ میلیارد دلار انرژی مصرف می‌کنیم، بزرگترین قطب اقتصاد کشور نمی‌تواند بدون متولی باشد که بگوید چرا ۱۵ برابر سرانه ژاپنی‌ها مصرف می‌کنیم؟ همه نقاط کشور یک متولی دارد، اما انرژی کشور متولی ندارد. چرا شرکت توانیر در شبکه انتقال اینقدر پرتی انرژی دارد؟ یک نفر باید این موضوعات را پیگیری کند.