لیلا موسی‌زاده

امروز دقیقاً یک از ماه از به تعویق افتادن انتخابات کانون‌های خانه موسیقی می‌گذرد و هنوز خبری از برگزاری مجدد آن نیست.

فردای فوت استاد شجریان که سال‌ها رئیس شورای عالی خانه موسیقی بود، دقیقاً در شامگاه جمعه هجدهم مهرماه، تقریباً 14 ساعت مانده به شروع انتخابات، خانه موسیقی با درج پیامی در کانال تلگرامی خویش مبنی بر اطاعت از ستاد ملی مبارزه با کرونا دایر بر تمدید برخی محدودیت‌های قبلی در شهر تهران و ممنوعیت برگزاری هرگونه تجمع، اعلام داشت که با استعلام صورت گرفته از معاونت حقوقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاریخ برگزاری نوبت اول مجامع عمومی کانون‌ها به جهت حفظ سلامت اعضا تا زمان لغو محدودیت‌های اعلام‌شده به تعویق خواهد افتاد و تاکنون نیز این تعویق ادامه دارد.

این خبر که همچنان در سایت خانه موسیقی قابل‌دسترسی است سوای آنکه تأیید دارد درباره به تعویق انداختن انتخابات بسیار دیر تصمیم‌گیری و اطلاع‌رسانی شده است، 14 ساعت مانده به آغاز، ادله ایست که در روزهای پیش‌تر نیز می‌شد بدان استناد کرد و کلا انتخاباتی برگزار نکرد. چراکه ستاد ملی مبارزه با کرونا در موج دوم شیوع کرونا در مرداد و شهریور هشدارهای زیادی برای ممانعت از تجمع داده بود؛ اما خانه موسیقی با در دستور قرار دادن رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی سعی بر برگزاری آن کرد. و پرسش اینجاست که آیا شیوه‌نامه‌های بهداشتی موردتردید قرارگرفته‌اند یا اینکه به سبب فوت استاد شجریان که برای سالیان طولانی رئیس شورای عالی خانه موسیقی نز بود و در اهمیت خاک‌سپاری ایشان و همچنین علاقه‌مندی تمامی شورای اجرایی و اعضای باسابقه خانه موسیقی برای حضور در مراسم خاک‌سپاری در طوس که هم‌زمان با روز آغازین انتخابات بود؛ دیرهنگام چنین تصمیمی گرفته شد؟

بدیهی است که نمی‌شود از توقع حضور گسترده اعضای خانه موسیقی در مراسم خاک‌سپاری رئیس شورای عالی، استاد شجریان، چشم پوشید اما چگونه حضور در خاک‌سپاری منافی دستورالعمل‌های بهداشتی ستاد مقابله با بیماری کرونا نیست و برگزاری انتخابات هست؟ هرچند که باید گفت به تعویق انداختن انتخابات نشان از آن دارد که اساس خانه موسیقی، بر وجود یک شخصیت، استاد شجریان، قوام‌یافته و تمامی فعالیت‌های آن به هست و نیست آن یک نفر پیوند خورده است. این همان مساله ایست که حضور سایر موزیسین‌ها و عضویت در این خانه را موردتردید و رد قرار می‌دهد تا آنها رغبتی برای عضویت در این خانه نداشته باشند. چراکه این معضل تمامی کارهایی (اگر نگوییم فعالیت صنفی که اساس خانه موسیقی تمرکز بر کارهای صنفی نیست) را که یک‌خانه می‌تواند در جهت اهداف و بعضاً احقاق حقوق اعضایش به انجام برساند را تحت پوشش قرار می‌دهد و نمی‌تواند بی‌طرفانه تنها  برای ‌پیشبرد اهداف خانه و کمک به اعضایش گام بردارد. ضمن اینکه نامعلوم گذاردن این تعویق آن هم درحالی‌که مشخص است هیچ پایانی برای بیماری کرونا متصور نیست عملاً تمدید فعالیت شورای اجرایی فعلی برای مدت نامعلوم است. آن هم شورای اجرایی که حضور در خاک‌سپاری پرجمعیت را منافی دستورالعمل‌های صادرشده از ستاد ملی مبارزه با شیوع کرونا نمی‌داند اما برگزاری انتخابات کانون‌هایش را ناقض دستورالعمل‌های شیوع بیماری کرونا می‌داند.

همچنین در خبر مذکور نکته‌ای که باید بسیار از آن استقبال کرد؛ اذعان و تأکید بر تعیین تکلیف از نهاد بالادستی و سامان‌دهنده خانه موسیقی است که در خبر نام وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی صریحاً قید شده و باید درباره این زیرمجموعه از آنها نیز حساب‌خواهی کرد. هرچند خانه موسیقی و مدیرانش علاقه‌مند به این وابستگی نباشند و یا این مساله را موردتردید قرار دهند و خود را مستقل از وزارت ارشاد بدانند. به‌هرروی باید پرسید با سیاست به تعویق انداختن و افزایش طول مدت زمامداری در خانه موسیقی آیا بخش حقوقی وزارت ارشاد درصدد تذکر بر خواهد آمد و پیگیر انجام انتخابات ولو به‌صورت الکترونیکی و اینترنتی خواهد شد یا تنها بر خواست مدیران خانه موسیقی مبنی بر تعویق نامعلوم مهر تأیید خواهد زد؟