آرین معتقد است وزارت ارشاد و دفتر موسیقی می‌تواند با سپردن مسئولیت‌هایی به شرکت‌ها و موسسات فرهنگی هنری، ضمن نظارت بر عملکرد آنها با سهمیه‌بندی مشخص، کنسرت‌ها را از انحصار چند خواننده معدود خارج کند تا شرکت‌ها موظف به کشف و بهره‌گیری از دیگر خوانندگان و استعدادهای جدید شوند

طی دهه‌های اخیر اتفاقی که  دامن‌گیر موسیقی بخصوص سبک پاپ شده مقوله «کاور» است. به طور کلی «کاور» یا کاور کردن «cover version» به معنای پوشش دادن، بازخوانی یا دوباره خوانی اثری است که قبلا (شاید سال‌ها یا دهه‌ها قبل) تولید شده است. طی سال‌های اخیر خوانندگان بسیاری با عنوان «کاور» آثاری از خوانندگان نسل‌های گذشته را بازخوانی کرده‌اند که از میان آن‌ها برخی باکیفیت و بسیاری دیگر بدون هیچگونه بدعت و نوآوری صرفا کپی آثار قبلی بوده‌اند.

شاهین آرین، نوازنده و خواننده موسیقی پاپ، که ضمن همکاری‌هایی با مرکز موسیقی صداوسیما  در سالن‌های مختلفی در تهران از جمله تالار وحدت کنسرت پاپ برگزار کرده، چندی پیش به مناسبت فرا رسیدن عید نوروز یکی از آثار شاد زنده‌یاد ناصر چشم‌آذر را با حضور محمدرضا عیوضی و خوانندگان دیگر در قالب نماهنگ منتشر و آن را به مدافعان سلامت و کادر درمان کشور تقدیم کرد. او در گفتگو با ایلنا، ضمن ارائه تعریف از مقوله «کاور» و بازخوانی آثار دیگر خوانندگان توضیحاتی داد. او همچنین با انتقاد از شیوه ارائه مجوز به خوانندگان توسط دفتر موسیقی پیشنهادهایی را برای تولید و ارائه آثار بهتر مطرح کرد.

    

 به‌تازگی اثری از زنده‌یاد ناصر چشم‌آذر را بازخوانی و اجرا کردید. یعنی اثری از ایشان را کاور کرده‌اید؟ چه تعریفی از مقوله کاور ارائه می‌دهید؟

مقوله کاور اگر با دلیل و بر اساس تفکری که پشت آن قرار دارد درست انجام شود و در نهایت اتفاقی نو و ویژه را رقم بزند، نه تنها ایراد ندارد، بلکه اتفاقی خوب است. کاور کردن زمانی دچار اشکال می‌شود که خواننده و دست‌اندرکاران یک اثر برای شهرت و محبوبیت خود به واسطه خواننده مطرح دیگر و اثر او به سراغ این مقوله بروند که اتفاقا همینطور هم هست و متاسفانه بسیاری ازخوانندگان در کاور کردن آثار دیگران صرفا به محبوبیت خودشان می‌اندیشند و چیزی بر اثر اصلی اضافه نمی‌کنند. این روند بسیار غلط است، زیرا اثر بازخوانی شده یک بار توسط خواننده اصلی به بهترین شکل و با کیفیت بهتر تولید و اجرا شده است. در نهایت نیز اثر بازخوانی شده کپی اثر اصلی است و قاعدتا کیفیت پایین‌تری دارد. شخصا چنین روشی را نمی‌پسندم و اگر قرار باشد به بازخوانی یا بازاجرای اثری بپردازم باید برای خودم و مخاطب دلیل متقاعد کننده‌ای داشته باشم. از طرفی یک اثر کاور شده باید با توجه به اثر اصلی، تا آن حد با کیفیت و بی‌نقص باشد که مردم آن را بپذیرند به این دلیل که در ابتدا اثر اصلی را شنیده و دیده و به خاطر سپرده‌اند. در غیر این صورت آن اثر کاور شده از سوی مخاطب پذیرفته نمی‌شود.

 با این حساب لزوم بازخوانی قطعه و نماهنگ «عید شما مبارک» برایتان چه بوده است؟

عید امسال با عید سال گذشته متفاوت بود، زیرا طی یک سال گذشته کار و فعالیت هنرمندان و اهالی دیگر مشاغل وضعیت بدی داشت و قاعدتا در چنین شرایطی باید آثاری تولید شوند که شادی مردم و مخاطبان را برانگیزند و ما نیز به همین موضوع توجه داشتیم. موضوع دیگر اینکه اگر قرار بود اثری از آقای چشم‌آذر را به تنهایی بخوانم، هیچوقت چنین کاری نمی‌کردم. به این دلیل که در حال حاضر و در شرایط فعلی به اتفاقات جمعی نیاز بیشتری داریم و این حرکت مفهوم بیشتری دارد. در شرایط فعلی حتی نوع انتخاب عوامل نیز مهم است و من نیز برای انجام اتفاقی جمعی از وجود خوانندگانی چون هوتن جوادی، محمدرضا عیوضی، مسعود خادم، شاهین آرین و علی سفلی بهره بردم. سیدجواد هاشمی هم در نماهنگ ما حضور یافت و خواند تا به مخاطب بگوییم اگر چنین فردی برای نخستین بار در یک اثر شاد حضور یافته دلیلش مخاطب است.

 برای تولید و اجرای قطعه زنده‌یاد چشم‌آذر مجوز دریافت کردید؟

اثر مذکور مجوز ارشاد دارد و قبلا نیز اجرا شده، اما برای رعایت مسائل اخلاقی از خانواده زنده یاد چشم‌آذر اجازه گرفتیم و آن‌ها نیز ضمن اجازه اجرا، از این اتفاق بسیار خوشحال شدند. به هرحال یاد کردن از استاد چون زنده‌یاد ناصر چشم آذر در اتفاق و فرمتی نو اتفاق جالبی است و چقدر خوب می‌شود که اگر هر ازگاهی از استادان و پیشکسوتان هنر با باز خوانی و باز اجرای آثارشان قدردانی کنیم.

 اغلب خوانندگان پاپ بخصوص آن‌هایی که با چند تهیه‌کننده و کنسرت‌گذار فعال همکاری ندارند از سیاست‌های وزارت ارشاد در زمینه مدیریت حوزه پاپ انتقادهایی را مطرح می‌کنند. شما جزو این دسته از موزیسین‌ها هستید؟

من به جای انتقاد قصد دارم پیشنهادهایی را مطرح کنم. به نظرم وزارت ارشاد برای ضایع نشدن حق خوانندگان و دیگر عوامل موسیقی باید تمهیداتی را به کار گیرد. در کشور استعدادهای بی‌شماری داریم و برای توجه و به کارگیری آن‌ها باید کارهای جدیدی انجام دهیم. زیرا به هرحال حق همه آن‌هاست که در عرصه موسیقی حضور داشته باشند. به نظرم برای به نتیجه رساندن این هدف وزارت ارشاد باید صدور مجوزها را به شرکت‌ها و موسسات فرهنگی هنری مرتبط بسپارد و در مقابل آن‌ها را زیر ذره‌بین قرار دهد. این درست نیست که خوانندگانی را که به تولید و ارائه آثار می‌پردازند زیر ذره بین باشند. شاید بهتر باشد که ارشاد با واگذاری این مسئولیت‌ها بر اساس الگویی مشخص به شرکت‌ها و موسسات، از آن‌ها لیست عملکرد بخواهد.