یک فعال کارگری در واکنش به صحبت‌های فرمانده مرزبانی فراجا درباره منسوخ شدن کولبری و تلقی قاچاقچی از کولبران در  قانون جدید تجار و مرزنشینان، گفت: فرض کنید قانون به درستی هم اجرا شود که البته نمی‌شود اما در بازارچه‌های مرزی فقط کسانی سهیم می‌شوند که ساکن روستاهای مرزی باشند و کارت ‌کولبری یا مرزنشینی دارند. شهر مریوان و سروآباد 194 روستا دارد که یک چهارم آنها یا شاید کمتر کارت مرزنشینی دارند بنابراین مابقی روستاییانی که کارت ندارند و گرسنه هستند یا باید راهی عراق شوند و یا برای کارگری آواره شهرهای دیگر ایران شوند. مشکل کردستان و بیکاری با ایجاد چند بازارچه مرزی حل نمی شود. کردستان تشنه عدالت است.

به گزارش گروه شهرنوشت «توسعه ایرانی»؛ فرمانده مرزبانی فراجا هفته گذشته در نشست خبری خود اعلام کرد که براساس قانون جدید مجلس ‌کولبری منسوخ شده است. سردار احمد علی گودرزی در توضیح این مطلب که واکنش‌های بسیاری را در فضای مجازی در پی داشت، گفت: «درخصوص ‌کولبران، قانون جدید تجارت مرزی اخیرا در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسیده است. در این قانون مقرر شده است تجار و مرزنشینان از آن سوی مرز با بازارچه‌های داخل گمرکات، کالاهای خود را خریداری و پس از انجام تشریفات گمرکی و اظهار کالا با مجوز رسمی کالاهای خود را وارد کشور کنند، این قانون کشور است و براساس این قانون دیگر نباید ‌کولبری داشته باشیم.»

چندسالی است که درباره ساماندهی فعالیت کولبران وعده و وعید می‌دهند و ظاهرا براساس قانون جدید تجارت مرزی بالاخره این وعده‌ها به سرانجام رسیده است، اما «در» برای کولبران همچنان بر همان پاشنه‌ای می‌چرخد که قبلا می‌چرخید.

از سوی دیگر در حالی که به گفته مدیر شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی منطقه کردستان «در حال حاضر روزانه ۵۰ میلیارد ریال از محل اخذ مابه التفاوت سوخت به نرخ فروش مرزی در پایانه باشماق مریوان به خزانه دولت واریز می‌شود. این میزان واریزی در مقایسه با مدت مشابه قبل از اجرای طرح مذکور با افزایش ۳۰۰ درصدی همراه بوده است.» اما به گفته فعالان کارگری سهم مریوانی‌ها از این حجم حمل و ترانزیت کالا در باشماق هیچ است و فقط تردد ارابه‌های مرگ در جاده‌های کردستان و حسرت داشتن یک شغل شرافتمندانه برای جوانان مریوانی است.

 کوله بری حاصل تقسیم ناعادلانه 

ثروت و درآمد ملی است

درهمین رابطه عبدالله بلواسی، فعال کارگری در استان کردستان درباره کولبری در این استان و در واکنش به صحبت‌های اخیر سردار گودرزی فرمانده مرزبانی فراجا درباره منسوخ شدن کولبری گفت: کوله بری در استان‌های مرزی حاصل تقسیم ناعادلانه ثروت و درآمد ملی به اضافه بی مدیریتی و بی برنامگی مدیران و مسئولان حکومتی و محلی کردستان است. کردستان به گفته رهبر جمهوری اسلامی سرزمین مجاهدت‌های خاموش سرزمین مرزنشینان دلیر است. اما این شعارها فقط در مواقع انتخابات کاربرد دارد و در عمل کردستانی‌ها شهروند درجه دو و درجه سه به‌شمارمی‌آیند. مردمانی که برای نان باید جان بدهند.

 فعال کارگری کردستان: بازارچه‌های مرزی مورداشاره فرمانده مرزبانی فراجا فقط برای افرادی است که کارت مرزنشینی دارند.  مریوان و سروآباد 194 روستا دارد که یک چهارم آنها یا شاید کمتر کارت مرزنشینی دارند بنابراین مابقی روستاییانی که کارت ندارند و گرسنه هستند یا باید راهی عراق شوند و یا برای کارگری آواره شهرهای دیگر ایران شوند. مشکل کردستان و بیکاری با ایجاد چند بازارچه مرزی حل نمی‌شود. کردستان تشنه عدالت است

وی ادامه داد: براساس تمامی آمارهای رسمی بعد از نفت، مرز باشماق در مریوان بیشترین درآمد را برای خزانه دولت داشته است. اما سهم مریوانی‌ها از این حجم حمل و ترانزیت سوخت در باشماق هیچ است و فقط تردد ارابه‌های مرگ در جاده‌های کردستان و حسرت داشتن یک شغل شرافتمندانه برای جوانان مریوانی است. تردد تانکرهای سوخت‌بر و ترانزیت حمل کالا در جاده‌های نااستاندارد کردستان هر روز یک یا چند خانواده را داغدار می‌کند در حالی که اگر فقط یک درصد از درآمدهای حاصل از این همه صادرات و واردات در مرز باشماق هزینه زیرساخت‌های اقتصادی این شهر می‌شد الان شاهد هزار فرصت شغلی در این شهر بودیم.

این جا قانون حاکم نیست

این فعال کارگری خاطرنشان کرد: کردستان و به ویژه شهر مریوان با داشتن هزاران پتانسیل طبیعی و گردشگری یکی از مناطق بکر و زیبای ایران است. اگر مسئولان محلی به مردم خود خیانت نمی‌کردند امروز کردستان و مریوان یکی از جذابترین مناطق ایران برای گردشگران داخلی و خارجی و جذب صنعت توریسم می‌شد و می‌توانست برای سایر افراد در سایر شهرها نیز ایجاد شغل کند. اما متاسفانه این جا قانون حاکم نیست و فرصت‌ها و برخوردها به تبع سلیقه مسئولان محلی، کشوری توزیع و برنامه‌ریزی می‌شوند.

بلواسی تاکید کرد: ‌کولبری نه شغل است و نه شریف بلکه مردم در اینجا بناچار برای نان جان می‌دهند و روزانه در نقطه صفر مرزی و گاه دورتر از مرز هم مورد اصابت گلوله‌های مرزبانان قرار می‌گیرند. در سال جاری در مرزهای بانه، نوسود و هورامان به 98 کولبر شلیک شده که 17 نفر از آنان جان خود را از دست داده‌اند و 6 نفر از این ‌کولبران زیر 18 سال بوده‌اند یعنی بچه‌ای که باید در کوچه‌ها بازی کند به ناچار و برای تهیه نان شب کولبری می‌کند و کشته می‌شود و این فاجعه است و تبعیض در تقسیم نا عادلانه ثروت ملی است.

عبدالله بلواسی در گفت‌و‌گو با «توسعه ایرانی»: براساس تمامی آمارهای رسمی بعد از نفت، مرز باشماق در مریوان بیشترین درآمد را برای خزانه دولت داشته است. اما سهم مریوانی‌ها از این حجم حمل و ترانزیت سوخت در باشماق هیچ است و فقط تردد ارابه‌های مرگ در جاده‌های کردستان و حسرت داشتن یک شغل شرافتمندانه برای جوانان مریوانی است

تلقی قاچاقچی از کولبری؛ 

یعنی تشدید برخورد با کولبران

وی با اشاره به قانون مجلس درباره تجارت آزاد در مرزها گفت: گویا مجلس اخیرا قانونی را که سال‌ها قبل هم بوده است به نوعی دیگر به تصویب رسانده است و گویا براساس این قانون بازارچه‌های مرزی را فعال خواهند کرد و می‌خواهند ‌کولبری را حذف کنند. این به معنی تشدید برخورد با کولبران. فرض کنید قانون به درستی هم اجرا شود که البته نمی شود اما در بازارچه‌های مرزی فقط کسانی سهیم می شوند که ساکن روستاهای مرزی باشند و کارت ‌کولبری یا مرزنشینی دارند. مریوان و سروآباد 194 روستا دارد که یک چهارم آنها یا شاید کمتر کارت مرزنشینی دارند بنابراین مابقی روستاییانی که کارت ندارند و گرسنه هستند یا باید راهی عراق شوند و یا برای کارگری آواره شهرهای دیگر ایران شوند. مشکل کردستان و بیکاری با ایجاد چند بازارچه مرزی حل نمی شود. کردستان تشنه عدالت است.

‌کولبری نه شغل است و نه شریف، بلکه مردم در اینجا بناچار برای نان جان می‌دهند و روزانه در نقطه صفر مرزی و گاه دورتر از مرز هم مورد اصابت گلوله‌های مرزبانان قرار می‌گیرند

این فعال کارگری با اشاره به صحبت‌های رئیس‌جمهور گفت: گویا رئیس‌جمهور گفته‌اند به استانداران شهرهای مرزی اختیارات ویژه می‌دهند که فرصت‌های شغلی ایجاد شود اگر این حرف درست باشد و ایشان توان به کرسی نشاندن این حرف خود را داشته باشد، می‌توان امیدوار بود که کردستان آباد خواهد شد اما فکر می‌کنم غیرممکن است و همتی برای رفع بیکاری و تبعیض وجود ندارد.

بلواسی با اشاره به مصاحبه‌ای درباره کولبری زنان در این منطقه گفت: حدود چند سال پیش درباره کولبری زنان مصاحبه‌ای داشتم که سر و صدای زیادی به پا کرد و حتی به مجلس هم رسید بعد از آن یک سرمایه‌گذار ایرانی- کانادایی که در تهران است با من تماس گرفت و گفت می‌تواند در کردستان هزاران فرصت شغلی ایجاد کند و برای این کار حتی یک ریال بودجه هم از دولت نمی‌خواهد تا کولبری را ریشه‌کن کند و حتی به هیات وزیران و نماینده وقت مریوان هم مراجعه کرد؛ اما متاسفانه اکثر آنها به فکر سهم خود بودند و این بنده خدا بعد از چند سال تلاش راه به جایی نبرد. مشکل فقط اجرای قانون است که متاسفانه کسی به دنبال اجرای آن نیست.

کردستان تشنه عدالت است

وی درباره بازارچه‌های مرزی گفت: این بازارچه‌های مرزی برای چند درصد مردم است و فقط برای افرادی است که کارت مرزنشینی دارند. از 194 روستا تقریبا یک چهارم یا یک پنجم کارت مرزنشینی دارند. بقیه دوباره بیکار می‌شوند. این جا مردم تشنه عدالت هستند.

گویا رئیس‌جمهور گفته است به استانداران شهرهای مرزی اختیارات ویژه می‌دهد که فرصت‌های شغلی ایجاد شود اگر این حرف درست باشد و ایشان توان به کرسی نشاندن این تصمیم خود را داشته باشد، می‌توان امیدوار بود که کردستان آباد خواهد شد

این فعال کارگری در واکنش به اینکه فرمانده مرزبانی فراجا گفته بود برخی ‌کولبران روی مین‌های جنگی می‌روند یا توسط گروه‌های مسلح کشته می‌شوند و ربطی به مرزبانان ندارد، گفت: اکثر کولبران با شلیک گلوله کشته می‌شوند اما می‌گویند کولبر توسط مین کشته می‌شود چه کسی مرز را مین‌گذاری می‌کند اگر کولبر روی مین می‌رود  برای اینکه به او شلیک نشود فرار می‌کند و به روی مین می‌رود و کشته می‌شود.