ابراز تاسف نماینده سابق مجلس از مهاجرت سالانه ۱۰ هزار کادر پزشکی از کشور
جای وزیر بهداشت بودم، استعفا میدادم
مهاجرت نیروی انسانی متخصص از ایران اتفاق جدیدی نیست، سالهاست که درباره آن گفته و نوشته میشود، اما هرچه میگذرد شکل و شمایل جدید پیدا میکند، یعنی اگر تا دیروز خیلیها نگران مهاجرت رتبههای برتر کنکور بودند، یا مثلاً همه از جذب فارغالتحصیلان دانشگاههای ایران در دانشگاههای سایر کشورها صحبت میکردند، امروز همان خیلیها نگران مهاجرت دانشیارها یا استاد تمامهای دانشگاهها هستند، کسانیکه سالها نخبههای کنکوری زیر دستشان پرورش پیدا کردند و اگر جوانی مهاجرت میکرد دلها به بودن این استادان در دانشگاه و پرورش جوانی دیگر خوش بود که شاید او مهاجرت نکند.
اتفاق جدید این است که امروز همان منبع تجربه، آموزش، و پرورش نخبه دارد از ایران مهاجرت میکند، طوریکه عوض حیدرپور، متخصص بیهوشی و استاد دانشگاه به خبرآنلاین میگوید: عدد و رقمهای مهاجرت وحشتناک است، ما هر هفته که سراغ یکی از همکاران را میگیریم با خبر میشویم مهاجرت کرده است.
این نماینده سابق مجلس بیان میکند: برای پزشکان پیامک ارسال میشود که اگر ۵۵ سال به بالا نداشته باشید بهراحتی در آلمان پذیرش میشوید، پزشکی که ۵۵ سال سن داشته باشد تقریباً ۲۰ سال تجربه کار دارد، آنوقت با مهاجرت آنها یک تجربه این چنینی بهراحتی گیر کشورهای دیگر میافتد.
وی ادامه میدهد: متاسفانه وضعیتی در کشور حاکم شده که موجی از مهاجرت راه افتاده است و این موج به جامعه پزشکی هم کشیده شده، تقریباً ما هر روز میشنویم یک استاد یا دانشیار از دانشکدههای علوم پزشکی کشور به اروپا، کانادا و کشورهای حاشیه خلیج فارس مهاجرت کردند، وقتی این اخبار را میشنویم بغضمان میگیرد که چرا بزرگان پزشکی این کشور به جایی رسیدند که مهاجرت میکنند. وقتی از آنها سوال میپرسیم که چرا مهاجرت کردید پاسخ میدهند از ما که گذشته، ما بیشتر از شصت هفتاد سال سن داریم، بیشتر به امید آینده بهتر برای فرزندانمان مهاجرت میکنیم. هرچه توضیح میدهیم به هر حال آینده کشور بهتر از سایر کشورهای منطقه خواهد بود قبول نمیکنند، بیشتر به مسائلی میپردازند که جنبههای رفاهی دارد و دنبال امید به آینده بهتر برای فرزندانشان هستند.
حیدرپور به نحوه برخورد با اساتید دانشگاه اشاره میکند و میگوید: اول مهر حتی در دانشگاه علوم پزشکی چند نفر (استاد) را بیرون کردند و راه ندادند. یک آدمهایی الان روسای دانشگاههای ما هستند که بهخاطر حرف یک استاد در سال گذشته، اول مهر امسال او را از دانشگاه بیرون میکنند، وقتی اینطور برخورد میکنید، پزشکی که فکر میکند فرزندش اینجا آینده ندارد و معتقد است تکریم نمیشود مهاجرت میکند. او عدد و رقمهای مهاجرت وحشتناک ارزیابی میکند و اضافه میکند: ما هر هفته که سراغ یکی از همکاران را میگیریم با خبر میشویم مهاجرت کرده است، سالی ۱۰ هزار نفر از مجموعه کادر پزشکی (پزشک،پرستار،ماما) از کشور مهاجرت میکنند. الان برای پزشکان پیامک ارسال میشود که اگر ۵۵ سال به بالا نداشته باشند به راحتی در آلمان پذیرش میشوند، پزشکی که ۵۵ سال سن داشته باشد تقریباً ۲۰ سال تجربه کار دارد، آنوقت یک تجربه این چنینی به راحتی گیر کشورهای دیگر میافتد.
او میافزاید: اگر من به عنوان وزیر بهداشت وارد کمیسیون بهداشت مجلس شورای اسلامی شوم کسی نمیتواند در پاسخ حرفهای من حرفی بیربط بزند، اما آیا الان این وزیر علوم یا بهداشت فعلی میتوانند در کمیسیون آموزش و بهداشت مجلس از حقوق پزشکان دفاع کنند؟ آیا اینها توانایی دارند که در شورای عالی بیمه یا هیات دولت از حقوق پزشکان و استادان دانشگاه دفاع کنند؟ من مقصر را وزیر علوم و بهداشت و درمان میدانم، اگر خودم جای اینها بودم و هر روز این تعداد پزشک مهاجرت میکرد استعفا میدادم، این دلیل را برای استعفا مطرح میکردم که شرایطی فراهم است که من نمیتوانم استادان را در دانشگاه نگه دارم، حالا آقایان هرطور هست میخواهند پست و صندلیشان را نگه دارند.
این نماینده سابق مجلس میگوید: چند روز قبل رئیس جمهور مجدد اعلام کرد که ۹۵ درصد از داروهای مورد نیاز کشور، در داخل ساخته میشود، بهنظرم ایشان با مفهوم ساخت دارو آشنا نیست، ما پودر داروها را در بشکههای ۱۰۰ کیلویی یا ۵۰ کیلویی وارد کشور میکنیم، بعد اینجا آن را فرموله میکنیم، یعنی با آب و مواد نگهدارنده ترکیب میکنیم، به قرص که تبدیل شد بستهبندی میکنیم و میفروشیم، حا آیا ادعای این چنینی درست است؟ به نظرم رئیسجمهور که از ساخت دارو اطلاع ندارد، این خبرها گزارشهایی هستند که از سازمان غذاودارو بهدست وزیر بهداشت و بعد بهدست رئیسجمهور میرسد، ایشان هم گزارش را عمومی اعلام میکند. امروز در بخشی از داروهایی که برای کشور و بیماران حیاتی هستند کمبود داریم که برای مردم خانه خراب کن شده است.
دیدگاه تان را بنویسید