مدتی پیش خبرهای خودکشی رزیدنت‌های پزشکی در فضای مجازی منتشر شد. پس از اعلام این خبرها شایعات بسیاری شنیده شد؛ از استفاده از مواد مخدر توسط رزیدنت‌ها و اوردوز کردنشان تا افسردگی و خودکشی بر اثر نبود شغل ثابت و عدم استخدام آن‌ها در بیمارستان‌ها. همان زمان انتشار خبر مسئولین بارها گفتند در این رابطه نظر نمی‌دهند تا تحقیقات پزشکی قانونی درمورد علت مرگ رزیدنت‌ها مشخص شود. با اینکه هنوز در مورد مرگ‌های مشکوک آن‌ها گزارشی داده نشده است؛ اما پژوهشگران با انجام مطالعه‌ای مقطعی به نتایج  ناراحت‌کننده‌ای رسیده‌اند.

۲۳ درصد رزیدنت‌ها افسردگی شدید تا بسیار شدید دارند

پزشکی یک شغل استرس‌زا است و مطالعات متعددی نشان داده است که کاهش عملکرد بالینی، اختلال در تصمیم‌گیری، اضطراب، افسردگی، سوء مصرف الکل و مواد، خودکشی و ... با استرس مرتبط هستند. بنابراین بررسی ارتباط بین افسردگی، اضطراب و استرس در بین کادر پزشکی، ضروری است.

با توجه به این موضوع پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران با انجام مطالعه‌ای میزان استرس، اضطراب و افسردگی را در بین رزیدنت‌ها یا دستیاران پزشکی مورد بررسی قرار دادند. برای انجام این مطالعه مقطعی ۱۵۲ رزیدنت یا دستیار رشته‌های پزشکی داخلی، جراحی عمومی، اطفال و زنان و زایمان دانشگاه علوم پزشکی تهران، با استفاده از پرسش‌نامه ارزیابی شدند.

بررسی‌های این مطالعه حاکی از آن بود که ۲۳ درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بودند. حدود ۲۵ درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴ درصد از آن‌ها استرس شدید تا بسیار شدید داشتند.

عواملی که باعث شیوع افسردگی در رزیدنت‌ها می‌شود

یافته‌های این مطالعه در برخی موارد با یافته‌های دیگر مطالعات متفاوت بود. به گفته پژوهشگران این مطالعه؛ بدیهی است که نتایج مطالعات گاهی تفاوت‌های عمده‌ای دارند و به نظر می‌رسد که این تفاوت‌ها با متغیرهای مستقل معمول، مانند سن، جنس، رشته تخصص و... قابل توضیح نیستند و ممکن است عوامل دیگری مانند تفاوت‌های فرهنگی، رابطه معمول دکتر و بیمار در آن فرهنگ، نظام مالی و درآمد رزیدنت‌ها و دیگر عوامل محیطی مؤثر بر شیوع افسردگی، اضطراب، و استرس در این موضوع دخیل باشند.

بررسی‌های این مطالعه حاکی از آن است که شیوع افسردگی، اضطراب و استرس در بین رزیدنت‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران بیشتر از برخی کشورها و دانشگاه‌های دیگر است.

محققان این مطالعه می‌گویند که این موضوع می‌تواند به دلیل فشار کاری بیشتر در بیمارستان‌های آموزشی ما باشد.

بر همین اساس پژوهشگران این مطالعه معتقدند که با توجه به اهمیت این موضوع، بررسی‌های بیشتری با رویکرد مداخله‌ای برای مدیریت استرس باید انجام گیرد.