بودجه‌های مذهبی چه تعداد از جوانان کشور را دیندار کرده است؟
فاضل میبدی در یادداشتی نوشت:
ان افضل قرة عین الولاة استقامة العدل( امام علی)
عدالت زیباترین واژه‌ای است که انسانها همیشه دنبال تحقق آن بوده‌اند. از کتب آسمانی تا دیوا‌نهای اشعار و گفته‌های حکیمان، همه در ستایش عدالت و نکوهش ظلم و ظالمان سخن گفته‌اند.
ملت ایران که از رژیم پیشین به نظام فعلی روی آورد، برای فرار از ظلم و قرار عدل در همه عرصه‌ها بود. مهمترین جایی که می‌توان پرچم عدالت را بر پشت بام سیاست نگاه کرد، تقسیم بودجه کشور یا توزیع بیت‌المال است که مربوط به آحاد مردم است. سال‌هاست که برخی کارشناسان فریاد می‌زنند رقم‌هایی که در لایحه بوجه به مجلس می‌رود، عادلانه نیست. کارشناس بودجه و عالم امور اقتصادی نیستم؛ اما برخی مسائل پرواضح است که از جاده عدالت به دور است. از باب مثال: جهش نرخ دارو در کشور همه را به شگفتی واداشته. چرا چیزی که حیات زیادی از مردم به آن بستگی دارد، یا نایاب شده و یا گران گشته؟ رئیس‌جمهور محترم اذعان می‌دارند که پول نداریم. آقای دکتر پزشکیان! خوب می‌دانی یکی از عوامل بی‌پولی در کشور به خاطر بی‌عدالتی است، که از گذشته در توزیع درآمدهای عمومی صورت گرفته. هرکس و هر نهادی که رابطه بیشتری با مجلسیان داشته پول بیشتری گرفته و جایی را خالی کرده است. شما بارها در سخنان خود از عدالت در بیت‌المال از نهج‌البلاغه یاد کردید. آقای رئیس‌جمهور! چرا برخی از ردیف‌های بودجه که سال‌هاست از نگاه کارشناسان زیر سوال است، نه تنها تقلیل ندادی، بلکه افزایش دادی. چه جای تردید بود که برخی اقلام ر احذف و یا کم می‌کردی و برای دارو هزینه می‌کردی؟ خروجی و ثمره برخی جاها مانند صدا و سیما و یا برخی نهادها و سازمان‌های تبلیغاتی و مذهبی چیست و برای کشور تاکنون چه دستاوردی داشته است؟ می‌دانند که این پول‌ها مالیات زحمتکشان و کارمندان است.
به قول سعدی:
نه از بهر آن می‌ستانم خراج/ که زینت کنم برخود و تخت وتاج
دریغا که برخی گیرندگان این بودجه در کسوت روحانیت و یا مربوط به نهادی است که به عبای روحانیت گره خورده .
جامعه‌ای که از لحاظ دارو فقیر است و بیمارانش بین موت و حیات دست و پا می‌زنند، چه جایی در صرف بودجه برای این تعداد نهادهای مذهبی باقی می‌ماند؟
آیا این مبلغ‌های نجومی از بیت‌المال برای نهادهای مذهبی در لایحه بودجه آوردن، یادآور کلیساهای قرون وسطا نیست؟ آقای رئیس‌جمهور! این بزرگداشت‌ها و سمینارهای بی‌فایده را اگر توان داری حذف کنید. برای یک بار کارشناسان بگویند، چه تعداد از جوانان کشور با این بودجه‌ها دیندارتر شده‌اند؟ انتظار نمی‌رفت در دولت چهاردهم دارو تا این میزان گران گردد. می‌دانم که این دولت وارث مصائب پیشین و نتیجه سیاست‌های نادرست دیگران است. ولی عامه مردم مشکلات موجود را از چشم این دولت می‌بینند.
چنین نباشد که درخت دولت وفاق از سوی برخی میوه تلخ نفاق دهد و از پشت خنجر نامرئی خود را وارد کنند.
چه نیکو گفت مولانا:
گرچه هر دو بر سر یک بازی‌اند/ هر دو با هم مروزی و رازی‌اند/ هر یکی سوی مقام خود رود/ هر یکی بر وفق نام خود رود.
دیدگاه تان را بنویسید