سعید جلیلی؛ کارخانه تولید اخلالگر

روز ۲۱ مهرماه ۱۴۰۳ مسعود پزشکیان رییس جمهور برای مراسم آغاز سال تحصیلی دانشگاه‌ها به دانشگاه تهران رفته بود، اما قبل از آنکه کلامی از دهانش خارج شود، برخی دانشجویان شروع به اعتراض کردند و فضای جلسه متشنج شد. یکی از این دانشجویان که صدای بلندتری داشت و با حرارت بیشتری به جنب و جوش می‌پرداخت، از سوی پزشکیان دعوت شد تا قبل از رییس جمهور به بیان صحبت‌های خود بپردازد.این فرد علیرضا صفری، مسئول بسیج دانشجویی دانشگاه تهران بود که در سخنان خود درخواست کرد که آن‌ها تریبونی برای بیان حرف‌های خود داشته باشند؛ درخواستی که از نظر بسیاری، عجیب بود. چراکه غالب ارکان کشور در اختیار همفکران اوست. 

به گزارش پایگاه خبری انتخاب ، اما فارغ از این موضوع، ساعتی بعد، انتشار تصویری از این فرد در کنار سعید جلیلی، ناگهان فضای خبری را تحت تاثیر قرار دادهرچند برخورد گشاده رویانه پزشکیان با این اعتراض، به قدری برای این فرد و همفکرانش غیرمنتظره بود که عملا اعتراض او را خنثی کرد و سخنرانی‌اش تبدیل به کمی تشکر وتعارف با پزشکیان شد، اما این موضوع نمی‌تواند باعث نادیده گرفتن خاستگاه این گونه حرکات ناخوشایند برای برهم زدن سخنرانی‌ها و مراسمات رسمی شود. ۱۱ سال پیش در ششم مهرماه سال ۱۳۹۲، زمانی که حسن روحانی رییس جمهور وقت از اولین سفر خود به نیویورک بازمی گشت، برخی عناصر افراطی با حضور در فرودگاه، به خودروی رییس جمهور حمله کردند و صحنه‌های کم سابقه‌ای را ثبت کردند.یکی از این افراد که با حرارت زیادی کنار خودروی رییس جمهور بر سر او فریاد می‌کشید، محمدصادق شهبازی بود. شهبازی آن روز‌ها فردی ناشناس بود. درست مانند علیرضا صفری در سال ۱۴۰۳. با این حال، رسانه‌ها هویت شهبازی را هم برملا کردند و مشخص شد که او هم از حامیان سفت و سخت سعید جلیلی است و از قضا هماهنگ کننده ستاد مردمی حیات طیبه دعوت از سعید جلیلی در جریان انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ بوده است. اینکه هر اقدام غیرمتعارف از سوی افراطی‌ها، این گونه به سعید جلیلی ختم می‌شود، نکته‌ای قابل توجه است.