میرمحمد صادقی:
اگر شورای نگهبان به عملکردش اطمینان دارد، نباید نگران پاسخگویی علنی باشد
حسین میرمحمد صادقی، اولین سخنگوی قوه قضاییه است که از سوی مرحوم آیتالله شاهرودی منصوب شد . این چهره شناخته شده حقوقی ، ایرادات و انتقادهای متعددی به تصمیم شورای نگهبان برای ردصلاحیت لاریجانی، برمیشمرد و در نگاهی کلان و فارغ از بحثهای روز، معتقد است: «باید خود شورای نگهبان، بهگونهای عمل کند که در اذهان مردم اقناعی ظاهر شود و مردم از عملکرد و تصمیمات آن قانع بشوند و در نتیجه فصلالخطاب بودن آن نزد مردم جا بیفتد؛ وگرنه تلاش در جهت رسیدن به این جایگاه با شعار و تهدید و امثال اینها فقط باعث دور شدن هر نهادی از دل و ذهن مردم میشود».
به گزارش خبرآنلاین میرمحمد صادقی می گوید: صرف اینکه مرتباً، شعار دهیم و توصیه کنیم که باید حرمت شورای نگهبان و تصمیمات آن نگهداشته شود و عملکرد آن از نقد مصون بماند، بهتنهایی چندان مؤثر نیست. رمز اصلی حفظ جایگاه فصل الخطابی به عملکرد خود نهادهایی مثل شورای نگهبان و قوه قضاییه برمیگردد. باید خود آن نهاد بهگونهای عمل کند که در اذهان مردم اقناعی ظاهر شود و مردم از عملکرد و تصمیمات آن قانع بشوند و در نتیجه فصلالخطاب بودن آن نزد مردم جا بیفتد؛ وگرنه تلاش در جهت رسیدن به این جایگاه با شعار و تهدید و امثال اینها فقط باعث دور شدن هر نهادی از دل و ذهن مردم میشود.وی خاطرنشان کرد: اینک درنتیجه خطر آن است که تصمیمات شورای نگهبان، آنچنان، نزد مردم غیرقابلدفاع باشد که جایگاه این نهاد ارزشمند به سطح مجادله و کشمش بین احزاب سیاسی تقلیل پیدا کند. در حال حاضر، هرقدر هم بخواهیم لاپوشانی کنیم، نظر بسیاری از مردم این است که شورای نگهبان یا حداقل برخی از اعضای آن، به یکی از طرفهای مجادلات سیاسی تبدیل شدهاند که ایجاد چنین احساسی در میان مردم خطرناک است و به جایگاه شورای نگهبان در میان مردم لطمه میزند.میرمحمدصادقی در پاسخ به این سوال که شورای نگهبان، معتقد است نامه محرمانه و غیرقابلانتشار بوده است که با این استدلال راه پاسخگویی آقای لاریجانی هم مسدود میشود. آیا تأکید بر این محرمانگی با پاسخگویی شورای نگهبان در تعارض است یا خیر؟گفت: اینجا چند سؤال مطرح میشود، اول اینکه در چه فرآیندی باید معلوم شود که یک سندی محرمانه است. گاه در مصاحبههای افرادی که عضو شورای نگهبان یا سخنگوی آن شورا بودهاند یا کسانی که بههرحال با شورای نگهبان ارتباط داشتهاند مشاهده میگشت که وقتی از ایشان سؤال میشد که مردم میخواهند از علت رد صلاحیت فردی آگاه شوند پاسخ داده میشد که ما برای حفظ حرمت افراد دلیل رد صلاحیت را نمیگوییم ولی خود آنها میتوانند این موارد را علنی کنند. اگر این پاسخ را درست بدانیم (که به نظر من درست هم هست) آنگاه باید این حق را برای شخص قائل باشیم که شفافسازی کند. چون ما درواقع بهنوعی آبروی فرد را با ردصلاحیت او میبریم، مثلاً، کسی را که دوازده سال رئیس مجلس بوده، در سپاه بوده، دبیر شورای عالی امنیت ملی بوده، وزیر بوده، رئیس سازمان صداوسیما بوده، رد صلاحیت میکنیم بعد هم به او میگوییم حق نداری پاسخ بدهی، چون ما مهر محرمانه زدهایم. درحالیکه نباید آبروی شخصی را ببریم و وقتی او جواب میدهد مدعی شویم که اسناد محرمانه را افشا کرده است (حتی با فرض اینکه خود فرد هم افشا کرده باشد). معلوم است که این امر با عقل و انصاف جور درنمیآید. اینکه اتهامی به طرف بزنیم و او را با دلایل نهچندان محکم رد صلاحیت کنیم و بعد به او اجازه ندهیم که پاسخ اتهامات را بدهد چون مطالب مطروحه محرمانه است، به هیج وجه پذیرفتنی نیست و این رویکرد باعث میشود مردم نسبت به عملکرد اعضای شورای نگهبان دچار تردید شوند که به مصلحت این نهاد ارزشمند نیست.
دیدگاه تان را بنویسید