هویت کارگر ایرانی از بین رفته است

در میانه هفتمین ماه از سال هستیم اما حتی یک نشست سه‌جانبه شورای عالی کار برگزار نشده است.

به گزارش «توسعه ایرانی»، زمان نسبتاً زیادی از استقرار دولت جدید می‌گذرد اما هنوز دولتمردان تازه‌نفس کاری برای مزد کارگران و مستمری بازنشستگان که بدون امضای نمایندگان کارگری به تصویب رسیده، صورت نداده‌اند.

انواع و اقسام کمیته‌ها، کارگروه‌ها و قرارگاه‌هایی هم که در دولت سیزدهم با عناوین دهن‌پرکنی برای مثلا حل مشکل امنیت شغلی، مسکن کارگری و... تشکیل شد، در واقعیت هیچ خروجی ملموسی نداشت. اوضاع کارگران همان است که بود و هیچ تغییری نکرده است و فقط به گفته «نادر مرادی» فعال صنفی کارگران شاغل و بازنشسته، معیشت رو به بحران رفته است و وضع معاش کارگران بیش از همیشه سقوط کرده است.

هنوز پیمانکاران حقوق کارگران را به یغما می‌برند، کارگران همچنان بدون امنیت شغلی و بدون تشکل با دستمزد بخورد و نمیر زندگی می‌کنند و مسکنی که وعده داده بودند، نصیب کارگران نشد

رئیس سابق شورای اسلامی کار آتش‌نشانی تهران ادامه داد: هویت کارگران متاسفانه گم شده و به فراموشی سپرده شده است. هویت کارگر، قانون کار است، حقوق صنفی و قانونی اوست. وقتی این حقوق به رسمیت شناخته نشود، «کارگر» دیگر هویتی ندارد و تبدیل به یک برده در نظام برده‌داری نوین می‌شود.

او با تاکید بر اینکه کارگران حق مشارکت در تعیین سرنوشت خود را دارند، از تصمیمات آمرانه و یک‌سویه دولت‌ها انتقاد کرد و گفت: دستمزد بدون امضای نمایندگان کارگری شورای عالی کار و به دلخواه دولت و کارفرمایان تعیین می‌شود و صدای کارگران برای اصلاح و ترمیم دستمزد به جایی نمی‌رسد. وقتی کارگران در اولین و مهم‌ترین عنصر زندگی خود یعنی دستمزد حق اظهارنظر و مشارکت ندارند، یعنی چیزی از هویت شغلی‌شان باقی نمانده است. دستمزد و تعیین دستمزد که این‌گونه است وای به حال سایر مسائل ازجمله امنیت شغلی و مسکن که اساسا جایی در قاموس فکری مسئولان ندارد.

بوی اصلاح از وضعیت فعلی استشمام نمی‌شود

مرادی اضافه کرد: وزیر کار جدید هم اهتمامی برای تغییر اوضاع ندارد. در این هفته‌های که بر سر کار آمده یک بار نشنیدیم بگوید باید مزد ترمیم شود یا باید کارگران امنیت شغلی داشته باشند. ندیدیم که نشست شورای عالی کار برگزار کند و از سه طرف بخواهد چانه‌زنی بر سر دستمزد و مزایای مزدی را از سر بگیرند. آنچه اتفاق می‌افتد، تماماً همان ادامه روند پیشین است و بوی اصلاح از این اوضاع نمی‌شنویم.

هویت کارگر، قانون کار است، حقوق صنفی و قانونی اوست. وقتی این حقوق به رسمیت شناخته نشود، «کارگر» دیگر هویتی ندارد و تبدیل به یک برده در نظام برده‌داری نوین می‌شود

این فعال صنفی به بی‌نتیجه ماندن ستادها، کمیته‌ها و قرارگاه‌های مکرر در دولت قبل انتقاد کرد و در این رابطه گفت: قرارگاه مسکن کارگری، کمیته امنتی شغلی، ستاد احیای تولید و... تا دلتان بخواهد از این کمیته‌ها و گروه‌ها روی کاغذ تشکیل دادند، اما نتیجه چه شد؟ هنوز پیمانکاران حقوق کارگران را به یغما می‌برند، کارگران همچنان بدون امنیت شغلی و بدون تشکل با دستمزد بخورد و نمیر زندگی می‌کنند و مسکنی که وعده داده بودند، نصیب 

کارگران نشد.

او افزود: در عوض، سراغ افزایش سن و سابقه بازنشستگی رفتند. جالب است کارگران و بازنشستگانی که صاحبان تامین اجتماعی هستند، تاکید می‌کنم تامین اجتماعی تماماً از آن کارگران است و حتی مال کارفرما هم نیست، دخالتی در مدیریت آن ندارند، آن وقت اتاق بازرگانی نظریه صادر می‌کند و برای تامین اجتماعی تعیین تکلیف می‌کند. افزایش سن بازنشستگی از محصولات تفکر اتاق بازرگانی‌ست منتها به دست نمایندگان مجلس عملی شده است. این نمایندگان به مجلس آمده‌اند که نماینده مردم باشند اما در واقعیت مدافع سرمایه‌داران و اتاق 

بازرگانی هستند.

مرادی در پایان گفت: امنیت شغلی و مسکن نداریم و دستمزدها، بسیار پایین است اما در عوض سن بازنشستگی را افزایش داده‌اند، به همین دلیل است که می‌گویم کارگران جمعیتی هویت از دست داده هستند.