نیروی کار کشور را با سیاست‌های غلط از دست می‌دهیم

یک فعال کارگری می‌گوید: یکی از مشکلات امروز کشور، مهاجرت نیروی کار از یک طرف و پیر شدن جمعیت کشور است که هر دو مسأله آینده تولید و اقتصاد کشور را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

داود کشوری در گفت‌وگو با ایلنا گفت: مهاجرت نیروی کار از یک طرف و پیر شدن جمعیت کشور، نیروی کار را که مهم‌ترین مؤلفه برای پیشرفت و توسعه اقتصادی است، از آینده کشور می‌گیرد. البته دولت و مجلس چند سالی است که در راستای حل مسأله سالمندی جمعیت و در قالب طرح جوانی جمعیت، حمایت‌های مالی برای فرزندآوری در نظر گرفته‌اند اما مجموع این سیاست‌ها تا زمانی که مسأله به صورت اساسی حل نشود، نمی‌تواند کارساز باشد.

وی گفت: ترغیب به فرزندآوری قبل از هر چیزی نیازمند داشتن زیرساخت‌های اساسی برای آحاد جامعه و به خصوص توجه لازم به قشر کم‌درآمد و آسیب‌پذیر جامعه است. کمک به افزایش اشتغال در سطح کلان، یعنی شغلی که بتوان با آن حداقل نیازهای اساسی یک خانواده را تأمین کرد، شاید اولین و مهم‌ترین قدم در این راستا باشد. چطور می‌توان از جوانانی که حقوق آنها به سختی، کرایه راه و هزینه‌های روزمره‌شان را تأمین می‌کند، انتظار تشکیل خانواده و بعد هم فررزندآوری داشت؟

رئیس انجمن‌صنفی گچ‌کاران استان قم ادامه داد: نه تنها شغل پایدار کم است که آنها هم که شغلی دارند، به سختی می‌توانند هزینه‌های روزمره را تأمین کنند. برای همین است که گاه نیروی کار ماهر و نیمه‌ماهر و ساده اگر بتواند، از کشور می‌رود تا برای خود زندگی حداقلی تأمین کند؛ زندگی‌ای که ظاهرا برآورده کردنش در ایران دیگر مشکل شده است.

وی تأکید کرد: پرداخت یارانه و کالابرگ الکترونیک نمی‌تواند جایگزین شغل شایسته و دستمزد متناسب شود. این طرح‌ها صرفا به عنوان مسکن عمل می‌کنند و در کنار آن باید اقداماتی مناسب برای کارگران و اقشار ضعیف جامعه انجام داد. دوری از سیاست‌های سرکوب مزد و رفتن به سمت ایجاد مشاغل صنعتی و هزینه برای تولیداتی که بتوان آنها را صادر کرد، ازجمله این اقدامات است. کشوری تأکید کرد: مسکن امروز یکی از مهم‌ترین نیازهای کارگران است. بیش از نیمی از درآمد کارگران صرف اجاره خانه می‌شود. طرح‌هایی که مسئولان مدعی هستند برای خانه‌دار کردن اقشار ضعیف جامعه و کارگران پیش رو دارد، معمولا به درد کارگران نمی‌خورد، این طرح‌ها به نام کارگران و به کام بسازبفروش‌هاست. انتظار می‌رود دستگاه‌های متولی و حامیان این جریان طرح‌های اساسی و حمایتی‌تری برای خانه‌دار کردن اقشار ضعیف جامعه تدارک ببینند و از ارائه برنامه‌های نمایشی پرهیز کنند.