وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در دفاع از دستمزد منطقه‌ای می‌گوید که «حقوق کسی که در کوره کار می‌کند با کسی که زیر کولر کار می‌کند، باید متفاوت باشد». صولت مرتضوی در واقع اجرای دستمزد منطقه‌‎ای را ضامن برقراری عدالت در پرداخت حقوق می‌داند و آن را عین قانون عنوان می‌کند اما آیا واقعا با تعیین دستمزد به صورت منطقه‌ای یا تعیین دستمزد برای صنایع مختلف، مسأله عدالت در تعیین دستمزدها رفع خواهد شد؟ آیا با اجرای دستمزد منطقه‌ای چنانچه وزیر کار می‌گوید، قرار است دستمزد آنکه در کوره کار می‌کند، بیشتر از آنکه زیر کولر کار می‌کند، تعیین شود؟

«علیرضا میرغفاری» نماینده کارگران در شورای عالی کار در واکنش به صحبت‌های وزیر کار می‌گوید: اگر منظور وزیر کار ارزیابی و کاربینی شغل و تعیین مزد براساس کار است، باید بگویم که کار طبقه‌بندی مشاغل همین است. طبق ماده ۴۸ قانون کار، وزارت کار موظف است نظام ارزیابی و طبقه‌بندی مشاغل را با استفاده از استاندارد مشاغل و عرف مشاغل کارگری در کشور تهیه و به مرحله اجرا درآورد اما این اتفاق معمولا نمی‌افتد و درخواست بسیاری از کارگران برای اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل رد می‌شود. میرغفاری که نمایندگی کارگران پارس جنوبی را برعهده دارد، گفت: یک نمونه واضح و مشخص از عدم اجرای صحیح طرح طبقه‌بندی مشاغل، وضعیت کارگران مجتمع‌های گاز پارس جنوبی است که سال‌هاست برای برقراری طرح طبقه‌بندی مشاغل و بازنگری در آن تلاش می‌کنند اما به خواسته‌هایشان توجهی نمی‌شود.

وی ادامه داد: طبق قانون کار، برای کار یکسان باید حقوق یکسان پرداخت شود اما این قانون اجرا نمی‌شود. در پروژه‌های نفت و گاز، کارگران پیمانکاری و عملیاتی که بیشترین کارهای تخصصی و فنی را انجام می‌دهند و زیر آفتاب و در هوای آلوده، بدون وقفه و تعطیلی کار می‌کنند، نسبت به نیروهای رسمی که عمدتاً زیر کولر می‌نشیند، حقوق کمتری دریافت می‌کند.

این فعال کارگری تأکید کرد: برای برقراری عدالت مزدی نیاز به اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل است و با اجرای قانون کار می‌توان این عدالت را برقرار کرد اما اراده‌ای برای اجرای قانون کار وجود ندارد. میرغفاری در انتقاد از مدافعان اجرای طرح مزد منطقه‌ای گفت: باید به این موضوع هم توجه کنیم که در حال حاضر هم کسی که در کوره کار می‌کند و هم آن که زیر کولر کار می‌کند، دستمزدی کمتر از نرخ واقعی سبد معیشت می‌گیرند و کارگران برای تأمین معاش خانواده خود با مشکل مواجه هستند.

نماینده کارگران در شورای عالی کار گفت: مسلم است کسی که حداقل دستمزد می‌گیرد در مقابل کارگر متوسط‌بگیر وضع معیشت بدتری دارد اما الان اوضاع به گونه‌ای است که حتی کارگری که بیشتر از حداقل دستمزد می‌گیرد هم نمی‌توان از پس مخارج زندگی بربیاید. کارگران برای امرار معاش خود مجبورند مازاد ساعات کاری موظفی روزانه کار کنند و به مشاغل غیررسمی رو آورند تا بتوانند حداقل‌ها را برای خود تامین کنند.

میرغفاری تاکید کرد: اگر قرار است مزد منطقه‌ای یا صنعتی تعیین شود ابتدا باید دستمزدها را به سطحی رساند که بتواند حداقل نیازهای یک کارگر را تامین کند، بعد از این مرحله می‌توان در مورد مزد منطقه‌ای و فواید آن صحبت کرد.

وی گفت: کسانی که از قانون کار صحبت می‌کنند تمام موارد قانونی را ببینند، نه بخشی از آن را. یادمان باشد که قانون کار قانون آمره و حمایتی است.