دستمزد پایین کارگران، بسیاری از صنایع کشور را با کمبود نیروی کار مواجه کرده و افراد کار در مشاغل خدماتی یا غیرمولد مانند مسافرکشی را ترجیح می‌دهند.

به گزارش پیام اقتصاد، بیست و هفتم فروردین ماه «حمیدرضا عقاب‌نشین» مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی البرز به ایسنا گفته بود با وجود آنکه استان البرز یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های صنعتی ایران به‌شمار می‌آید اما کمبود نیروی کار به‌عنوان زنگ خطری جدی برای صنایع و کارخانه‌های این استان است.

«مرتضی چنگیزی» مدیر‌عامل شرکت خدماتی شهرک صنعتی اشتهارد استان البرز نیز دوم دی‌ ماه سال گذشته به ایرنا گفت که حدود دو ‌هزار واحد تولیدی و صنعتی در اشتهارد وجود دارد اما هم‌اکنون شهرک صنعتی این منطقه با کمبود پنج هزار نیروی کار ماهر مواجه است. او تأکید کرده است که «شرکت‌های مستقر در شهرک صنعتی اشتهارد با ۳۰ تا ۴۰درصد ظرفیت خود در حال فعالیت هستند که مهم‌ترین این عامل به کمبود نیروی کار در این شهرک برمی‌گردد».

«رضا احمدی» رئیس انجمن صنفی کارفرمایی سنگبری‌های اصفهان نیز نوزدهم مهر سال قبل به خبرگزاری مهر گفته که «بیش از دو هزار واحد سنگبری در استان اصفهان وجود دارد اما این واحدها با بحران کمبود نیروی کار متخصص روبه‌رو هستند». همچنین «رضا چینی» عضو هیأت مدیره خانه صنعت استان اصفهان هم به همین رسانه گفته که «صنعت آجر در استان اصفهان با بحران کمبود کارگر روبه‌رو است».

در تهران هم که پایتخت ایران و محل تمرکز صنایع و خدمات کشور است، وضعیت به همین منوال بوده و «محمدرضا مرتضوی» رئیس خانه صنعت، معدن و تجارت استان تهران هفتم شهریور ۱۴۰۰ به پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق تهران گفته که «واحدهای‌ تولیدی همواره با مشکل کمبود نیروی کار ماهر مواجه هستند و شهرک‌های صنعتی هم از این قاعده مستثنا نبوده‌اند».

در ‌عین حال «مسعود عظیمی» معاون هماهنگی امور اقتصادی استانداری یزد به نبود جذابیت برای زندگی در ایران هم گریزی می‌زند و گفت که حتی پرداخت حقوق بالا به کارگران مانع از ریزش آنها نیست و کارگران ماهر بسیاری در استان یزد وجود دارند که «در کارخانه‌ها حدود ۲۰ تا ۳۰ میلیون تومان حقوق دریافت می‌کنند ولی مهاجرت و کار در شرکت‌های خارجی با ۳ تا ۴ هزار یورو درآمد را انتخاب می‌کنند».

موج خیره‌کننده مهاجرت و کمبود نیروی کار

این همه در شرایطی است که «استخدام کارگر با جای خواب در ترکیه و عراق»، «شرایط مهاجرت کشاورزان به کانادا»، «استخدام آرایشگر و صندوق‌دار در امارات» و... بخشی از آگهی‌های شغلی شده که به وفور در کانال‌های تلگرامی، صفحات اینستاگرامی و حتی تراکت‌های کاغذی به چشم می‌آیند؛ شرایطی که رصدخانه ملی مهاجرت از آن به عنوان مهاجرت توده‌وار نام می‌برد و «جعفرخیرخواهان» کارشناس توسعه آن را مهاجرتی شبیه شیوه مهاجرت از کشورهای جنگ‌زده می‌خواند.

در همین زمینه «حمید حسینی» عضو اتاق بازرگانی عراق به خبرآنلاین گفته «مدیران برخی شرکت‌های مهاجرتی به او گفته‌اند که شمار درخواست‌ها برای مهاجرت از حدود ۳۰ تا ۴۰ درخواست در هفته به حدود ۱۸۰ درخواست رسیده و درخواست‌ها به معمولی‌ترین اقشار و با مشاغلی مثل برق‌کار، لوله‌کش، بنا، آشپز و... رسیده است.

سازمان نظام پزشکی و نظام پرستاری هم از موج مهاجرت پزشکان و پرستاران خبر داده و اعلام کرده که در سال‌های آینده مجبور به استخدام پزشکان و کادر درمان خارجی می‌شویم!

«علی کجباف» کارشناس هوانوردی هم در یادداشتی از موج مهاجرت خلبانان ایرانی به ویژه به کشورهای همسایه خبر داده و نوشته که با نوسانات دلار، میزان حقوق خلبانان ایرانی به کمتر از ۱۰درصد میانگین حقوق خلبانان در جهان رسیده است.

همچنین «فروزان عبدالهی» رئیس هیأت مدیره انجمن شرکت‌های مهندسی و ساخت صنایع نفت و نیرو در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی اتاق بازرگانی تهران هم گفته مهاجرت‌ متخصصان صنعت نفت ایران حتی از منطق اقتصادی هم خارج شده و بسیاری از این متخصصان تنها در ازای دریافت ماهانه سه هزار دلار به ازبکستان مهاجرت کرده‌اند!

«خیرخواهان» کارشناس توسعه در این زمینه می‌گوید که این موج مهاجرت بسیار هشداردهنده است و در آینده ایران با شرایطی مواجه می‌شود که مانند کشورهای جنگ‌زده برای ساده‌ترین مشاغل، نیروی کار وجود ندارد و از طرفی به دلیل سقوط مداوم ارزش ریال برای کارگران خارجی هم حضور در ایران صرفه نخواهد داشت.