شرط خانه‌دار شدن کارگران، داشتن امنیت شغلی است

عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار اولین شرط برای خانه‌دار شدن کارگران را داشتن امنیت شغلی آنها دانست و گفت: کارگری که قرارداد کارش موقت و سه ماهه و شش ماهه باشد چطور می‌تواند خانه‌ای را یک سال اجاره کند یا از عهده پرداخت اقساط وام مسکن برآید؟

علی اصلانی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: معتقدم ساخت سالی یک میلیون واحد مسکونی با شعار صورت نمی‌گیرد و باید در عمل به تولید مسکن روی آوریم. در حال حاضر شرایط برای ورود به طرح‌های مسکن دشوار است چون کارگران آورده‌ای ندارند و اگر داشته باشند توانایی پرداخت اقساط سنگین وام مسکن را ندارند.

وی افزود: اگر حداقل مبلغ قسط سه میلیون تا چهار میلیون تومان باشد کارگری که دریافتی‌اش هم زیاد شود باز هم باید بیش از دوسوم حقوق خود را برای پرداخت قسط وام اختصاص بدهد.

عضو کانون عالی شوراهای اسلامی کار درعین حال مهم‌ترین بحث در خصوص مسکن کارگری را داشتن امنیت شغلی دانست و در توضیح آن گفت: کارگر بدون امنیت شغلی جرات گرفتن وام از بانک مسکن را هم ندارد چون نمی‌داند تا سر برج سر کار هست یا نه و به این ترتیب زیر بار اقساط وام ودیعه مسکن نمی‌رود.وی تصریح کرد: اگر حقیقتا به دنبال ساخت مسکن کارگری هستیم باید شرایط را برای ورود به آن تسهیل کنیم و ریل‌گذاری صحیحی داشته باشیم. یکی از شرایط کار این است که آیین‌نامه تبصره دو ماده ۷ قانون کار تدوین شود تا تکلیف شغل‌های مستمر و غیرمستمر و بحث امنیت شغلی و قراردادها مشخص شود و کارگر دلگرم باشد که اگر در کارخانه‌ای مشغول کار است، قراردادی دارد و با خیال آسوده وام برمی‌دارد و به جای کرایه خانه، قسط وام مسکن را می‌دهد.

به گفته اصلانی وقتی کارگر مستاجر است می‌تواند از صاحبخانه برای پرداخت کرایه وقت بگیرد ولی اگر قسط بانک عقب بیافتد بانک بابت یک ماه تاخیر جریمه می‌کند و دغدغه امنیت شغلی باعث شده کارگران خیلی از طرح‌های مسکن استقبال نکنند.رئیس کانون شورای اسلامی کار البرز در پایان گفت: اگر حقیقتا به دنبال ساخت مسکن کارگری هستیم باید از طریق تعاونی‌های مسکن اقدام شود و این تعاونی‌ها را در داخل کارخانه‌ها راه‌اندازی کنیم تا کارگران عضو شوند و کارفرمایان هم در بحث تامین مسکن به کارگران کمک کنند.