افزایش سن بازنشستگی باید انتخابی باشد

رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور با اشاره به افزایش سن و سابقه بازنشستگی در لایحه بودجه سال ۱۴۰۱ می‌گوید: اگر این موضوع به صورت انتخابی باشد، طوری‌که هم تمایل فرد به ادامه کار و هم نیاز سازمان با توجه به توانمندی‌های فرد در نظر گرفته شود، بهره‌وری بهتری ایجاد می‌کند.

حسام‌الدین علامه در گفت‌وگو با ایسنا گفت: کشورهای مواجه با پدیده سالمندی در جهان، هم در مورد شروع سن بازنشستگی و هم درخصوص سن قراردادی شروع سالمندی در یک جامعه، به مسائل مختلفی ازجمله میزان امید به زندگی، میزان بقا در دوره سالمندی، میزان امید به زندگی به هنگام ورود به دوره بازنشستگی و سالمندی توجه می‌کنند. شناور کردن سن سالمندی و بازنشستگی یکی از سیاست‌هایی است که در جهان مواجه با سالمندی جمعیت، معمول شده‌ است.

وی افزود: برای جلوگیری از کاهش میزان جمعیت مولد و شاغل جامعه و کاهش فشار به صندوق‌های بازنشستگی، افزایش سن کار و به تاخیر انداختن سن بازنشستگی یکی از روش‌های مواجهه با تبعات افزایش جمعیت سالمندی کشورهاست اما در این زمینه باید به چند موضوع توجه کرد. باید دید اگر این قانون به صورت کلی باشد، آیا همه افراد در معرض بازنشستگی دارای توانمندی‌ها و مهارت‌های لازم برای فضای امروز که مهارت‌های جدیدی را اقتضا می‌کند، هستند و از نظر سلامت جسمانی و روانی و انگیزه کار، همه افراد شرایط یکسانی دارند؟رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور در ادامه موضوع بازنشستگی پلکانی را پیشنهاد کرد و یادآور شد: در بازنشستگی پلکانی، فرد به تدریج بازنشسته می‌شود و به جای دو سال آخر کار، با کاهش روزهای کاری و بازنشستگی تدریجی در سه الی پنج سال آخر، برای ترک کار، آمادگی روحی پیدا می‌کند. در این مدت نیز سازمان‌ها از راهکار ظرفیت‌سازی و جانشین‌پروری استفاده می‌کنند و فرد جوانی را در یک نگاه انتقال تجارب و پیوند میان‌نسلی در کنار فرد در معرض بازنشستگی قرار می‌دهند تا انباشت تجارب کاری انتقال یابد.

وی خاطرنشان کرد: در دوره بازنشستگی پلکانی به فرد در معرض بازنشستگی، مهارت‌های لازم برای ورود به دوره بازنشستگی و سالمندی را آموزش می‌دهند و فرد می‌آموزد که بعد از یک شغل رسمی، چگونه وارد کسب و کارهای کوچک و محله‌محور شود و چگونه جامعه، کماکان در بحث سود جمعیتی دوم که به بهره‌وری فرد بعد از شغل اول و رسمی خود در دوران بازنشستگی و سالمندی اشاره دارد، از سود جمعیت دوم افراد بازنشسته و سالمند بهره‌مند شود.

علامه تصریح کرد: در یک جامعه در معرض سالمندی جمعیت، مداخلات نوآورانه‌ای مانند شناور کردن سن بازنشستگی، بازنشستگی پلکانی و نیز آموزش مهارت‌های سالمندی برای فرد در معرض بازنشستگی، از شیوه‌های درستی است که باید قانونگذار به آن توجه کند اما این مداخلات نباید برای همه افراد یکسان باشد بلکه می‌تواند برای هر فرد، با یک سنجش مهارت‌های فردی و ارزشیابی درست و در نظر گرفتن نیازمندی سازمان، تصمیم‌گیری کرد.