دستمزد ۱۴۰۰ به معیشت کارگران کمک نکرد

یک فعال حوزه کار می‌گوید: امروز اگر کسی بخواهد مسیر کارآفرینی را دنبال کند بروکراسی‌های دست و پا گیر اداری مانع ادامه راهش می‌شوند و چندین ماه برای گرفتن مجوز باید دوندگی کند اما در نهایت تصمیم می‌گیرد که پول و سرمایه‌اش را در بانک بگذارد تا با بهره آن به راحتی زندگی کند.

ناصر چمنی در گفت‌وگو با ایسنا، عدم ثبات اقتصادی و نابسامانی بازار را در معیشت خانوارهای کارگری موثر خواند و گفت: از مدت‌ها قبل پیش‌بینی کرده بودیم که اگر از وضعیتی که به لحاظ تحریم‌ها و گرانی‌ها در چند ماه گذشته تجربه کردیم خارج نشویم به تدریج وارد رکود خواهیم شد و این مسأله موجب کاهش قدرت معیشت خانوارها شده و بر بخش‌های تولیدی اثر خواهد گذاشت.

وی ادامه داد: زمانی بود که هیچ‌کدام از تولیدکنندگان کشور تبلیغ نمی‌کردند ولی امروز به دلیل اینکه قدرت خرید مردم به شدت پایین آمده و انبارها از کالا اشباع شده، به تبلیغ محصولات خود روی آورده‌اند.

به اعتقاد این فعال کارگری، بسیاری از محصولات همچون لوازم خانگی به دلیل قدرت خرید پایین مردم روی دست تولیدکننده باقی مانده و تغییر قیمت اقلام و کالاها در چنین شرایطی به سود تولیدکنندگان نیست.

چمنی افزود: در بخش کارگری امسال تلاش شد تا قدرت معیشت کارگران بالا برود و افزایش حداقل مزد ۳۹درصد تصویب شد ولی آیا با تغییرات قیمتی که در بسیاری از اقلام و خوراکی ها طی این چند ماه روبه‌رو بودیم دستمزد به معیشت کارگران کمک کرد؟ انتظار داشتیم با افزایش دستمزدها، هزینه‌ها ثابت بماند و قیمت‌ها کنترل شود ولی عملا این اتفاق نیفتاد.

وی دلیل این امر را ناشی از نبود اقتصادی پویا و فعال و وابستگی اقتصاد به نفت دانست و گفت: اگر ما روزی در شرایطی قرار گرفتیم که نتوانستیم نفت بفروشیم چگونه مملکت را اداره خواهیم کرد و آیا به این مسأله فکر کرده ایم که حقوق کارمندان و کارگران و بازنشستگان را از کجا تامین خواهیم کرد؟

این فعال کارگری با بیان اینکه مشکل ما تنها نفت نیست بلکه نبود مدیریت است، اظهار کرد: در جنگ جهانی دوم آمریکا هیروشیمای ژاپن را با بمب اتم بمباران کرد و اقتصاد کشور آلمان از هم فروپاشید اما با مدیریت بحرانی که این کشورها انجام دادند امروز می‌بینیم که در چه جایگاهی قرار گرفته‌اند. چمنی در عین حال با اشاره به سرمایه‌گذاری کشورهای دنیا در زمینه مهارت اظهار کرد: در کشورهای دیگر از پایه روی آموزش کار می‌شود و دانش‌آموزان خود را از سنین پایین خلاق و کارآفرین بار می‌آورند ولی آیا آموزش‌های ما در چهار دهه گذشته با پیشرفتی که آموزش در سطح دنیا داشته برابری می‌کند؟ آنها فرهنگ کار را از ابتدا در آموزش‌های خود نهادینه کرده‌اند ولی ما تا رسیدن به چنین نظام آموزشی فاصله داریم.

وی در پایان تاکید کرد: امروز اگر کسی بخواهد مسیر کارآفرینی را در کشور دنبال کند بروکراسی‌های دست و پا گیر اداری مانع ادامه راهش می‌شوند و چندین ماه برای گرفتن مجوز باید دوندگی کند اما در نهایت تصمیم می‌گیرد که پولش را در بانک بگذارد تا با بهره آن به راحتی زندگی کند.