جهان نما

احتمالی قوی که اختلاف و نگرانی در پی داشته است 

انتخاب مجدد نخست‌وزیر دائمی هند 

مریم علامه‌زاده

انتظارها شروع شد. ماراتن انتخابات هند آخر هفته به پایان رسید، حالا باید تا 23 می (دوم خرداد ماه) برای نتایج نهایی منتظر ماند.

نظرسنجی که از سوی رسانه‌های بخش خصوصی هند برگزار شد، حاکی از انتخاب مجدد نخست‌وزیر دائمی هند نارندا مودی و حزب او باهاراتیا جاناتا است. اگرچه با توجه به سوابق بد این نظرسنجی‌ها که در گذشته چندین بار اشتباه از آب در آمده است، نمی‌توان به‌طور قاطع اظهارنظر کرد و باید منتظر نتایج نهایی بود. اما اگر او به قدرت بازگردد مودی شماره دو برای هند به چه معنا است؟ یک‌راه برای پیش‌بینی این موضوع بررسی کارزار انتخاباتی 2019 وی با کارزار پنج سال قبل اوست.

در دوره 2014 وقتی که اولین بار مودی برای رسیدن به قدرت وارد انتخابات شد؛ در همان زمان شخصیت برجسته‌ای به شمار می‌رفت چرا که او فرماندار استان غربی گوجرات برای یک‌دهه بود. کمپین او با وعده‌های رنسانس اقتصادی شروع به کار کرد. مودی در مورد اصلاحاتی برای اقتصاد صحبت کرد یعنی هند را جای بهتری برای تجارت کند،  مشاغل بیشتری برای میلیون‌ها جوانان هندی که هر سال وارد بازار کار می‌شوند ایجاد کند و مجلس را از فساد پاک کند.

شعار وی که به‌طور مستقیم از زبان هندی ترجمه شده است «توسعه برای همه و با همه»  بود.

پیام مودی در آن زمان با حمایت‌های قوی مالی از سوی سازمان‌های عمومی منجر به برجسته‌تر شدن او شد و توجهات را از موضوعی تاریک برگرداند: ترس از حزب ناسیونالیست هندوی او، حزب بی جی پی و سوابق نگران کننده وی در مورد مسائل استان گوجرات که منجر به خشونت و شورش‌های سال 2002 شد و بیش از هزار نفر کشته شدند که بیشتر آن‌ها اقلیت مسلمان بودند. اما در نهایت مشاهده کنید که کارزار او به کجا ختم شد؛ مودی که قرار بود یک اصلاح‌گر باشد، دیگر وجود ندارد و حالا مودی را می‌بینیم که به محافظ تبدیل شده است. نخست وزیر خود را به‌عنوان نگهبان قدرتمند ملت معرفی کرده است و به قول خود از منافع کشور علیه مخالفان خارجی و داخلی دفاع می‌کنند.

اما حالا چیزهایی که او از آنها سخن می‌گوید به سختی با شعارهای مختلف او هماهنگ است و منتقدان شعارهای جدید او را متناقض می‌دانند.

برای مثال  کارزار سال 2019 را در نظر بگیرید بحثی که نگرانی‌ها را در میان بسیاری از لیبرال‌ها و اقلیت‌های هندی برانگیخته است و نیز خیزش تندروهای هندو، دارو دسته سکولار منسوخ شده هندی زیر چتر مودی به این مسئله دامن زده است.

بیشتر انتقادات هول کاندیدای حزب بی جی پی، خانم پاراگیا سین تاکور در هند مرکزی عنوان شد.

حضور پاراگیا سین تاکور خود به تنهایی خبرساز بود؛ او در حال حاضر با اتهامات تروریسم مرتبط با حمله بمب گذاری به مسلمانان در چند سال گذشته مواجه است؛ تاکو این اتهامات را رد می کند و حزب وی نیز این پرونده را دروغ می‌خواند. اما همچنان حقیقت این است که همه منتظر برگزاری دادگاه این موضوع هستند. با پایان یافتن این کارزارها تاکور بار دیگر تیتر اخبار شد، چراکه او در رسانه‌ها یک تندرو هندی که قاتل گاندی رهبر استقلال هند از بریتانیا بود را یک وطن‌پرست خواند.

یک‌بار دیگر حزب بی جی پی و مودی واکنش جالبی نشان دادند اگر چه حزب او را سانسور کرد و اقدامات انضباطی علیه وی انجام داد و او از وی عذر خواهی کرد و مودی در شبکه تلویزیونی محلی اعلام کرد که او نمی‌تواند تاکور را ببخشد، اما همچنان تاکور در سمت خود باقی ماند و یکی از پرچم‌داران حزب بی جی پی است. حتی آمیت شاه رئیس حزب بی جی پی از نزدیک‌ترین افسران سیاسی مودی نیز از کاندیداتوری تاکور دفاع کرد و ایجاد پرونده علیه وی را تنها یک توطئه لیبرال‌ها خواند. کاندیداتوری تاکور و امتناع حزب بی جی پی، از حتی برگشت ظاهری از وی، یکی از هزاران نمونه‌ای است که منتقدان ریبرال مودی را در چند هفته اخیر نگران کرده است. حالا شفاف‌ترین موضوع این است که مودی تغییر موضع داده است؛ تغییری که خوشامد تمام مردم هند نیست و می‌تواند منجر به اختلافات عمیق در دل این کشور شود.