بعضی از پناهندگانی که به انگستان مهاجرت کرده‌اند، بیش از ۲۰ سال منتظر پاسخ وزارت کشور ماندند
سال‌های برزخـی
«ما با پناهندگانی که سال‌ها منتظر پاسخ بوده‌اند صحبت کرده‌ایم، بسیاری از آنها این سال‌ها را با اضطراب و افسردگی سپری کردند و برای مدتی طولانی هر روز را با کمتر از ۵ پوند سپری می‌کردند. آنها از تحصیل و اشتغال در کشور محروم هستند و در کمال ناامیدی احساس انزوا کرده و از جامعه طرد می‌شوند» متقاضیان پناهندگی در انگلستان حق ندارند پیش از بررسی درخواستشان شغلی داشته باشند. آنها هر هفته از دولت ۳۷.۷۵ پوند مقرری دریافت می‌کنند. بنا به گزارش‌های موجود افراد مذکور مجبور بودند برای پرداخت هزینه تلفن، از غذا خوردن خودداری کنند تا بتوانند با اعضای خانواده خود در خارج از بریتانیا تماس برقرار کنند
روزنامه گادرین اخیرا فاش کرده است که بررسی درخواست پناهندگانی که به بریتانیا مهاجرت کرده‌اند در مواردی بیش از 20 سال به طول انجامیده است، سازمان‌های حمایتی و خیریه‌های انگلیس این رفتار را «کاملا وحشیانه» می‌دانند.
بررسی درخواست پناهندگی 17 نفر در سال‌های اخیر بیش از 15 سال به طول انجامیده است. در این میان 4 نفر بیش از 20 سال منتظر ماندند و بدترین پرونده متعلق به فردی است 26 سال منتظر پاسخ وزارت کشور بریتانیا ماند.
این اطلاعات پس از تصویب قانون آزادی اطلاعات منتشر شده است و شامل اطلاعاتی که تصمیمات وزارت کشور انگلیس در مورد درخواست اولیه را در بر دارد. بنابراین درخواست‌های مجدد و روند پیگیری آنها در اطلاعات موجود قرار ندارد. متقاضیان پناهندگی در انگلستان حق ندارند پیش از بررسی درخواستشان شغلی داشته باشند. آنها هر هفته از دولت 37.75 پوند مقرری دریافت می‌کنند. بنا به گزارش‌های موجود افراد مذکور مجبور بودند برای پرداخت هزینه تلفن، از غذا خوردن خودداری کنند تا بتوانند با اعضای خانواده خود در خارج از بریتانیا تماس برقرار کنند. آنها برای دیدار با وکلا و مراکز خیریه باید پای پیاده به مناطق مختلف سفر می‌کردند و زمستان را بدون لباس گرم سپری می‌کردند.
البته وزارت کشور انگلستان برای آنها اقامتگاه‌هایی در نظر گرفته بود و پناهندگان به صورت مشترک در خانه‌هایی که به آنها اختصاص داده شده بود زندگی می‌کردند. این خانه‌ها معمولا در مناطق فقیرنشین شهرها قرار دارند و مورد هجوم حیوانات موزی قرار دارند و وضعیت بهداشتی مناسبی ندارند و مملو از ساس و قارچ هستند. سال گذشته یویت کوپر، رییس کمیته مهاجران وزارت کشور در گزارشی تکان‌دهنده اعلام کرد که وضعیت مسکن پناهندگان بسیار اسفناک و شرم‌آور است. استفان هیل، مدیر اجرایی موسسه «حمایت از پناهندگان» در این باره می‌گوید: «بعضی از پناهندگان بیش از 15 سال منتظر تصمیم دولت در مورد قبول درخواست پناهندگی ماندند و در عین حال در این مدت اجازه اشتغال نداشت. این وضعیت بسیار اسفناک است و نحوه مدیریت وزارت کشور «کاملا وحشیانه» است». وزارت کشور انگلستان در سال 2017 درخواست پناهندگی 18.189 نفر را زیر شش ماه بررسی کرد. این تعداد 75 درصد از پناهندگان را شامل می‌شد. بررسی درخواست 2832 نفر نیز بین شش ماه تا یک سال طول کشید. 3059 نفر بین یک تا سه سال منتظر ماندند و 243 نفر بین سه تا پنج سال انتظار کشیدند. از میان 40 نفری که بیش از 5 سال منتظر پاسخ وزارت کشور ماندند، 7 نفر توانستند پناهندگی کامل گرفته یا ویزای حمایتی دریافت کنند، درخواست 22 نفر رد شد و 11 نفر یا درخواست خود را پس گرفتند و کشور را ترک کردند یا اینکه در انتظار پاسخ وزارت کشور جان سپردند. این پناهندگان از کشورهای مختلفی از جمله، افغانستان، جمهوری کنگو، اریتره، سومالی و یمن به انگلستان سفر کرده بودند.
موریس رن، مدیر اجرایی شورای مهاجران معتقد است که این گزارش تنها متوجه دوره‌ای است که افراد منتظر پاسخ اولیه برای پناهندگی بودند: «بسیاری از مردم در صورت رد درخواست اولیه باید فرآیندی طولانی را پشت سر بگذارند»
سال گذشته حدود 35 درصد از درخواست‌های اولیه برای پناهندگی توسط قاضیان تصمیم‌گیرنده رد شده است. احتمال موفقیت برای کشورهای مختلف متفاوت است و پناهندگان بعضی از کشورها فقیر بیش از 50 درصد احتمال موفقیت دارند. این آمار برای پناهندگان یمنی به 70 درصد می‌رسد.
وزارت کشور انگلیس برای بررسی درخواست‌های «سرراست» تنها شش ماه زمان لازم دارد. رییس اداره مهاجرت و مرزداری با اشاره به این فرآیند گفت: «البته حدود نیمی از درخواست‌ها چنین نیستند و از فرآیند بررسی فوری شش ماهه معاف می‌شوند»
استفان هیل معتقد است که تاخیر در بررسی درخواست‌ها و دیگر نواقص سیستم پناهندگی انگلستان ضربه سنگینی را به پناهندگانی که جویایی آرامش و امنیت هستند، وارد می‌کند: «ما با پناهندگانی که سال‌ها منتظر پاسخ بوده‌اند صحبت کرده‌ایم، بسیاری از آنها این سال‌ها را با اضطراب و افسردگی سپری کردند و برای مدتی طولانی هر روز را با کمتر از 5 پوند سپری می‌کردند. آنها از تحصیل و اشتغال در کشور محروم هستند و در کمال ناامیدی احساس انزوا کرده و از جامعه طرد می‌شوند»
رن معتقد است: «این مشکل مدیریتی موقتی نیست بلکه نتیجه قابل پیش‌بینی عملکرد سیستمی است که هیچ توجهی به آسیب‌های روحی و روانی ناشی از تصمیمات خود ندارد؛ زندگی انسان‌ها در اینجا متوقف می‌شود و آنها باید در برزخ و بلاتکلیفی زندگی کنند». وی در ادامه گفت: «این شرایط کاملا غیرقابل قبول است. این آمارها نشان می‌دهد که ما باید نحوه نگرش‌مان نسبت به پناهجویان را بازبینی کنیم»
سخنگوی وزارت کشور انگلستان در واکنش به این گزارش‌ها گفت: «اداره مهاجرت و ویزای بریتانیا سعی می‌کند درخواست‌های «سرراست» را در کمتر از 6 ماه بررسی کند اما ادعای بعضی از پناهندگان موضوعات بسیار پیچیده‌ای را مطرح می‌کند که نمی‌توان در فاصله زمانی کمتر از 6 ماه در موردش تصمیم گرفت. این شرایط خارج از کنترل ما است اما تصمیم داریم تا درخواست‌های پیچیده را نیز در کمتر از 12 ماه بررسی کرده و پاسخ دهیم»
«بدترین تجربه زندگی من»
آنا آساتیانی که 29 سال سن دارد در سال 2013 به همراه همسر و تنها دخترش از اروپای شرقی به انگستان پناهنده شد. او پس از ورود به بریتانیا و در فرودگاه درخواست پناهندگی داد اما تصمیم‌گیری وزارت کشور انگلیس در این مورد پنج سال طول کشید. وی در مورد این پنج سال و تجربه خود می‌گوید: «انتظار در این سال‌ها سخت‌ترین تجربه زندگی من بود، هیچ کس مسئولیت این تاخیر را بر عهده نمی‌گرفت و توضیحی در این زمینه به من نمی‌داد. آنها حتی پس از قبول درخواست بابت این پنج سال زندگی برزخی از ما هیچ عذرخواهی نکردند» وی در ادامه گفت: «این سال‌ها به شدت من را تحت تاثیر قرار داد. من وکیل هستم اما نمی‌توانم در انگلستان کار کنم، بنابراین حس می‌کنم که تحصیلات من هیچ فایده‌ای نداشته است. این انتظار پنج ساله سلامت روحی و روانی و حتی سلامت فیزیکی من را از بین برد» آساتیانی معتقد است که این برزخ پنج ساله اعتماد وی در مورد بریتانیا را از بین برده است، او پیش از این همواره تصور می‌کرد که انگلستان کشوری است که در آن به حقوق بشر توجه می‌شود: «من همواره به این فکر می‌کنم: ممنون از اینکه من را در کشورتان قبول کردند اما کاری نکنید که زندگی من سخت‌تر از قبل شود، من در کشور خودم مورد بازجویی قرار گرفته‌ام. متوجه نمی‌شوم که چرا سیستم مهاجرت دولت انگلستان این قدر معیوب است.»
دیدگاه تان را بنویسید