داستان تیم ملی و دیدارهای دوم جام ملتها
اکثرا برنده!
اولین مسابقه تیم ملی در جام ملتها، طبق انتظار سپری شد. ایران در این بازی اصلا با دردسری روبهرو نشد و توانست به راحتی فلسطین را شکست بدهد. ایران در بازی دوم این تورنمنت با هنگکنگ مسابقه خواهد داد. در بسیاری از بازیها، تیم ملی کار سختی روبهروی هنگکنگ نداشته و عملکرد خوبی از خودش به جا گذاشته است. ایران تا امروز هرگز در دیدارهای دومش در جام ملتها شکست نخورده و این اتفاق در این دوره نیز تکرار نخواهد شد. چراکه هنگکنگ حریف ترسناکی برای تیم ملی ایران به نظر نمیرسد.
آریا رهنورد
1968؛ یک شروع قدرتمندانه
اولین حضور تیم ملی در جام ملتها، سال 1968 اتفاق افتاد. همان سال، تیم ملی در بازی دوم روبهروی چین قرار گرفت و توانست این تیم را با چهار گل شکست بدهد. ایران در این بازی، چهار گلزن مختلف هم داشت. بهزادی، کلانی، افتخاری و فرزامی، چهار گلزن ایران در این رقابت به شمار میرفتند که برد مهمی را برای تیم ملی رقم زدند.
1972؛ هتتریک سلطان آبی
بازی دوم سال 1973 برای ایران، یک بازی بسیار پرهیجان بود. جایی که ایران در یک نبرد جذاب، پرگل و نفسگیر با سه گل علی جباری، تایلند را سه بر دو شکست داد. جالب اینکه هر دو گل تایلند در آن بازی را نیز یک بازیکن زد.
1976؛ سنگینترین برد ممکن
بهترین برد تیم ملی در بازیهای دوم جام ملتها سال 1976 به دست آمد. ایران در این مسابقه، هشت گل به یمن جنوبی زد و برد بسیار مهمی را از آن خودش کرد. غلامحسین مظلومی در آن بازی موفق به هتتریک شد، عزیزی و نورایی دبل کردند و خورشیدی نیز یک گل برای تیم ملی به ثمر رساند تا این برد فراموشنشدنی خلق شود.
1980؛ اولین توقف
ایران در جام ملتهای 1980 برای اولین بار در بازی دومش در جام متوقف شد. آن نبرد با تساوی دو بر دو به پایان رسید. در آن نبرد حمید علیدوستی و بهتاش فریبا، گلهای تیم ملی ایران را وارد دروازه چین کردند.
ویتنام آخرین حریفی بوده که تا امروز در بازیهای دوم جام ملتها روبهروی ایران قرار گرفته است. آن نبرد با برتری دو بر صفر تیم ملی به پایان رسید و هر دو گل ایران در آن مسابقه را نیز سردار آزمون به ثمر رساند
1984؛ بردی با طعم انتقام
ایران در دوره بعدی هم بازی دومش را روبهروی چین برگزار کرد و این بار توانست حریف را شکست بدهد. در این بازی ناصر محمدخانی و ضیا عربشاهی دو گل تیم ملی را زدند تا یک برد جذاب برای تیم ملی ایران به دست بیاید. ایران در آن مسابقه هیچ گلی نیز دریافت نکرد.
1988؛ گلی در کار نبود
ایران بازی دومش در جام ملتهای 1988 را با تساوی بدون گل مقابل ژاپن تمام کرد. این از آن دورههایی بود که قبل از جام امید زیادی به ایران وجود داشت اما این امید، به مرحله عمل نرسید و درنهایت اتفاق خاصی برای تیم ملی رخ نداد.
1992؛ باز هم بدون گل
جام ملتهای 92 یک کابوس بزرگ برای فوتبال ایران بود. تنها باری که ایران نتوانست از مرحله گروهی به دور بعدی رقابتها صعود کند. بازی دوم آن جام یک تساوی بدون گل برای ایران بود. جدالی که روبهروی ژاپن بدون رد و بدل شدن هیچ گلی به اتمام رسید.
بهترین برد تیم ملی در بازیهای دوم جام ملتها سال 1976 به دست آمد. ایران در این مسابقه، هشت گل به یمن جنوبی زد و برد بسیار مهمی را از آن خودش کرد. در آن بازی غلامحسین مظلومی هتتریک کرد، عزیزی و نورایی دبل کردند و خورشیدی نیز یک گل برای تیم ملی به ثمر رساند
1996؛ به جام برگشتیم
تیم ملی ایران جام ملتهای 96 را با یک شکست تلخ روبهروی عراق آغاز کرده بود. همین تیم اما در ادامه جام و در بازی دوم، یک برد بسیار دلچسب را برابر تایلند جشن گرفت. در این بازی، نعیم سعداوی، مهرداد مینانوند و علی دایی سه گل برای ایران زدند تا بازگشت دلچسب تیم ملی به یکی از بهترین تورنمنتهای تاریخ فوتبال ایران شکل بگیرد.
2000؛ تمامکنندهای به اسم شهریار
سال 2000 در بازی دوم روبهروی تایلند قرار گرفتیم و این بار برنده نبودیم. این بازی با تساوی یک-یک تمام شد و تنها گل ایران در آن مسابقه را نیز علی دایی وارد دروازه حریف تیم ملی ایران کرد. هرچند که این گل برای بردن قهرمانی ایران در این جام کافی نبود. ایران در اولین بازی حذفی آن دوره روبهروی کره جنوبی شکست خورد و حذف شد.
2004؛ خودزنی در روز تساوی
یکی از عجیبترین بازیهای دوم ایران در تاریخ جام ملتهای آسیا، به سال 2004 برمیگردد. جایی که ایران بعد از شکست دادن تایلند، روبهروی عمان قرار گرفت و خیلی زود از این تیم دو گل دریافت کرد. با این حال تیم برانکو به بازی برگشت و نهایتا توانست بازی را به تساوی بکشاند. این بازی اتفاقهای عجیب دیگری هم داشت. از راه رفتن محمد نصرتی روی کمر بازیکن حریف که به شدت خبرساز شد تا درگیری بداوی و رحمان رضایی در جریان بازی که در همه دنیا بازتابهای زیادی پیدا کرد. جالب اینکه این بازی در مجموع سه مصدوم برای بازی سوم روی دست تیم برانکو گذاشت. این بیشک عجیبترین بازی تیم ملی در دوران پروفسور به شمار میرفت.
2007؛ باز هم دور از برد
یک تساوی دیگر در بازی دوم جام ملتها و این بار هم روبهروی چین. تیم ملی با امیر قلعهنویی، دو امتیاز را مقابل چین از دست داد. فریدون زندی و جواد نکونام، آن روز دو گل برای تیم ملی زدند تا ایران حداقل برابر چین بازنده نشود. هرچند که تساوی روبهروی این حریف در کل اصلا نتیجه خوبی برای تیم ملی نبود.
2010؛ اولین گل کریم در جام ملتها
سال 2010 دومین بازی ایران در جام ملتها، روبهروی کره شمالی برگزار شد. این مسابقه صعود تیم ملی به دور بعدی جام ملتهای آسیا را در هفته دوم بازیها قطعی کرد. تنها گل این بازی را کریم انصاریفرد به ثمر رساند. یک ضربه تماشایی و دقیق از کریم، کار حریف را تمام کرد تا ایران پس از پایان بازی دوم، 6 امتیازی شود. این اتفاق صعود تیم به مرحله بعدی جام ملتها را قطعی کرد. تیمی که البته در همان اولین نبرد حذفی روبهروی کره جنوبی، شکست خورد و از مسابقهها کنار رفت. ایران اما در آن دوره همه 9 امتیاز دور گروهی را گرفته بود. اتفاقی که به ندرت برای فوتبال ایران رخ میدهد.
2015؛ نفس قطر را گرفتیم
در جام ملتهای استرالیا، در یک قدمی از دست دادن امتیاز روبهروی قطر بودیم اما با گل دقایق آخری قوچاننژاد به بازی برگشتیم و برنده بازی شدیم. این بازی تاثیر زیادی در صدرنشینی ایران در مرحله گروهی داشت. آن روزها تصور میکردیم اگر صدرنشین گروه شویم، مسیر سادهتری برای رفتن به دور بعدی برابرمان قرار خواهد گرفت اما بعدها متوجه شدیم که تقابل با عراق در مرحله بعدی، قرعه سختتری بوده و موجب ضربه خوردن تیم ملی و حذف زودهنگام از
آسیا شد.
2019؛ سرپا مثل سردار
ویتنام آخرین حریفی بوده که تا امروز در بازیهای دوم جام ملتها روبهروی ایران قرار گرفته است. ایران در دوره قبلی بازی دومش را مقابل ویتنام برگزار کرد و با نتیجهای قابل انتظار برنده شد. آن نبرد با برتری دو بر صفر تیم ملی به پایان رسید و هر دو گل ایران در آن مسابقه را نیز سردار آزمون به ثمر رساند. این هم یک اتفاق مهم دیگر برای تیم ملی بود که صعود زودرس تیم به دور بعدی را رقم زد. به طور کلی، ایران همیشه در بازیهای دوم یا صعود کرده یا به صعود نزدیک شده است. این تجربه ارزشمند و جذاب، ایران را همیشه در وضعیت خوبی قرار داده است. این بار حتی یک تساوی هم برای صعود تیم ملی کافی به نظر میرسد اما سقف رویاهای تیم، خیلی بزرگتر از فکر کردن به صعود است. ایران خوابهای عمیقتری برای آسیا
دیده است.
دیدگاه تان را بنویسید